15.10.15

Ο κ. Γεωργιάδης και η εποχή της ανάδειξής του…



Το αφήγημα ξεκίνησε σχεδόν την ίδια εποχή, που ο πρωταγωνιστής του έγινε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, επί κυβερνήσεως Παπαδήμου.
Μιλούσε για ένα αυτοδημιούργητο επιχειρηματία εκτός κομματικού σωλήνα, ο οποίος μέσα από τη σκληρή δουλειά έγινε γνωστός, βουλευτής και υπουργός με σπουδαίο έργο. Ήταν ο άνθρωπος, που χιλιάδες πικραμένοι από την κομματοκρατία και το νεποτισμό συμπολίτες μας, λάτρευαν να βλέπουν να διαπρέπει στον πολιτικό στίβο.  




Όταν ο πρωταγωνιστής αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ν.Δ., στην οποία βρέθηκε εν μια νυκτί, και απορρίφθηκε αρχικά η υποψηφιότητά του λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της σχετικής αιτήσεως, επανεμφανίστηκε το γνωστό αφήγημα, αυτή τη φορά εμπλουτισμένο με δακρύβρεχτες αναφορές για τον υποτιθέμενο πόλεμο, που ο εν λόγω πρωταγωνιστής δέχεται από τους «βαρώνους» του κόμματός του όντας μοναδικός υποψήφιος που δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι, και με ουκ ολίγες βολές κατά της δήθεν τυπολατρείας. Η υποψηφιότητά του έγινε, τελικά, δεκτή…



Όπως τα περισσότερα αφηγήματα, έτσι και αυτό λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και επιλεκτικά.
Περιλαμβάνει μόνο βολικές αναφορές, πασπαλισμένες με αρκετές ανακρίβειες, ώστε να φιλοτεχνηθεί ένα ελκυστικό πορτραίτο, και αγνοεί όλα εκείνα τα στοιχεία, που θα του προκαλούσαν απέχθεια.
Εστιάζει στην εργατικότητα και την απουσία οικογενειακών παρεμβάσεων στην άνοδο και ανάδειξη του κεντρικού προσώπου, προβάλλει διογκωμένο το έργο του σε πολιτικό επίπεδο και την τάση του να έχει το θάρρος της γνώμης, όταν οι άλλοι σωπαίνουν, και επισημαίνεται ο κίνδυνος της πολιτικής εξόντωσής του από τον κομματικό μηχανισμό.
Η εικόνα είναι έτοιμη προς κατανάλωση και πολύς κόσμος είναι πρόθυμος να την αποδεχθεί και υποστηρίξει μέχρι κεραίας, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλα τα ελκυστικά πορτραίτα.
Σε μια τέτοια εικόνα του κ. Άδωνι Γεωργιάδη δεν υπάρχει χώρος για την παραμικρή αναφορά στην ιδεολογία και τις πολιτικές καταβολές του, στις τραγικές απόψεις του για το μεταναστευτικό, τον έντονο και απροκάλυπτο ρατσισμό του, τον ανούσιο αντιαριστερισμό του και την εμμονή του να βλέπει παντού ΣΥΡΙΖΑίους και κομμουνιστές, ορισμοί συχνά ταυτόσημοι και αξεδιάλυτοι στο μυαλό του.
Ο όρος «ακροδεξιός», που περιγράφει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο τον πραγματικό χαρακτήρα του εν λόγω πολιτικού, έχει αντικατασταθεί από περισσότερο εύηχους, όπως «φιλελεύθερος» και «κεντροδεξιός», η σχέση του κ. Γεωργιάδη με τους οποίους περιορίζεται στην εκτόξευση τσιτάτων και μόνο σε ό,τι αφορά την οικονομία και αυτά αφότου βρέθηκε στη Ν.Δ. Σκοπός είναι να ξεχαστεί, ότι ο εν λόγω πολιτικός ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία από τον ακροδεξιό πολτό του ΛΑ.Ο.Σ. και επί σειρά ετών πωλούσε, μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή του, βιβλία για την αρχαία Ελλάδα, με εξαιρετικά αμφιλεγόμενο περιεχόμενο, ή διαφήμιζε περιχαρής το αντισημιτικό βιβλίο του κ. Πλεύρη πατρός ή προέβαλε τις εξίσου αμφιλεγόμενες με το περιεχόμενο των βιβλίων του απόψεις του για την αρχαία Ελλάδα. Και όντως τείνει να ξεχαστεί.
Επιπλέον, η εξωραϊσμένη εικόνα ενισχύεται και με το επιχείρημα, ότι «ο κ. Γεωργιάδης έχει αλλάξει». Ακόμα αναζητείται η εκ μέρους του αποκήρυξη των ιδεών του της εποχής του ΛΑ.Ο.Σ.
 Όσο για το πολιτικό έργο του, ο χώρος της υγείας παραμένει σε δραματική κατάσταση και μετά το πέρασμα του κ. Γεωργιάδη από το Υπουργείου Υγείας – αν έτυχε να νοσηλευτείτε εσείς ή κάποιο συγγενικό ή φιλικό σας πρόσωπο σε δημόσιο νοσοκομείο, θα είδατε τις τραγικές ελλείψεις ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης – ενώ, σε ό,τι αφορά την εμπορική ναυτιλία, αρκούσε μια επιστολή σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας ενός Έλληνα επιχειρηματία του συγκεκριμένου χώρου, που τον υμνούσε, επειδή δήθεν ήρε το καμποτάζ, για να δημιουργηθεί και εκεί ο μύθος του αποτελεσματικού υπουργού.
Το μαύρο σκοτάδι έφαγε τον κ. Δαμιανίδη, επί υπουργίας του οποίου ήρθη πραγματικά το καμποτάζ, και ο κ. Γεωργιάδης ίσως κάνει το σταυρό του, που ξεχάστηκε η εμμονή του με τις ταμπέλες του Υπουργείου σε αρχαΐζουσα ελληνική.
Σε μια ευημερούσα, έστω επιδερμικά, κοινωνία, πρόσωπα όπως ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, δεν θα κατάφερναν τίποτα περισσότερο από την εκλογή τους σε κόμματα, που αγκομαχούν να εισέλθουν στη Βουλή, και την προβολή των ιδεών τους σε εκπομπές περιθωριακών καναλιών.
Ακόμα, όμως, και αν κατάφερναν να βρεθούν σε κάποιο μεγάλο κόμμα, θα ήταν αδύνατο να αναδειχθούν σε υψηλές θέσεις πολλώ δε μάλλον να ασκήσουν ιδιαίτερη επιρροή. Αλλά σε ταλαιπωρημένες και συγχυσμένες από ποικίλα αίτια χώρες, δεν σπανίζουν οι περιπτώσεις προσώπων με ελάχιστο σεβασμό προς ό,τι θυμίζει σύγχρονη δημοκρατία, τα οποία δράττονται την ευκαιρία, ώστε να καταλάβουν υψηλά αξιώματα, εμφανιζόμενοι ως σωτήρες ή έστω ιδανικοί διαχειριστές της κρίσης.
Ο κ. Γεωργιάδης ανήκει σε αυτή την κατηγορία και η σημερινή εποχή είναι η πιο ιδανική για την ανάδειξή του.

Παναγιώτης Περιβολάρης

7 σχόλια:

  1. «Η σημερινή εποχή είναι η πιο ιδανική για την ανάδειξή του» ...η μόνη σωστή κουβέντα στον υπερχειλίζοντα προσωπική εμπάθεια λίβελλο του αρθρογράφου...
    ΥΓ.Το όνομα του μπλογκ ταιριάζει γάντι στον εν λόγω... του οποίου δεν ξέρω ούτε την ηλικία ούτε τις προσωπικές εμπειρίες αλλά του αναφέρω μία δική μου:
    Κάτι τέτοια (και ΠΟΛΥ χειρότερα) έλεγαν για την κ. Θάτσερ οι οπαδοί του Κάλαχαν μεταξύ 78 και 79 αλλά κανείς δεν θυμάται το όνομά τους. Ούτε το δικό τους ούτε κάποιων εξυονάκηδεων της εσωκομματικής της αντιπολίτευσης.
    Αναρωτιέμαι γιατί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολυ εμπαθεια στο αρθρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κατ΄αναλογίαν η απέχθεια που προκαλεί ο ακροαριστερός πολιτικός λόγος του Τσίπρα στους δεξιούς, είναι ίδια με αυτήν του δεξιού πολιτικού λόγου του Αδωνη στους αριστερούς. Οπως αυτό δεν εμπόδισε τον Τσίπρα να νικήσει, έτσι δεν θα αποτελέσει εμπόδιο στον Αδωνη να κάνε, ελπίζουμε, την μεγάλη έκπληξη. Οι χαλαροί, οι μεσαίοι, οι ψοφοδεείς και ηττοπαθείς ιδεολογικά τελείωσαν. Χρειαζόμαστε αποφασιστικότητα, μαχητικότητα, ιδεολογική πίστη, ακτιβιστική δράση, επιθετικό και τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο. Γι΄αυτό Αδωνις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Από πίτα που δεν τρώς,τι σε νοιάζει κι αν καεί;Σαν να είναι αξιόπιστη η γνώμη του προέδρου του Παναθηναϊκού, περί του ποιός είναι ο καλός ή ο κακός επιθετικός,. γιά τον Ολυμπιακό .Πολύ αντινεοδημοκράτης ο σχολιογράφος του κλόουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου θύμισε το άρθρο που έγραψε ο Λαζόπουλος, που αφού αποδόμησε τον μισητό Άδωνι Γεωργιάδη, τελικά κατέληξε ότι η νέα εποχή για την ΝΔ περνάει από το όνομα Τζιτζικώστας.
    Το διάβασα σε δεξιό ιστότοπο, και αρχικά νόμισα ότι το άρθρο το υπέγραφε το ίδιο το site. Διαβάζοντάς το και μην έχοντας ακόμα αντιληφθεί την ταυτότητα του υπογράφοντος, αισθάνθηκα συγχρόνως την υγεία της σκληρής αυτοκριτικής, σε έναν πολιτικό - κομματικό χώρο, αυτόν της κεντροδεξιάς, που σήπεται και ζέχνει από τη βρώμα της μεταπολιτευτικής θολούρας, αλλά και την απογοήτευση για την αποδόμηση της προσωπικότητας του Άδωνι, ενός ανθρώπου πραγματικά χαρισματικού και εξαιρετικά ευφυούς, αλλά συγχρόνως ευπρόσβλητου, λόγω της - ώρες, ώρες - παντελούς, φαινομενικά τουλάχιστον, έλλειψης συναίσθησης του μέτρου στον τόνο της φωνής και στις ακτιβιστικές του εξάρσεις. Τελικά είπα....ουφ, ήταν ο απόβλητος Λαζόπουλος.
    Ωστόσο....και όντας εγώ ο ίδιος υποστηρικτής του Αδώνιδος, έχω το παράπονο από αυτόν ότι καθιστά εαυτόν ουκ ολίγες φορές γραφικόν, με αποτέλεσμα να με εμποδίζει από το να τον υποστηρίζω με όλη μου την θέρμη δημοσίως.

    Από την άλλη..ίσως αυτή είναι η μόνη λύση, για να επιβληθεί ως, τρόπον τινά, καραγκιόζης, σε μία χώρα που άγεται και φέρεται από γνησίους καραγκιόζηδες και μπαγλαμάδες. Είναι το δράμα της χώρας μας αυτό. Αν τα καταφέρει, έστω και με αυτόν τον τρόπο, ενδεχομένως να γραφτεί το όνομά του στην ιστορία, με εντονότερα γράμματα κι από αυτά του Κων/νου Καραμανλή. Ώρες ώρες, ο ζήλος του και η, φαινομενική τουλάχιστον, χειραφέτησή του από τζάκια και κομματικούς μηχανισμούς, μου θυμίζει έναν άλλον, μεγάλο, προδομένο από όλους μας πολιτικό: τον Ι.Μ.
    Ή μπορεί, για άλλη μία φορά να διαψευσθούμε και πάλι, και να είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο χυδαίος Λαζόπουλος. Ο χρόνος θα δείξει... Σε μία χώρα που ο χρόνος στερεύει......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το ανωτέρω 'πόνημα' του Π.Περιβολαρη αποδεικνύει περίτρανα οτι εκεί που λες επιτέλους τερμάτισε η μαλακία , όλο και κάποιος θα πεταχτεί να της δώσει νέα όρια, νέους ορίζοντες για τους επόμενους Περιβολαρηδες....ΚΑΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ...
    Δεν αντέχει αυτο το αστείο γραπτό (ουτε καν λιβελογραφημα δεν αξίζει να το πεις) σε καμία κριτική η κάποια παράθεση επιχειρημάτων, αν δε ο συντάκτης του δεν έχει λάβει συγκεκριμένη αμοιβή (όλα τα έχουμε δει) από κάποιον εσωκομματικό αντίπαλο του Αδωνι Γεωργιαδη, τότε χρήζει αμέσου ιατρικής φροντίδος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή