Όταν διαβάζεις για λουκέτο σε νυχτερινό μαγαζί στη
Χαλκιδική, λόγω διαπιστωμένης φοροδιαφυγής μέσα σε μόνο μία νύχτα, και την
επόμενη νύχτα ανοίγει κανονικότατα γιατί δε μπορεί η τοπική αστυνομία να βάλει
τάξη...
Όταν βλέπεις έναν λαϊκό βάρδο που ξεσηκώνει τα αλαλάζοντα
πλήθη σε in στέκια της
Μυκόνου που χλευάζουν, και με μαγκιά δηλώνουν ότι δε μπορεί να μας πειράξει
κανείς....
Όταν βλέπεις νεόπλουτους χλιμίτζουρες να φωνάζουν με την
ελληνικά μαγκιά «δε θα μας πάρεις τις Καγιέν, Όλι Ρεν, Όλι Ρεν»...
Όταν πηγαίνεις σε εστιάτορες, που ευθαρσώς δηλώνουν ότι
δεν προέβηκαν σε καμία μείωση τιμής, παρά το μειωμένο ΦΠΑ, και παρά το ότι
ουρλιάζανε για να μειωθεί...
Όταν βλέπεις τους ντόπιους στα παραθεριστικά θέρετρα να
σε αντιμετωπίζουν σα σκουπίδι ενώ στους νεόπλουτους Σλάβους να στήνουν κώλο,
επειδή μπορούν ακόμη να ανοίγουν σαμπάνιες στις μπάρες των bars …
Όταν βλέπεις τον κάγκουρα να κάνει φιγούρες με το jet-ski σε 25χρονα
ξέκωλα σε απόσταση 20
μέτρων από την ακτή που βρίθει από οικογένειες με μικρά
παιδιά...
Όταν βλέπεις μια νεολαία αποβλακωμένη που το μόνο που έχει
να δείξει είναι γλέντια και χοροί ποσταρισμένα στο f/b από ατελείωτα
ξενύχτια σε κωλάδικα, μπάρες και μπιτσόμπαρα, με ποτά χυμένα σε κομμένα καρπούζια,
και πρότυπα προς μίμηση τους barmen και τους djs…
Όταν βλέπεις κλειστά πανεπιστήμια για ένα μήνα - ναι
πανεπιστήμια - λόγω διακοπών, και άφαντους υπαλλήλους που μετρούν τις ημέρες αδείας
και τις αργίες σε ημερολόγια μεγέθους Α3 που καλύπτουν όλο το γραφείο τους...
Όταν βλέπεις φοιτητές να παίρνουν το πτυχίο τους μετά από
12 (δώδεκα) χρόνια(!) και να βρίσκουν δουλειά στο άψε-σβήσε, επειδή έχουν κονέ,
και οι συνεπείς και οι άριστοι να περιμένουν χρόνια, αν στο μεταξύ δεν έχουν
φύγει έξω...
Όταν βλέπεις οσφυοκάμπτες πανεπιστημιακούς να γλείφουν
βουλευτές και πολιτικούς για να γίνουν σύμβουλοι σε υπουργεία, και να αλλάζουν πολιτικό χρώμα την αμέσως επόμενη
ημέρα των εκλογών που αλλάζει το σκηνικό, και να γλείφουν εκεί που έφτυναν...
Όταν βλέπεις υπαλλήλους της ΔΕΗ να σου παραπονιούνται ότι
έχουν περικοπές, όντες από 13 (!!!) χρονών στην υπηρεσία, και να κλαίγονται που
οι προνομιακές δωρεάν κιλοβατώρες θεωρούνται εισόδημα και πλέον αθροίζονται σε
αυτό και φορολογούνται...
Όταν βλέπεις υπαλλήλους ΙΔΑΧ να παραπονιούνται για τις
μετακινήσεις και τη διαθεσιμότητά τους, όταν ΟΛΟΙ τους γλείφανε για μία
υπογραφή, για το ότι πληρούσαν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες», σύμφωνα με εκείνον
τον απαράδεκτο νόμο του ογκόλιθου της
Πολιτικής Σκέψης, του Καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλου, και εκείνοι που σε πολλές
περιπτώσεις ΨΕΥΔΩΣ βεβαίωσαν με την υπογραφή τους για αυτή την «πληρότητα»
χωρίς ΚΑΝΕΙΣ να τους έχει ζητήσει (πιστεύω ακόμη) το λόγο...
Όταν βλέπεις ότι φωνάζουν όλοι για την ΕΡΤ, ακόμη κι
αυτοί που πριν λίγο καιρό την κράζανε και παραπονιόντουσαν για το «χαράτσι»
της, όσο κι αν είναι αυτό, στο λογαριασμό της ΔΕΗ, διότι όπως ωρύονταν ποτέ δεν τη βλέπουνε...
Όταν βλέπεις τον γίγαντα της πολιτικής διανόησης και
υβριστή του πρωθυπουργού κο ΠΑΠΟΥΤΣΗ να αναλαμβάνει εκπρόσωπος της Ελλάδας στην
Παγκόσμια Τράπεζα παρακαλώ...
Όταν βλέπεις την πρώτη μέρα του Άκη στον Κορυδαλλό να
συνοδεύεται από προσοχές, και χειραψίες καλωσορίσματος από τους εκεί αξιωματικούς,
και κανείς να μη μπαίνει σε
διαθεσιμότητα επειδή ΠΡΕΠΕΙ να του συμπεριφερθούν όπως ακριβώς κάνουν και στους
υπόλοιπους έγκλειστους...
Όταν βλέπεις αριστερούς της διανόησης και της κουλτούρας να
κατοικούν σε βιλάρες βορείων προαστίων και να υπερηφανεύονται κιόλας για το πώς
κατορθώνουν να ξεγελούν την Εφορία, στέλνοντας παράλληλα τα παιδιά τους σε
ιδιωτικά ελληνικά και αμερικανικά κολλέγια...
Όταν βλέπεις νόμους και τροπολογίες που αλλάζουν ανά
μισάωρο γιατί ο νομοθέτης απλώς είναι ΗΛΙΘΙΟΣ, χωρίς καμία απλή κοινή λογική,
και δεν έχει προβλέψει τα αυτονόητα...
Όταν βλέπεις καθηγητές να απεργούν εν μέσω Πανελλαδικών
εξετάσεων «για το καλό των παιδιών μας»...
Όταν βλέπεις δεινοσαυρικά τέρατα του ακαδημαϊκού
κατεστημένου να μπαρουφολογούν χωρίς να προτείνουν κάτι ουσιαστικό παρά μόνον
να κοιτάνε πάντα στο πίσω μέρος πώς θα καταλάβουν κάποια θεσούλα στην κρατική
μηχανή...
Όταν βλέπεις βουλευτές που από τις φάτσες τους και μόνο
σε άλλες περιπτώσεις δε θα τους έδινες καν σημασία, να περιττολογούν χωρίς καμία ντροπή στα μούτρα τους, και να
δηλώνουν ότι «δεν είναι και καθηγητές πανεπιστημίου» για να εκφέρουν άποψη σε επιστημονικές
επιτροπές της Βουλής....
Όταν βλέπεις άλλους βουλευτές να μαλώνουν για καλά και
κακά Υπουργεία, ποια θα πάρουν και ποια δε θα πάρουν, και έχουν απαιτήσεις ή
αρνήσεις προς τον πρωθυπουργό...
Όταν βλέπεις να εκλέγονται οι ίδιοι και οι ίδιοι εθνοπατέρες
που ΕΣΥ βρίζεις, διότι πολύ απλά ΕΣΥ (ναι εσύ) τους σταυρώνεις ξανά και ξανά...
Όταν βλέπεις αγράμματους δημάρχους και άρχοντες της τοπικής
αυτοδιοίκησης, να έχουν ύφος και άποψη μόνον όταν θίγονται τα κεκτημένα τους,
και να σιωπούν στις εκθέσεις Ρακιντζή όπου περιγράφεται λεπτομερώς το όργιο
διαφθοράς στους ΟΤΑ...
Όταν βλέπεις ηλίθιους νεοέλληνες οι οποίοι έχασαν τα
κέρατά τους στο χρηματιστήριο, και
ευελπιστούν σήμερα ότι θα ρεφάρουν, τώρα, που ο κόσμος καίγεται, και κάθονται
πάλι όπως τότε και αναλώνονται σε φήμες του κώλου και παπαγαλισμούς της πλάκας
αντί να στρώσουν τον πάτο τους και να
βγάλουν λεφτά με κόπο και ιδρώτα....
Όταν βλέπεις ουρές στις Εφορίες από πολίτες οι οποίοι
πρέπει να προσέλθουν για να προσκομίσουν τα παραστατικά μείωσης του φόρου, καλοκαιριάτικα,
ενώ σε μπιτσόμπαρα και clubs γίνεται το όργιο της φοροδιαφυγής...
Όταν βλέπεις εταιρείες και επιχειρήσεις που θέλουν να
κρατηθούν εν ζωή, να μην έχουν κανένα στήριγμα, και αντιθέτως να βιώνουν έναν
καθημερινό πόλεμο λες και αυτές είναι οι νούμερο ένα φοροκλέφτες....
Όταν βλέπεις τον μίζερο δημόσιο υπάλληλο με τη μόνιμη
επωδό «για τα λεφτά που παίρνω και πάλι πολύ δουλεύω», ενώ νέα παιδιά
σκοτώνονται 12ωρα με τρίμηνες συμβάσεις σε super markets…
Όταν βλέπεις ότι κανένας δεν έχει λογοδοτήσει μέχρι σήμερα
για τα όργια του ΑΘΗΝΑ 2004, και τα βουνά από λεφτά που πετάχτηκαν από εδώ και από
εκεί, ενώ παράλληλα κάποιες “κυρίες” έχουν το θράσος να δηλώνουν απερίφραστα τη
γυναικεία ματαιοδοξία τους σε βιβλία που τρέχουν να τα αγοράσουν κάποιοι ανεγκέφαλοι…
Όταν βλέπεις ότι αυτός που δουλεύει, που μοχθεί, που προσπαθεί,
που βγάζει τίμια λεφτά, δεν τιμάται, δεν θεωρείται πρότυπο, σε αντίθεση με όλους
αυτούς που βγάζουν μαύρο χρήμα σε διάφορες εκφάνσεις χαβαλέ, διασκέδασης, showbiz και γενικό ξεχαρβάλωμα...
Όταν βλέπεις ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που
πιστεύουν ότι ο μοναδικός σύγχρονος ηγέτης ήταν ο Κ.Κ, ναι αυτός που είχε τη
χρυσή ευκαιρία να αλλάξει τα πάντα στην Ελλάδα και δεν έκανε τίποτε απολύτως... μα τίποτα!
Όταν βλέπεις ότι ξεχνιούνται ποιοι ήταν υπεύθυνοι για την
κατάσταση στην οποία φτάσαμε σαν χώρα, και ακούς από παντού:«φταίει ο
Σαμαράς»...
Όταν, όταν, όταν...
Όταν τα βλέπεις όλα αυτά, μάλλον αισθάνεσαι μαλάκας που
δεν είσαι κι εσύ σαν κι αυτούς...
Και σκέφτεσαι ότι και 200 κλώνους του Αντώνη Σαμαρά να
είχαμε, πάλι έτσι θα ήμασταν!
Άξιοι της μοίρας μας.
Δεν υπάρχει καμία σωτηρία!
ΤΕΛΟΣ!
Νεύτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου