Ο φίλος του λαού Τάσος, τα λέει έξω απ’ τα δόντια!

Τα παλιά τα χρόνια, πριν από το θαύμα ή αλλιώς το freak accident της κατάκτησης του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού κυπέλου από την Ελλάδα, το να προκριθεί η εθνική μας στο Μουντιάλ, ήταν κάτι ανάλογο με το να έστελνε η… ΕΑΒ αστροναύτη στη σελήνη.

Όνειρο θερινής νυκτός (και χειμερινής, και φθινοπωρινής…).

Και όμως, ω του θαύματος, με λίγη βοήθεια από τις συγκυρίες, όπως καλή ώρα η Πατουλίδαινα που πήρε κάποτε το χρυσό μετάλλιο επειδή έπεσε η μαύρη πριν από τον τερματισμό, έτσι και η Ελλάδα πήγε στο παγκόσμιο κύπελλο του 1994!!!!

Και ενώ στο παρελθόν, που τέτοιες διοργανώσεις τις βλέπαμε με τα κιάλια, έπαιζαν στα ελληνικά γήπεδα πραγματικοί γίγαντες όπως ο Μ. Παπαϊωάννου, ο Αϊδινίου, ο Δομάζος, ο Κούδας, ο Μαύρος, ο Δεληκάρης, και βέβαια ο τρισμέγιστος ζογκλέρ Βασίλης Χατζηπαναγής,  συν πολλούς άλλους μεγάλης αξίας ποδοσφαιριστές που δεν χρειάζεται να αναφέρω, στο συγκεκριμένο μουντιάλ πήγαμε με καλό δεκάρι τον Τάσο Μητρόπουλο, τον επονομαζόμενο και «ξυλοκόπο»!

Ναι, ο Τάσος έπαιξε στο μουντιάλ με το Νο 10 στη πλάτη.

Ύβρις!

Ας όψεται ο Παναγούλιας…

Με αποτέλεσμα βέβαια να διασυρθούμε ως χώρα, και να τρίζουν τα κόκαλα (αν και ακόμη ζωντανοί) των μεγάλων παικτών που προανέφερα.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά, διαβάζοντας πρόσφατα σε μπλογκς και σε εφημερίδες, ότι ο δημοφιλής ξυλοκόπος, που μάλιστα είχε βάλει και υποψηφιότητα για βουλευτής με την ΝΔ, επανήλθε στο προσκήνιο ανοίγοντας μαγαζί που αγοράζει λίρες, κοσμήματα, και χρυσό.

Από αυτά δηλαδή, που τα τελευταία 2-3 χρόνια της κρίσης συναγωνίζονται σε αριθμό τις πάλαι ποτέ ΕΛΔΕ των ‘90ς, ή τα βιντεοκλάμπ των ‘80ς.

Δηλαδή από ένα σε κάθε γειτονιά.

Μαγαζιά που εκμεταλλεύονται την απόγνωση και τη δυστυχία του κόσμου, αγοράζοντας κοψοχρονιά χρυσαφικά, λίρες, οικογενειακά κειμήλια, ακόμη και χρυσά δόντια, πολλές φορές με πειραγμένες ζυγαριές, από τον ανήμπορο και ζαλισμένο κοσμάκη.

Το άνοιγμα ενός τέτοιου «σαράφικου» μαγαζιού από έναν διάσημο, που υπήρξε λαϊκό ίνδαλμα, προκάλεσε αντιδράσεις.

Και αυτό είναι λογικό.

Αντιδράσεις είχε προκαλέσει πριν μερικά χρόνια και ο διορισμός του Νικοπολίδη ως … μόνιμου κηπουρού σε κάποιον Δήμο της Αττικής.

Και χάρη στις αντιδράσεις, ο πρώην γκολκίπερ, σοφά ποιών, αρνήθηκε τον διορισμό.

Σήμερα όμως, όπως διαβάζω στο Πρώτο Θέμα, ο Μητρόπουλος, σύζυγος της εξίσου διάσημης λαοφιλούς θεραπαινίδας της υποκριτικής τέχνης, της ποιοτικής (το λέει και η Τατιάνα)  Νένας Χρονοπούλου, όχι μόνο δεν κάνει πίσω, αλλά αντιδρά έντονα στις όποιες επικρίσεις.

Υπερασπίζεται μάλιστα την επιχειρηματική του προσπάθεια λέγοντας, ως φίλος του λαού που είναι, ότι «αγοράζω χρυσό, για να μπορεί ο κοσμάκης να πληρώνει τα χαράτσια του…».

Φιλεύσπλαχνος δηλαδή.

Λειτούργημα κάνει.

Κάτι σαν σύγχρονος ευεργέτης του χειμαζόμενου έθνους.

Και μάλιστα, ο εν λόγω (αγανακτισμένος) ενεχυροδανειστής  προχωρά και σε βαρυσήμαντες πολιτικές καταγγελίες, κατακεραυνώνοντας την μνημονιακή μας κυβέρνηση, την οποία αν είχε βγει βουλευτής θα υπερασπίζονταν με πάθος, λέγοντας: «… αντί να μας φταίνε οι κυβερνήσεις και όλοι αυτοί που έτρωγαν δεκαετίες τώρα με χρυσές μασέλες, και έφτασαν τον κοσμάκη στην απόλυτη δυστυχία, φταίει το κατάστημά μου που αγοράζει τον χρυσό ως μέταλλο…. Οι άνθρωποι ξεπουλάνε τους βαφτιστικούς τους σταυρούς για να πληρώσουν τα χαράτσια. Για αυτό να μας πουν επιτέλους ποιοι φταίνε…»!

Έτσι, όπως όλα δείχνουν, ο Τάσος πραγματικά θεωρεί ότι προσφέρει, και όχι ότι εκμεταλλεύεται τον πόνο του απλού ανθρώπου, όπως αφήνουν να υπονοηθεί κάποιοι κακόβουλοι.

Όσον αφορά στις σχέσεις του με το κυβερνών κόμμα, εκεί είναι κάθετος!

Και μάλιστα έχει και προτάσεις (αναπτυξιακές) να καταθέσει.

«Η υποψηφιότητά μου στο πλευρό του Αντώνη μου στοίχισε τη θέση που είχα στον ΟΣΦΠ. Και ποτέ δεν πήρα καμία κυβερνητική θέση ούτε και καμιά καρέκλα διευθυντού από την Νέα Δημοκρατία όπως κάποιοι άλλοι… δεν υπήρξα ποτέ καρεκλοκένταυρος.

Γιατί να απολογηθώ εγώ που έχω ένα νόμιμο μαγαζί αγοράς μετάλλου(!) και να μην απολογηθούν οι κρατικοί φορείς που δεν μας δημιουργούν έναν φορέα για να μένουν τα κέρδη στην Ελλάδα»;

Εύλογη η απορία του Τάσου, μαζί και με τη δικιά μου: Γιατί δεν τον εκμεταλλεύτηκε το κράτος;

Γιατί δεν τον όρισε κάπου διευθυντή ή διοικητή, ή έστω πρόεδρο κάποιου ΔΣ;

Τόσα προσόντα (τυπικά και ουσιαστικά) διαθέτει, γιατί αυτή η εγκληματική ολιγωρία κε Σαμαρά;

Και εν πάση περιπτώσει, επειδή ποτέ δεν είναι αργά, προτείνω να συσταθεί εδώ και τώρα φορέας του κράτους που θα διαχειρίζεται τις λίρες και τα δόντια, και θα κρατάει τα κέρδη από τους σαράφηδες, στον τόπο μας.

Όπως αρμόζει σε μια δημοκρατία.

Με καλύτερη επιλογή για την ηγεσία του τον φίλο του λαού Τάσο.

Που έχει μπέσα.

Και ο  οποίος κλείνοντας την εκ βαθέων και εφ όλης της ύλης κατάθεση ψυχής του αναρωτιέται: «Γιατί δεν φταίνε όλοι αυτοί που μας έκαναν να ξεπουλάμε ακόμη και τις βέρες μας για να επιβιώσουμε»;

Και αναρωτιέμαι κι εγώ μαζί του, γιατί άραγε;

Τις πταίει;

Strange Attractor