Bodies in Motion...

Laurie Anderson

Αυτά ζούμε κι' αυτά ακούμε…

Έφυγε ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ν. Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Πλήρης ημερών. Η Ιστορία θα τον κρίνει. Θα τον κρίνει έχοντας όλα τα γεγονότα στο τραπέζι.

Είδες απλό κόσμο, που δεν τον γνώριζε, να λέει "Θεός συγχωρέστον", αυτό που λέει καθένας σώφρων και με λίγο μυαλό άνθρωπος. Και από την άλλη είδες την απίστευτη χολή για έναν νεκρό. Είχα ακούσει πατέρα να συγχωρεί τον δολοφόνο του γιου του και αναρωτήθηκα που βρήκε τη δύναμη. Και χθες είδα αυτή τη χολή και αναρωτήθηκα "που βρήκαν αυτή την κακία, αυτό το μίσος"….

Φιλελευθεροποιείται ή σοσιαλιστικοποιείται η οικονομία μας;

Προς τα πού όμως το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Φιλελευθεροποιεί θα έλεγε κάποιος την οικονομία και τον επέλεξαν οι ξένοι μέχρι να τα ψηφίσει όλα, όπως το γενναίο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και το πρόγραμμα απελευθέρωσης της αγοράς με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Σοσιαλιστικοποιεί θα έλεγε κάποιος άλλος, αφού το κράτος διογκώνεται επιπλέον.

Ας δούμε ορισμένα στοιχεία που θα δώσουν την απάντηση στο γρίφο:

·       30.000 περίπου είναι οι νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο επί ΣΥΡΙΖΑ

·       146 εκ. ευρώ αυξήθηκε η μισθοδοσία στο Δημόσιο

·       Οι Γραμματείες του Κράτους αυξήθηκαν από 70 σε 140

·       Η ΔΕΗ, το ΜΕΤΡΟ, ο Ηλεκτρικός και οι αστικές συγκοινωνίες ξαναέγιναν παθητικές και χρειάζονται επιπλέον επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό για να λειτουργούν…

Γεράματα…

Πάντα μου έκανε εντύπωση η λεπτομέρεια ότι ο μακαρίτης Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν επί χρόνια ο μοναδικός εν ζωή άνθρωπος που είχε συναντηθεί με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, και είχε μάλιστα φωτογραφηθεί μαζί του. Φαντάζομαι την ηλικιακή μοναξιά του «επίτιμου», που χρόνια ολόκληρα πρέπει να ήταν ο τελευταίος της γενιάς του.

Με αφορμή λοιπόν τον θάνατο του, στην «ώριμη» ηλικία των 99 ετών, θυμήθηκα μια άλλη περίπτωση υπέργηρου, που μπροστά του ακόμη και εγώ που φλερτάρω με τα έκτα ήντα μοιάζω νιάναρο…

Η κυβέρνηση είναι… ότι να ναι…

Εάν υπάρχει κάτι που τηρεί πιστά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι α) όταν τα βρίσκει δύσκολα ζητά  «πολιτική λύση» και β) η στρατηγική του «δέχομαι ότι μου σερβίρουν, αρκεί να φανεί ότι διαπραγματεύτηκα σκληρά για αυτήν την λύση». 

Το είδαμε τον Ιούλιο του 2015 με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, το είδαμε και πιο πρόσφατα με το «η προ-νομοθέτηση μέτρων είναι αντιδημοκρατική» και  το «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα» καθώς και το «οι βουλευτές  θα ψηφίσουν τα μέτρα γιατί θα ακολουθήσει ρύθμιση για το χρέος». Και καταλήξαμε στην υπογραφή νέου πακέτου μέτρων ύψους 5,4 δισ. ευρώ  (νέο μνημόνιο δηλαδή, χωρίς χρηματοδότηση) και στο να ζητάμε λύση «ότι να ‘ναι» για το χρέος…

Πόσους «ψόφους» μοίρασες σήμερα;

Aπό μικρός, παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τους νευρωτικούς λούμπεν χαρακτήρες. Από την διαβολική γριά του χωριού που έριχνε κατάρες, μέχρι το μεγαλύτερο «αρχίδι» του σχολείου που έβριζε τους υπόλοιπους.

Ο πιο σιχαμένος κακός όμως, ήταν αυτός που είχε μια ακραία αντίδραση, στο όνομα κάποιας ηθικής. Δεν έχει σημασία αν ήταν θρησκευτική, ιδεολογική ή οπαδική. Η αντίδραση έβγαινε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και είχε κοινά χαρακτηριστικά: oλοκληρωτισμό, αγένεια, προσωπικές επιθέσεις, κραυγή, υστερία και πρόκληση απέναντι στους πολλούς...

Larmes Chantees...

Anton Newcombe & Moogy

Πώς να συντρίψουμε τον Τσίπρα…

Το τι ακριβώς συμβαίνει με την περιβόητη «διαπραγμάτευση», όσοι παρακολουθείτε τα σημειώματα αυτά το γνωρίζετε ήδη, πολύ καλά…

Και σε αντίθεση με παρά πολλούς άλλους, εσείς δεν έχετε «αιφνιδιαστεί»!

Έτσι δεν είναι;

--Σας είχα προειδοποιήσει, πως δεν αρκούσε «να ψηφίσει τα πάντα» ο Τσίπρας στη Βουλή, για να στρωθεί ο δρόμος του με «ροδοπέταλα»…

--Σας είχα προειδοποιήσει, πως τα «πολύ καλά νέα» που «οσμιζόταν» από το Eurogroup της 22ας Μαϊου (το περιβόητο too good to be true) ήταν… «μούφα»!

--Σας είχα προειδοποιήσει, πως μέτρα για το χρέος δεν θα έπαιρνε, πέρα από τα παραμετρικά που είχαν ήδη υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι το 2012 στο Σαμαρά!

Κι αυτά πλέον, κατά το ΔΝΤ, δεν φτάνουν πια...  (Κι ούτε αυτά του τα έδωσαν ακόμα…)…

Ως πότε θα αντέξει η Άννα;

"Συγγνώμη αλλά δεν θα έρθω αύριο. Δεν μπορώ να έρθω. Έχουν απεργία τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Άμα πάρω ταξί από το Μαρούσι για Φάληρο κι έπειτα πάλι πίσω, θα βγω εκτός προϋπολογισμού. Τριάντα ευρώ θα γράψει το ρολόι, και λίγα λέω. Δεν μού περισσεύουν...".

Η Άννα ήταν -το συνηθίζει- αφοπλιστικά ειλικρινής. Μακάρι να είχαμε αυτοκίνητο, να την πηγαινοφέρναμε εμείς. Μακάρι να δεχόταν να της πληρώσουμε ρεφενέ το ταξί, όπως σκοπεύαμε να κάνουμε με την ταβέρνα. Μα δεν υπήρχε περίπτωση. Θα έπρεπε, φευ, να συμφιλιωθούμε με την απουσία της απ' την εαρινή συνάντηση της εφηβικής μας παρέας…

Κρείττον του λαλείν το σιγάν…

Αφορμή για την σημερινή μου τοποθέτηση το γεγονός ότι ο θάνατος του Κων/νου Μητσοτάκη μιας μεγάλης μεν αλλά αμφιλεγόμενης προσωπικότητας προκάλεσε όπως ήταν φυσικό ένα κύμα δηλώσεων πολιτικών και μη προσώπων, κατά πλειοψηφία θετικών.

Πολλές φορές μάλιστα αγνοώντας κομμάτια της ιστορίας που έχουν επικριθεί σκληρά από πολλούς. Δεν είναι στις προθέσεις μου να κρίνω τον εκλιπόντα αφού άλλωστε ανήκει πλέον στην κρίση της ιστορίας. Θα κρίνω όμως επειδή γνωρίζω καλά το πρόσωπο την χυδαία δήλωση του Πάνου Καμμένου που την συγκεκριμένη στιγμή νόμισε ότι βρήκε την ευκαιρία να βγάλει όλη του την χολή για τον Αντώνη Σαμαρά. Μιλώντας για ανατροπή του Κων/νου Μητσοτάκη από την προδοσία Σαμαρά…