Ή αλλιώς: Τις πταίει για το χάλι μας;
Σε λίγο κλείνουμε δυο ολόκληρα χρόνια Πρώτη Φορά
Αριστεράς, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τα δυο χειρότερα από τότε που
θυμάμαι τον εαυτό μου, και να σημειώσω εδώ ότι πρόλαβα ως μικρό παιδάκι να δω μέχρι
και φαντάρους σκοπούς στις γωνίες των δρόμων (χωρίς όμως να είμαι αντιστασιακός
όπως ο συνομήλικος μου Φίλης) το 1967.
Δυο χρόνια όπου τα πάντα όλα διαλύθηκαν, και η
χώρα εκτός από Βενεζουέλα στο εσωτερικό της, κοντεύει να καταντήσει ανέκδοτο
στο εξωτερικό, αφού πλέον δεχόμαστε φάπες ακόμη κι από τους Αλβανούς… με τους προαιώνιους
εχθρούς μας εξ Ανατολών να απειλούν ακόμη και με απόβαση στην … Γλυφάδα!
Ναι, αλλά επιτέλους έχουμε αξιοπρέπεια θα μου
πείτε. Το λέει και η Σαμίου. Παλέψανε τα
παλικάρια μας με το θηρίο, με τους «ξένοι τοκογλύφοι», με τον «σακάτη του
Βερολίνου», και βγήκαν από τη μάχη όρθιοι. Με το κεφάλι ψηλά. Αυτό βέβαια μπορεί
να μη το λένε πλέον οι περισσότεροι, αυτοί δηλαδή που μέχρι πρόσφατα ακούγανε
σύριζα και τους έπιανε ρεύση απ τη χαρά, αλλά συνεχίζουν να το λένε ουκ ολίγοι,
κι αυτό φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Με αποτέλεσμα να αποθρασύνεται ο Παππάς
και να ρωτάει από βήματος της βουλής, χωρίς να κοκκινίζει, αν περνάμε καλύτερα
τώρα απ’ ότι το 2014. Ένα 2014 που πλέον φαντάζει ως μια μακρινή εποχή των
ονείρων… μια Σάνγκρι Λα… όπου ακόμη και ο Γιακουμάτος, όπως τον θυμάμαι, ήταν εκατό φορές καλύτερος από τον
καλυτερότερο συριζαίο ρεμπεσκέ σήμερα. Θα μου πείτε, εκείνος δεν δάκρυζε όταν
υπέγραφε στα τέσσερα… και θα έχετε δίκιο. Ανάλγητος ήταν κι εκείνος.
Βέβαια,
για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, υπάρχουν σήμερα πάρα πολλοί που όντως
ζουν καλύτερα απ’ ότι το 2014. Και
αναφέρομαι στις χιλιάδες των ΑνΕλ που από τη πρώτη στιγμή στελέχωσαν ακριβοπληρωμένες
θέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οργανισμούς, διοικητικά συμβούλια, κλπ όπως
και στις χιλιάδες των αφισοκολλητών του σύριζα, που από μπαρμεν, καθαρίστριες,
ράπερ, γκόμενοι, κλπ. εξελίχθηκαν σε μετακλητούς, συμβούλους υπουργών, ακόμη
και αντ’ αυτού πρωθυπουργοί. Αυτοί κι αν δεν περνάνε καλά… με τις φρουρές τους,
τα ταξιδάκια τους, τους βαρβάτους μισθούς, και όλα εκείνα τα παραφερνάλια της γλυκιάς
(μέχρι χθες μισητής) εξουσίας.
Όσο για τους υπόλοιπους, ας πρόσεχαν. Καλά να
πάθουν. Διότι μπορεί σήμερα να ψάχνω ψηφοφόρο του σύριζα και να μη βρίσκω, αφού
κανένας δεν τους ψήφισε, αλλά επειδή έχω μνήμη ελέφαντα θυμάμαι πολύ καλά τι
ζούσαμε τέτοιες μέρες πριν από δυο μόλις χρόνια. Έναν απίθανο ενθουσιασμό, απ’
άκρη σε άκρη της χώρας, σε όλα τα κοινωνικά και επαγγελματικά επίπεδα.
Με τους ΔΥ να περιμένουν πως και πώς να βγει ο
Αλέξης για να πάψουν οι «φασιστικές» αξιολογήσεις και να επιστρέψουν τα
επιδόματα…
Με τους υπαλλήλους των σιδηροδρόμων, των
αεροδρομίων, της ΔΕΗ, κλπ να λένε Αλέξη και να κλαίνε απ τη χαρά, αφού ο ήρωας αυτός
της εργατιάς θα ακύρωνε τις όποιες ιδιωτικοποιήσεις και τα ξεπουλήματα δημόσιας
περιουσίας…
Με τους εκπαιδευτικούς να πίνουν νερό στο όνομα
των συριζαίων, περιμένοντας να επανέλθει η περήφανη επετηρίδα και να γίνουν ξανά
μαζικοί διορισμοί…
Με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους να παρακαλάνε να κερδίσει
ο σύριζα για να πάνε οι κατώτατοι μισθοί στα 751 ευρώ…
Με τους διάφορους μπαταχτσήδες να περιμένουν με
αγωνία την μέρα που ο Σκουρλέτης (με τον Λεουτσάκο) θα γκρέμιζαν τις μπάρες των
διοδίων, και θα καταργούσαν τα εισιτήρια στα ΜΜΜ…
Με τους ελεύθερους επαγγελματίες να ζουν για τη
στιγμή που ο Στρατούλης και η αλαφιασμένη κομπανία του θα ξανάφερναν την
ανάπτυξη, με την πρώην αρχιέρεια του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ Κατάντια Βαλαβάναινα να
αναλαμβάνει την μισητή εφορία και να σκίζει όλα τα χρέη τους προς τα ταμεία αλλά
και προς το δημόσιο…
Με τους συνδικαλιστές του ευρύτερου δημόσιου να
ετοιμάζονται για δεύτερο γύρο στον κρατικό μπουλκουμέ, και την επαναφορά των
αυτοκρατορικών προνομίων τους…
Με την καλλιτεχνική διανόηση του τόπου να είναι
έτοιμη να δει τον «σακάτη του Βερολίνου» να σηκώνεται απ’ το καροτσάκι του έντρομος,
την ώρα που ο Μπαρουφάκης με τον Πάντζα θα σκίζουν το μνημόνιο…
Με τους διάφορους επιτήδειους δραχμολάγνους, που
πρόλαβαν να βγάλουν τα ευρώ τους έξω, να ζουν για τη στιγμή που οι Παλαβίτσες
και οι Δραχμαζάνηδες θα επαναφέρουν το εθνικό νόμισμα, μαζί με την χαμένη μας αξιοπρέπεια…
Και ούτω καθ εξής…
Τα θυμάμαι σαν χθες, όπως θυμάμαι τους διάφορους
συγγενείς, συναδέλφους, και φίλους, να με κατηγορούν για ενδοτισμό, για
γερμανοτσολιαδισμό, για νενεκισμό, και άλλα τέτοια γλαφυρά, επειδή δεν
συμμεριζόμουν το ντόμπρο όραμά τους για μια ελεύθερη Ελλάδα, χωρίς αλυσίδες, με
τον Αλέξη στο Μαξίμου, και τους πολίτες να χορεύουν αμέριμνοι στα καταπράσινα λιβάδια
ντυμένοι μόνο με στεφάνια από λουλούδια, υπό τους ήχους του Αιλυναρά Νότη… σαν
ταινία με την Νόρα Βαλσάμη ένα πράγμα.
Τελικά, οι μόνες που χορέψανε με την ψυχή τους ήταν
οι θρυλικές μπουτούδες του Συντάγματος, και οι «απολυμένες» καθαρίστριες, που
πρόλαβαν και έγιναν διάσημες όσο ήταν η ζουρλή στα πράγματα, και όσο
εξυπηρετούσαν τις αρπαχτές της Χαρούλας (με τα λαστιχένια γάντια). Ααα…. μη ξεχάσω,
χορέψανε και όλοι εκείνοι οι «αλληλέγγυοι» συμπατριώτες μας που κατάφεραν και
τα κονόμησαν γερά στην Ειδομένη, στην Λέσβο, στο Ελληνικό, κι αλλού, όπου με
ένα δυο πολύπριζα από τα ΤΖΑΜΠΟ βγάλανε χρήμα με ουρά… όχι τόσο όσο οι
επαγγελματίες εθελοντές των ΜΚΟ, αλλά αρκετό για να λένε κυρά Τασία και να
στάζουν μέλι.
Ο κατάλογος της βλακείας μας θα μπορούσε να
συνεχίσει επ’ άπειρον. Αλλά δεν έχει νόημα. Εξάλλου, είμαστε λαός με πολύ κοντή
μνήμη ασχέτως της μακραίωνης ιστορίας μας. Ας μη ξεχνάμε ότι τα ίδια συνέβαιναν
στον τόπο μας ανέκαθεν. Παντού και πάντα οι δημαγωγοί και οι λαοπλάνοι
κορόιδευαν τον λαό, στο όνομα της δημοκρατίας, μόνο και μόνο για να τον δέσουν
στο τέλος χεροπόδαρα. Τα έχει πει ο
Σωκράτης αναλυτικά, τα έχει γράψει και ο Πλάτωνας… Και εν πάση περιπτώσει,
είναι γνωστό, ότι όσο πιο πολύ επικαλείται κάποιος την δημοκρατία, όσο πιο πολύ
μιλάει εξ ονόματος του λαού, τόσο πιο φασίστας είναι. Το έχουμε δει το έργο πολλές
φορές, όσοι σκαμπάζουμε από λίγη ιστορία.
Το τελικό μου συμπέρασμα; Δεν φταίει ούτε ο
Αλέξης, ούτε ο Παππάς, ούτε ο συγκαμένος, ούτε ο Μπαρουφάκης, ούτε καν ο
Καρανίκας… αυτοί βρήκαν φως και μπήκαν. Βρήκαν κορόιδα και τα δούλεψαν. Συνεχίζοντας
μια μακρά παράδοση πολιτικής εξαπάτησης. Οι χλεχλέδες (απελπισμένοι ή μη) που τους ψήφισαν
φταίνε. Αυτοί που μέσα στην άγνοια (και την απόγνωση) τους πίστεψαν ότι υπάρχει
ένα μυστικό κουμπί, που μας το έκρυβαν οι σαμαροβενιζέλοι, και που θα το πατήσει
ο Αλέξης, και όλα ως δια μαγείας θα επανέλθουν στην προτεραία τους κατάσταση…
τότε που δέναμε τα Τσίβας από τα ΧΑΜΕΡ μας και πηγαίναμε για γουικέντ στο
Μπαλί, ενώ τις καθημερινές αράζαμε πρώτο τραπέζι πίστα για να απολαύσουμε τα κοχίμπας
μας και την πχιότητα του Μαζωνάκη… με δανεικά κι αγύριστα από τους
κουτόφραγκους, που όταν εμείς γράφαμε ποίηση… μπλα μπλα…. .
Καληνύχτα Ελλάδα… τα ξαναλέμε το 2060!
Strange Attractor
ΥΓ- Να μη ξεχνάμε και τους πάμπολλους
παραδοσιακούς νεοδημοκράτες, που ψήφισαν σύριζα, διότι ο Αλέξης τους έπεισε ότι θα καταργήσει
τον ΕΝΦΙΑ!
Χα χα χα… Ξέρω αρκετούς.
Απολαυστικότατος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή