7.10.14

Ο τόπος μας, μια ανεξάντλητη πολιτιστική κιβωτός…



   
Noμίζω ότι πέρα από αυτή την εκπληκτική αρχαιολογική ανασκαφή στην Αμφίπολη, της οποίας μόνο ένα μικρό μέρος έχει φανεί, υπάρχει σε όλους μας ένα αίσθημα χαράς -για να μην πω υπερηφάνειας και στενοχωρήσω «προοδευτικούς φίλους»- επειδή ο τόπος μας, εκτός από τη συνεχή προσφορά αίματος των ανθρώπων του για τη «χιλιάκριβη τη λευτεριά», μας θυμίζει ξανά ότι είναι και μια ανεξάντλητη πολιτιστική κιβωτός.



Θυμάμαι πάντα τον Σεφέρη που σε μια ομιλία του στη Στοκχόλμη είχε πει: «Ανήκω σε μια χώρα μικρή... δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού της, τη θάλασσα και το φως του ήλιου... Αλλά η παράδοσή της είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπές».


Σκέφτομαι ότι και γι’ αυτό οι μορφές αυτές των Καρυάτιδων μας είναι οικείες - αφού τις ξαναβρίσκουμε ακόμη και στη σύγχρονη λαϊκή αρχιτεκτονική.
Οι γνώριμες, λοιπόν, κόρες που μας κοιτάζουν από έναν άλλο κόσμο, με άγνωστα αιτήματα ψυχών και χαμένα μυστικά από την κρυμμένη τους ζωή μέσα στους αιώνες, μας μεταγγίζουν μαζί με το αίσθημα ιερότητος και την πικρή διαπίστωση μιας κυρίαρχης μοίρας που διέπει τη ζωή των πάντων.
Φυσικά δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να αναφερθώ σε αισθητικές αποτιμήσεις αυτών των έργων που έχουν ταξιδέψει στο βάθος των αιώνων, και μάλιστα από φωτογραφίες.
Διότι η ιδιαιτερότητά τους χρήζει βεβαίως εμπεριστατωμένης προσεγγίσεως. Τελειώνοντας, θα έλεγα ότι αυτό που δεσπόζει στο μέγεθος της συγκινήσεώς μου είναι η ίδια η αποκάλυψη του μνημείου, καθώς η ιστορία αυτού του τόπου, μαζί με τους μύθους του, αποκτά για άλλη μία φορά οντότητα ψηλαφητή.
Μέσω της οποίας μπορούμε τώρα να εισχωρήσουμε με περισσότερα τεκμήρια σε μία ακόμη περίοδο της θαυμαστής και ανεξάντλητης εποποιίας αυτής της πατρίδας.

Σωτήρης Σόρογκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου