Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
28.2.13
Οι παλιάτσοι απειλούν την ευρωζώνη.
«Φρίττω με το γεγονός ότι κέρδισαν δυο παλιάτσοι»!
Αυτό δήλωσε ο Peer Steinbrück, μόλις έμαθε
για το εκλογικό αποτέλεσμα της Ιταλίας.
Αναφερόμενος στους δυο «νικητές» Beppe Grillo και Silvio Berlusconi είπε: «Ο
ένας είναι επαγγελματίας παλιάτσος που δεν τον πειράζει να τον αποκαλούμε
κλόουν, ενώ ο άλλος είναι ένας παλιάτσος με ενισχυμένη τεστοστερόνη».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υποψήφιος του SPD, που μπορεί
να διαδεχτεί την Μέρκελ, τα λέει χύμα.
Οι συμπατριώτες του γέλασαν αλλά και θύμωσαν συγχρόνως.
Στην Ιταλία προκλήθηκε μιντιακός σάλος.
Και ολοκλήρωσε την άποψή του λέγοντας πως «η εντύπωσή μου
είναι πως στο φινάλε κέρδισαν δυο λαϊκιστές…», θυμίζοντας έτσι πως στην
ευρωζωνική πολιτική σκηνή οι λαϊκιστές θεωρούνται χειρότεροι κι από τους
κλόουν.
Τελείωσαν κι οι σαμπανιέρες…
Υπήρξε μια μακρινή καλή εποχή, με 50 σίριαλ την εβδομάδα
στα ελληνικά κανάλια στη διάρκεια της οποίας, τα περιοδικά ιδρώνανε για να
κλείσουν συνέντευξη με μια από τις μεγάλες σταρ της μίας σεζόν.
Η οποία σταρ εφ' όσον είχε κατοχυρώσει το σουξέ παίζοντας
την ταπεινή παρτόλα χωριατοπούλα με εσώρουχα Αεράκη, την οποία μπάνιζε ο
Αλβανός κηπουρός με την ντεκαπάζ του Σόμμερ, αισθανόταν Α' Εθνική και δεν σου
καθότανε για συνέντευξη αν δεν της έδινες εξώφυλλο.
Στο οποίο φυσικά και σου έβγαζε την πίστη προκειμένου να
φωτογραφηθεί με το βρακί της που ήταν και το μεγαλύτερο της ταλέντο.
Αν' αυτού, έβγαινε ντυμένη Ουρσουλίνα, και οι δηλώσεις
της προκαλούσαν το βαθύ χασμουρητό…
Το νερωμένο κρασί του ΣΥΡΙΖΑ.
Το να ρίχνει κάποιος νερό στο κρασί του, δεν είναι
απαραίτητα έγκλημα εκτός αν πρόκειται για «μεγάλο» κρασί όπως λένε οι
οινολόγοι.
Όταν όμως είσαι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης
και έφθασες σ’ αυτή τη θέση με μια στρατηγική κι ένα καταγγελτικό λόγο που είχε
σαν κύρια συστατικά τα χαράτσια και το πετσόκομμα των μισθών και τώρα τα
γυρίζεις, νομίζω ότι υπάρχει ένα σοβαρό θέμα αξιοπιστίας που αγγίζει τα όρια
της κοροϊδίας.
Θυμόμαστε όλοι τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ να πνέουν μένεα κατά της πολιτικής Καραμανλή και Παπανδρέου που είχαν δημιουργήσει τη γενιά των 700 ευρώ.
Θυμόμαστε όλοι τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ να πνέουν μένεα κατά της πολιτικής Καραμανλή και Παπανδρέου που είχαν δημιουργήσει τη γενιά των 700 ευρώ.
Το σύνθημα τότε ήταν κατώτερος μισθός στα 1400 ευρώ!
Το μνημόνιο και οι μνημονιακές κυβερνήσεις, τη γενιά των
700 ευρώ, τη μετέτρεψαν σε γενιά των 563 ευρώ(μικτά), τουτέστιν γύρω στα 440
ευρώ καθαρά και μάλιστα όσοι τα εισπράττουν, πρέπει να λένε κι ευχαριστώ που
δεν ανήκουν στη μεγάλη μάζα του 1,5 εκατ. ανέργων.
Κάτι ξέχασε ο Μητσοτάκης...
Στην παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Μητσοτάκη με τίτλο «Μπροστά
από την εποχή της. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993», ο πρώην
πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, όπως επίσης η liberal
«κλίκα» που έδωσε το παρόν έδειξαν να πάσχουν από μαζική αμνησία.
Ολόκληρη η εκδήλωση «στήθηκε»
για να δικαιώσει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέσω των «αν» και αστήρικτων
υποθέσεων, δηλαδή με τρόπο αντιεπιστημονικό. Όμως, τα «αν» δεν δικαίωσαν
κανέναν πολιτικό και ηγέτη, πολύ περισσότερο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο ρόλος
του οποίου στην ελληνική ιστορία είναι γνωστός και τα δεινά που προκάλεσε στον
ελληνικό λαό δεν είναι δυνατόν να συμψηφιστούν με τα λάθη και τις παραλείψεις
της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Θα καταστραφούμε… το λέγανε στη Πάνια!
Είχα γράψει κάποτε πως αν ο κάθε Έλληνας γνώριζε προσωπικά,
για δυο μόνο λεπτά, τον Αντώνη Σαμαρά, θα γίνονταν «αιώνιος» ψηφοφόρος του.
Ο Σαμαράς το έχει…
Δυστυχώς όμως η μοίρα του επεφύλαξε να αναλάβει την
πρωθυπουργία στη πιο δύσκολη φάση της μεταπολεμικής Ελλάδας, και μάλιστα
κουτσουρεμένη, αφού έχει να δώσει λόγο σε δυο ακόμη εντελώς ετερόκλητα πολιτικά
κόμματα.
Ο Έλληνας Μπέπε Γκρίλο θα είναι πολύ πιο πρωτόγονος…
Είναι κάποιοι που λένε ότι η
Ελλάδα είναι μια φτωχή, δυστυχισμένη χώρα.
Δεν είναι αλήθεια.
Απλώς από 24η πιο πλούσια χώρα του κόσμου πήγε 35η.
Λένε ακόμα ότι ο ελληνικός λαός πεινάει.
Ακόμα και σήμερα μετά από τόσα χρόνια ύφεσης, το κατά
κεφαλήν εισόδημα της γειτονικής Τουρκίας είναι στο 40% του ελληνικού.
Δεν έχω ακούσει κανέναν στον κόσμο να μιλάει για
«ανθρωπιστική καταστροφή» και «κοινωνική γενοκτονία» στην Τουρκία.
Γιατί τα λένε αυτά τα πράγματα; Ίσως γιατί αυτοί που τα
λένε δεν πεινάνε.
Ακούγεται αντιφατικό, αλλά δεν
είναι.
Η γενίκευση ο «λαός πεινάει» αποκρύπτει την αλήθεια.
Ότι κάποιοι πραγματικά είναι σε δύσκολη θέση, είναι
άνεργοι, τα φέρνουν δύσκολα βόλτα, με το εισόδημά τους συνεχώς να μειώνεται,
ενώ κάποιοι άλλοι καταφέρνουν να διασώζουν τα προνόμιά τους κρυμμένοι πίσω από
το «λαό».
Λες και δεν υπάρχουν κερδισμένοι και χαμένοι της
ιστορίας, αλλά όλοι μαζί είμαστε, όλοι το ίδιο, απλώς κάποιοι άλλοι, οι
«ξένοι», οι «δανειστές», μας φταίνε για όλα.
ΣΥΡΙΖΑ και κρατικοποιήσεις.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ,
εφόσον έχουν ιδιωτικοποιηθεί, θα επανέλθουν στον έλεγχο του Δημοσίου, διακήρυξε
χθες από βήματος του διεθνούς ενεργειακού συνεδρίου «Athens Energy Forum» ο
βουλευτής του, Θανάσης Πετράκος.
H ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό, είπε, που πρέπει να
προσφέρεται στους πολίτες με οικονομικώς συμφέροντες όρους, ενώ οι πολυεθνικές
την αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα.
27.2.13
Η μπόχα της εξουσίας.
Τί είναι η
ζωή χωρίς lifestyle;
Τρίτο
θεμελιώδες υπαρξιακό ερώτημα (μετά τα «υπάρχει Θεός;» και «αν υπάρχει, γιατί
έφτιαξε τις μπάμιες;») και ο πολιτικός σχηματισμός που
ετοιμάζεται να αναλάβει την εξουσία, δείχνει αποφασισμένος να το
απαντήσει, ως παρηγοριά στον άνεργο ώσπου να βγει η ψυχή του: η ζωή χωρίς
lifestyle είναι ένα τίποτα!
Enter στη σκηνή η Ρένα Δούρου.
«Η
Ρένα Δούρου είναι πολιτικός. Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί στο Αιγάλεω» μας
ενημερώνει το blog της, παραλείποντας παιχνιδιάρικα την ημερομηνία γέννησής της
-γιατί, είμαστε πολιτικά όντα με δυναμισμό, αλλά είμαστε και φιλάρεσκα θηλυκά,
να μην ξεχνιόμαστε…
Η Ελλάδα δεν είναι Ιταλία.
Τι μπορεί άραγε να σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα στην
Ιταλία; Πολλοί σκέφτονται ότι το σοκ της Ιταλίας ίσως ξυπνήσει τους Γερμανούς
που επιμένουν σε ένα μείγμα πολιτικής που θυμίζει περισσότερο καθαρτήριο στα
όνειρα ενός θρησκόληπτου.
Ότι αύριο το πρωί οι Γερμανοί θα εγκαταλείψουν τα
προγράμματα λιτότητας και τα χρήματα θα αρχίσουν να πέφτουν από τον
ουρανό...
Η ιδιάζουσα πολιτικά περίπτωση του Beppe Grillo.
Για κάποιους είναι η φωνή της διαμαρτυρίας, για κάποιους άλλους
ένας ακόμη λαϊκιστής δημαγωγός…
Όπως και να έχει, μετά το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα
στην Ιταλία, ο κωμικός Beppe Grillo και το κίνημά
του των πέντε αστέρων, αποτελούν μια υπολογίσιμη πολιτική παρουσία.
Κάποτε του είχαν απαγορεύσει να εμφανίζεται στη τηλεόραση
εξαιτίας των επιθέσεών του εναντίον των πολιτικών. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να
δημιουργήσει ένα πολιτικό στυλ εντελώς ιδιαίτερο, και να φέρει το κόμμα του στη
τρίτη θέση στο ιταλικό κοινοβούλιο.
Όλοι μέσα!
Τελικά, τα πάλαι ποτέ πουλέν της (παλιάς) Νέας Δημοκρατίας
στη Θεσσαλονίκη, ή καθαιρούνται από τα αξιώματά τους ή καταδικάζονται στα
δικαστήρια, ή και τα δυο μαζί…
Έτσι, πριν από λίγες ώρες ολοκληρώθηκε η δίκη για υπεξαίρεση
που διεξάγονταν εδώ και καιρό στη Θεσσαλονίκη, με κατηγορούμενο, μεταξύ άλλων,
τον πρώην δήμαρχο της πόλης, υπουργό και «φτερωτό γιατρό» Βασίλη Παπαγεωργόπουλο.
Η τελική απόφαση του δικαστηρίου ήταν κόλαφος για τους περισσότερους
από τους κατηγορούμενους, και κατά την γνώμη μου πρωτοφανής στα χρονικά, όσον
αφορά πολιτικούς.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και τη περίπτωση του άλλοτε Ζορρό…
τότε κάτι φαίνεται να αλλάζει.
Διπλωματία… τρανς!
Τι να τους κάνει η Αμερική τους σοβαροφανείς διπλωμάτες,
όταν διαθέτει έναν Dennis Rodman;
Που άμα λάχει τους τρομάζει κιόλας;
Τον θυμόσαστε;
Πρόκειται για τον άλλοτε crossdresser (τραβεστί)
σούπερσταρ του ΝΒΑ, ο οποίος εκτός από αθλητικό ταλέντο διέθετε και μια ιδιαίτερη
παρουσία, επιεικώς εκκεντρική, που άγγιζε τα όρια του γκροτέσκου, και κατά
πολλούς, του γελοίου….
Παράλληλα είχε και ιδιάζουσα προσωπική ζωή, με δεκάδες
προβλήματα.
Το γεγονός ότι τον είχε ερωτευτεί μέχρι και η Μαντόνα…
αποδεικνύει τα παραπάνω.
Χοιρινό με γιαούρτι, από την Κρήτη!
Αυτός ο καθημερινός μπελάς "τι να μαγειρέψω, τι να
μαγειρέψω πάλι", θα μας φάει τελικά.
Συνταγές παντού γύρω, αλλά οι περισσότερες απαιτούν πολλά
ή εξειδικευμένα υλικά που δεν έχουμε πάντα πρόχειρα στο ψυγείο ή στο ντουλάπι
μας.
Άλλες πάλι χρειάζονται μεγάλο χρόνο προετοιμασίας που οι
περισσότερες από εμάς απλά δεν διαθέτουν.
Και η οικογένεια πεινάει και βογκάει, τι θα φάμε πάλι
σήμερα;
Ευτυχώς για μας τις σύγχρονες μαγείρισσες, υπάρχει
πίσω μας η ελληνική μαγειρική παράδοση που μας λύνει τα χέρια.
Μια τέτοια συνταγή, με καταγωγή από την απίθανη Κρήτη, με
προκάλεσε να τη δοκιμάσω τις προάλλες και έμεινα κατάπληκτη από την απλότητα,
τη γρηγοράδα και τη νοστιμιά της.
Η κρίση εκτρέφει λαϊκιστές.
Είναι κοινώς παραδεκτό ότι σε περιόδους οικονομικών
κρίσεων οι κοινωνίες κλείνονται, περιχαρακώνονται, γίνονται εσωστρεφείς, συντηρητικοποιούνται
και τελικώς υποκύπτουν στους λαϊκιστές, στους εθνικιστές και φορές στους
φασίστες.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα ποπουλίστικα κινήματα
δοξάσθηκαν σε καιρούς οικονομικής βύθισης και υψηλής ανεργίας.
Ανθρώπινο κρέας μυρίζει…
Αν πριν από λίγα χρόνια μας έλεγαν ότι θα έρθουν ημέρες
που θα μειωθούν μισθοί και συντάξεις και ότι αρκετός κόσμος θα το αποδεχόταν
μοιρολατρικά σαν ένα επώδυνο αλλά αναγκαίο μέτρο, θα βάζαμε στοίχημα ότι αυτό
δεν γίνεται.
Την εποχή εκείνη μας παραμύθιαζαν, άλλωστε, κάποιοι
πολιτικοί για την «ισχυρή Ελλάδα στην Ενωμένη Ευρώπη».
Για τη «δυνατή Ελλάδα της ανάπτυξης και της ευημερίας».
Μας έδιναν υποσχέσεις για ανάπτυξη με τους Ολυμπιακούς
Αγώνες, με τους οποίους, τελικά, η χώρα μας βούτηξε πιο βαθιά στα χρέη.
Ξοδεύτηκαν εκατομμύρια για υποδομές που τώρα ρημάζουν.
Και μαζί με αυτές ρημάζουν και οι... υποσχέσεις για
ευημερία.
Και, τελικά, ήρθε η ημέρα που οι πολιτικοί τόλμησαν το...
ακατόρθωτο και οι περικοπές πέρασαν.
26.2.13
Ο Επίτιμος…
Κάποιοι φίλοι του τον
ταξινομούν στους κορυφαίους νεοέλληνες πολιτικούς.
Οι πολλοί εχθροί του τον λένε ‘Αποστάτη’.
Εσχάτως, βέβαια, ακόμα και αντίπαλοί του ομολογούν ότι τα
‘λεγε ο Μητσοτάκης από καιρό, αλλά δεν του δώσαμε τη δέουσα προσοχή’.
Ποια ακριβώς είναι η αλήθεια;
Με αφορμή την παρουσίαση του
βιβλίου του «Μπροστά από την εποχή της, Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. 1990-1993» (Εκδόσεις
Εστία), το όνομα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (Κ.Μ.) ξαναβγαίνει δυνατά στην
επικαιρότητα αυτές τις μέρες.
Λίγο πολύ ισχυρίζεται ότι «αν με είχαν αφήσει να
κυβερνήσω» (λέγε με Αντώνη) και απρόσκοπτα εφάρμοζε τις μεταρρυθμίσεις που είχε
προγραμματίσει, σήμερα η χώρα δεν θα είχε φτάσει στη χρεοκοπία και τα Μνημόνια.
Έχει δίκιο;
Λέτε το Πασόκ να καταπιεί τον Σύριζα;
«Έβλεπα αυτό που λέμε "λαϊκό κόσμο" να έρχεται
να ψηφίσει.
Γεροντάκια με σκαμμένο πρόσωπο, ηλικιωμένες με μπαστούνι,
αλλά και νέοι (…)
Η προσωπική μου εξήγηση είναι ότι ένας κόσμος, που ήταν
στριμωγμένος στη γωνία, που ήταν πατροπαράδοτα δοσμένος σε αυτό που θεωρεί
"Δημοκρατική Παράταξη", ένας κόσμος που ζοριζόταν από την
επιθετικότητα και τους προπηλακισμούς, από τις ρήσεις περί "λιγότερων
Ελλήνων", από τις κατηγορίες περί προδοτών, βρήκε την ευκαιρία να
απαντήσει, δια της συμμετοχής, στην εκλογική διαδικασία.
Μοιάζει σαν η άκρα επιθετικότητα κάποιων πλευρών να
πλήγωσε τον κορμό του βαθέως ΠΑΣΟΚ και δια της συμμετοχής του να θέλησε να
διαμηνύσει ότι "το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ"».
Identity theft… τείνει να γίνει μάστιγα.
Για όσους συνεχίζουν να απορούν για το κατά πόσο είναι
ασφαλής η χρήση πιστωτικών καρτών στο διαδίκτυο, μια νέα αμερικανική έρευνα
έρχεται να τους φωτίσει.
Σύμφωνα λοιπόν με την ιστοσελίδα LiveScience, μια
μακροχρόνια έρευνα που διεξήχθη στις ΗΠΑ επί του εν λόγω θέματος αποκαλύπτει
πως ο περσινός χρόνος ήταν ο χειρότερος (για την Αμερική) από πλευράς «κλοπής
ταυτότητας».
Πυρ και μανία οι Ιρανοί με τη βράβευση του Argo.
Η επιτυχία της ταινίας Argo στα βραβεία Όσκαρ έχει
εξοργίσει το Ιράν.
Τα μεγάλα κρατικά ειδησεογραφικά πρακτορεία της Τεχεράνης
καταγγέλλουν την αμερικανική ταινία, που αφορά στη κρίση ομήρων του 1979, και
την χαρακτηρίζουν ως βαθύτατα «αντι-ιρανική», που παρήχθη από την σιωνιστική
εταιρία Warner Bros.
Πολλοί Ιρανοί εκνευρίστηκαν επίσης με το γεγονός ότι το
συγκεκριμένο βραβείο απονεμήθηκε από την Michelle Obama, με το
πρακτορείο Fars News να
χαρακτηρίζει το γεγονός ως πρωτάκουστο στην ιστορία των βραβείων.
Από την πλευρά του, το πρακτορείο Mehr News συγχύστηκε
με το σχόλιο που έκανε ο βραβευθείς Ben Affleck σχετικά με
«τους φίλους μας στο Ιράν που ζουν υπό άθλιες συνθήκες».
Σύμφωνα με το πρακτορείο, ο Ben Affleck «αφού
διαστρέβλωσε την ιστορία του Ιράν, τώρα συνεχίζει να το δυσφημεί».
Γνώρισα τα ζώα, και μίσησα τον άνθρωπο….
Όλα τα είχαμε, η κτηνοβασία μας έλειπε για να δέσει το
γλυκό…
Διαβάστε τι γράφει το Πρώτο Θέμα, και αν δεν τρελαθείτε,
είσαστε ήρωες.
Δεν χωράει ανθρώπινος νους την πρωτοφανή
έγγραφη καταγγελία μιας οικογένειας από την Σκάλα Λακωνίας, που
δημοσιοποίησε η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία. Σύμφωνα με αυτήν, άγνωστοι
κακοποίησαν σεξουαλικά τα δυο οικόσιτα σκυλιά της οικογένειας, προκαλώντας τους
μαρτυρικό θάνατο μέσα σε φρικτούς πόνους!
Ο Αλέξης και ο Κωστάκης…
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που όταν είναι κρύο είναι
πάντοτε νοστιμότερο - όπως μαθαίναμε από μικροί.
Φαίνεται πως ο Κώστας Καραμανλής - μέγας λάτρης των
γευστικών πιάτων - το προτιμά ζεστό.
Είναι ένας μήνας και κάτι που ο Γιάννης Στουρνάρας βγήκε
δημοσίως και είπε ότι η καταστροφή της χώρας έγινε τη διετία 2007-2009.
Έξαλλοι έγιναν οι περί τον πρώην πρωθυπουργό, αλλά στο
Μέγαρο Μαξίμου κάθε άλλο παρά ίδρωσαν αυτιά.
Ο υπουργός Οικονομικών καλύφθηκε πλήρως και απολύτως.
Άλλωστε, ο κ. Σαμαράς - με επιμελέστατο τρόπο - φροντίζει
να κρατά τον προκάτοχό του, στην ηγεσία της Ν.Δ., σε απόσταση ασφαλείας.
Οι σχέσεις τους βρίσκονται σε θερμοκρασίες...
Ανταρκτικής, καιρό τώρα.
Οι κακές γλώσσες λένε πώς ο κ. Καραμανλής - στην
ονομαστική γιορτή του πρωθυπουργού, πριν από λίγες εβδομάδες - δεν σήκωσε το
τηλέφωνο για ευχές και περιορίστηκε σε μια τυπική κάρτα.
Συντροφικές καταλήψεις.
Ήταν τότε που κεντρικό σύνθημα σε πανεπιστήμια και χώρους
εργασίας ήταν το «όχι στην εντατικοποίηση». Σε μία ανώτατη σχολή της χώρας,
λοιπόν, ο καθηγητής θέλησε να εισάγει ένα πρωτοποριακό μάθημα για την
εποχή του.
Λάθος του! Και μάλιστα μεγάλο.
Δεν ήξερε και γι΄ αυτό δικαιολογείται.
Δεν ρώτησε και αυτό δεν του το συγχώρεσαν ποτέ!
Η ιστορία μας εξελίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του ΄80.
Ο επικεφαλής της ΔΑΠ συναντά το απόγευμα τον προσωπικό του φίλο και ιδιαίτερα
αγαπητό σε όλους φοιτητή να βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Να έχει
τις «μαύρες» του.
Ο φίλος του, λοιπόν, χρωστούσε λίγα μαθήματα για να πάρει
το πτυχίο του. Ήταν όμως σίγουρος ότι ειδικά ένα δεν θα το περνούσε με τίποτα! Ήταν
το μάθημα της αγγλικής ορολογίας στην επιστήμη του.
25.2.13
Ένα ρήγμα βαθύ και αφανές.
Πριν από δύο χρόνια, ταξιτζήδες της Αθήνας έριχναν λάδια
στους δρόμους του Πειραιά για να εμποδίσουν τα πούλμαν που έφερναν τους ξένους στα
κρουαζιερόπλοια. Την ίδια εποχή, ταξιτζήδες της Ρόδου έδιωχναν από το δικό τους
λιμάνι τους ακτιβιστές του ΠΑΜΕ, γιατί δεν ήθελαν να υπάρξει πρόβλημα με τις
κρουαζιέρες. Γιατί;
Ας εντάξουμε τα περιστατικά σε μια γενικότερη ερώτηση. Τι
κοινό έχουν από τη μια πλευρά μια εργαζόμενη σε φαρμακοβιομηχανία, ένας
τυροκόμος, μια ταβερνιάρισσα σε νησί, ένας εργοδηγός στους λευκόλιθους, ένας
αμπελοπαραγωγός στην Κορινθία, ένας εφοπλιστής με γραφείο στον Πειραιά και ένας
ταξιτζής στη Ρόδο, και από την άλλη μια φαρμακοποιός, ένας δικηγόρος, μια
ταμίας τράπεζας, ένας τεχνικός στη ΔΕΗ, μια λιανέμπορος ρούχων, ένας εργολάβος
πολυκατοικιών, ένας βαμβακοπαραγωγός (κάτοχος «δικαιωμάτων») στην Καρδίτσα και
ένας ταξιτζής στην Αθήνα;
Μήπως ήρθε η ώρα να σφίξουν τα λουριά;
Ο πολιτισμός ως έννοια είναι σχετικός.
Όπως σχετική είναι και η έννοια της ηθικής.
Αυτό που κάποτε θεωρούνταν πολιτισμένη συμπεριφορά,
σήμερα είναι απλά απανθρωπιά.
Αυτό που κάποτε ήταν ηθικό, σήμερα μπορεί και να διώκεται
ποινικά.
Για του λόγου το αληθές μη πάτε πολύ μακριά. Διαβάστε
απλά την Παλαιά Διαθήκη, και θα καταλάβετε τι θέλω να πω.
Φανταστικά και μη σενάρια με ελικόπτερα…
Αυτή η ιστορία με τα ελικόπτερα στην Ελλάδα, και τις κυριολεκτικά
κινηματογραφικού τύπου αποδράσεις καταδίκων, εκτός από τα τραγελαφικά της στοιχεία,
έχει και κάποια που είναι σοβαρά.
Κατ’ αρχήν να διευκρινίσουμε ότι τα ελικόπτερα εφευρέθηκαν
και εξελίχθηκαν ως αεροσκάφη εργαλεία προκειμένου να μη χρειάζονται αεροδρόμια.
Λαϊκισμός και πολιτική βία.
Το κείμενο
που ακολουθεί βασίζεται, στα κεντρικά σημεία του, στην παρέμβασή μου στην
ημερίδα του ΙΣΤΑΜΕ με θέμα «Η Ελλάδα απέναντι στο νεοναζισμό και στην
ρατσιστική, κοινωνική και πολιτική βία», στις 21 Φεβρουαρίου 2013.
Ο ιστορικός του μέλλοντος που θα αποφασίσει να ασχοληθεί
με το φαινόμενο της πολιτικής βίας στην Ελλάδα της κρίσης, με τη δυνατότητα της
ψύχραιμης ματιάς του ερευνητή σε χρονική απόσταση από τα γεγονότα, σίγουρα θα
εκπλαγεί από την έκταση, την ένταση και την κοινωνική αποδοχή του φαινομένου
της πολιτικής βίας.
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και… Μιγιάκι.
Θυμάμαι όταν ήμουν 12-13 ετών και ήρθε η πολυπόθητη μεταπολίτευση, πως ρουφούσα
τα άπειρα τότε αποκαλυπτικά δημοσιεύματα και ρεπορτάζ για τα απάνθρωπα
βασανιστήρια των κρατούμενων αντιστασιακών στα σκοτεινά μπουντρούμια της ΕΑΤ/ΕΣΑ
και αλλού.
Επίσης θυμάμαι το επαναστατικό κλίμα και την ατμόσφαιρα
ελευθερίας και δημοκρατίας που επικρατούσε παντού.
Ο κόσμος φορούσε στρατιωτικά τζάκετ και ζιβάγκο, οι
άνδρες άφηναν γένια, οι γυναίκες δεν ξύριζαν τις μασχάλες τους, τα ραδιόφωνα
έπαιζαν ολημερίς αντάρτικα, και τα τραγούδια του Μάνου Λοίζου ήταν στα χείλη
ολονών.
Ήταν μια άλλη, πιο ένδοξη εποχή.
Οι Ναζί, οι Εβραίοι, και ο Τζιμάκος...
Ένας «αντισυμβατικός» Έλληνας καλλιτέχνης, ο Τζίμης
Πανούσης, προωθεί τη νέα του παράσταση με έμβλημα «το άστρο του Δαβίδ με τη
σβάστικα, ένα σύμβολο που εκφράζει την παγκόσμια πραγματικότητα», όπως
εμφανίζεται να εξηγεί στα σχετικά ρεπορτάζ ο «Τζιμάκος».
Στις συνεντεύξεις που δίνει, κάνει λόγο για
«Εβραιοναζήδες» που «την έχουν κάνει πάρα πολύ καλά τη δουλειά», το γνωστό
«οργανωμένο σχέδιο», το οποίο δε μας αποκαλύπτεται ακριβώς γιατί εμπίπτει στη
σφαίρα της συνωμοσιολογίας.
ΕΑΜ- ΕΛΛΑΣ -Αφγανιστάν...
Τα γεγονότα στις Σκουριές αποτελούν καμπανάκι για τον ολισθηρό δρόμο που έχει
πάρει η χώρα μας. Σε κάποιους παλαιότερους θύμισαν την επίθεση στο αστυνομικό
τμήμα του Λιτόχωρου που αποτέλεσε την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.
Ίσως αποτελεί υπερβολή αυτή η παρομοίωση, αλλά η χωρίς ειρμό και μέτρο αντιπαράθεση κομμάτων και πολιτικών αρχηγών προς άγραν των ψήφων διαφόρων δικαίως ή αδίκως αγανακτισμένων ρίχνει λάδι σε μια φωτιά που σιγοκαίει από την αρχή της κρίσης της χρεοκοπίας.
24.2.13
Πήγαν από μόνοι τους στη φυλακή!
Σύμφωνα με πληροφορίες, λίγο πριν από τις 5 μμ ένα ελικόπτερο
ιδιωτικής εταιρίας, που είχε ξεκινήσει από Αθήνα με κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη
και με τρεις επιβάτες, κατέληξε να προσεγγίζει τις κλειστές φυλακές Τρικάλων,
προκειμένου να βοηθήσει στην απόδραση κάποιων κρατουμένων, μάλλον του Παναγιώτη
Βλαστού.
Η απειλή του κυβερνο-πολέμου.
Η New York Times δημοσίευσε
πρόσφατα ένα πρωτοσέλιδο άρθρο, για το πώς οι Κινέζοι «χακάρουν» από την Σαγκάη
τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά δίκτυα των ΗΠΑ.
Έτσι, αποδεικνύεται πλέον ότι ο «κυβερνο-πόλεμος» δεν
αποτελεί φαντασίωση κάποιων, αλλά είναι μια πραγματική απειλή.
Ποια είναι όμως αυτή η απειλή; Ελάχιστοι από τους γνώστες
του θέματος πιστεύουν πως έτσι ξαφνικά, μια μέρα, η Κίνα θα σβήσει όλα τα
ηλεκτρονικά δίκτυα των ΗΠΑ προκαλώντας απέραντο χάος.
Ακόμη κι αν μπορούσε να το κάνει, δεν θα κέρδιζε τίποτα,
αφού η μοίρα της είναι στενά διασυνδεδεμένη με αυτήν της Αμερικής.
Το πολυσυλλεκτικό μαντρί…
Φαίνεται πως ο
Μαρκόπουλος κάνει άνοιγμα προς την Συγγρού για επιστροφή του στη Ν.Δ. μέσα από
τη συνέντευξή του στη Real News.
Ο πρώην Υπουργός Τουρισμού και πρώην Ανέλληνας του
Καμένου δεν ακολούθησε το Χρήστο Ζώη και τους άλλους τυχάρπαστους όταν
αποχώρησαν από το κοπάδι των γλάρων και στήσανε το δικό τους ιδεολογικοπολιτικό
τσαντήρι.
Έτσι, τώρα κάνει ένα μεγαλοπρεπές άνοιγμα για επιστροφή
του στην Κεντροδεξιά παράταξη.
Μετανιωμένος; Ποιος ξέρει.
Εγείρονται όμως αρκετά ερωτήματα σε σχέση με το αν θα
έπρεπε να τον δεχτεί πίσω στις αγκάλες της η ΝΔ.
Ποιος δεν κατάλαβε, τί;
Δύσκολοι καιροί για την καλλιτεχνική διανόηση της χώρας.
Κάποτε ήταν το βαρύ πυροβολικό του εγχώριου σταρ σύστεμ.
Δεν υπήρχε βιντεοκασσέτα με τον Μουστάκα και τον Ταμτάκο που να μην την συμπεριελάμβανε στο καστ της.
Στη συνέχεια, είχε πάρει και Όσκαρ(!), κάτι που διατυμπάνιζε
παντού, αφού μια ιταλική ταινία στην οποία
έπαιζε κάποιον (ημίγυμνο) γ’ ρόλο είχε βραβευτεί σε μια υποκατηγορία ξένης ταινίας.
Αργότερα, και αφού κουράστηκε από την συνεχή λάμψη και τους
προβολείς, είπε να βάλει τέρμα στην «ματαιότητα» και να αφοσιωθεί στον σύντροφό
της.
Μέχρι να διαλέξει όμως ποιον απ’ όλους πέρασε πολύς χρόνος,
και ο ένας μετά τον άλλον την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.
Six degrees of....
Τον όρο six degrees of separation, σίγουρα θα τον έχετε
ακουστά.
Πρόκειται για κάτι… τόσο εκπληκτικό, όσο και συναρπαστικό.
Αφορά στην ιδέα ότι όλοι μας (κυριολεκτικά), απέχουμε
μόλις έξι βήματα, μέσω γνωριμιών, από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο στον πλανήτη!
Υπάρχει δηλαδή μια νοητή αλυσίδα, αποτελούμενη από φίλους
των φίλων, που κατά μέσο όρο μας συνδέει μέσω έξι ανθρώπων, με κάθε άλλον στη
γη.
Και αυτό ισχύει και για τα έξι (και βάλε) δισεκατομμύρια των
κατοίκων της.
Τα καλά της κρίσης.
Η κρίση γυρίζει την Ελλάδα δεκαετίες πίσω.
Πάντως, όσον αφορά τις οδικές μετακινήσεις, η
οπισθοδρόμηση αυτή έχει μια εντυπωσιακά θετική συνέπεια - λιγότερα θανατηφόρα
τροχαία!
Το πόρισμα έρευνας του Πολυτεχνείου Κρήτης
δημοσιοποιήθηκε προ ημερών: το 2012 ο αριθμός των νεκρών στην άσφαλτο
περιορίστηκε σε επίπεδα προ του 1974, χρονιά που είχαμε 943 νεκρούς, ενώ στους
δρόμους της Ελλάδας κυκλοφορούσαν μόλις 650.000 αυτοκίνητα (σήμερα κυκλοφορούν
5 εκατομμύρια). Το 2012 σημειώθηκαν 889 θανατηφόρα δυστυχήματα, ενώ, π.χ., το
1998, τη χειρότερη για την Ελλάδα χρονιά, μετρούσαμε 2.229 θύματα...
Τα ταμπού του δημοσίου.
Χωρίς να έχει κλείσει ποτέ, ανοίγει ξανά
η συζήτηση σχετικά με τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για ένα τέτοιο θέμα,
το να χάνεις τη δουλειά σου είναι κάτι παρά πάνω από δύσκολο.
Για τις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει δυνατότητα στήριξης
από κοντινά πρόσωπα φαντάζει μη διαχειρίσιμο, ειδικά όταν τα νούμερα της
ανεργίας είναι τόσο τρομακτικά υψηλά.
Ωστόσο οι αντιστάσεις που εμφανίζουμε ως κοινωνία –τα
κόμματα έχουν τους δικούς τους, γνωστούς λόγους να αντιστέκονται– δεν είναι
μόνο ζήτημα κοινωνικής ευαισθησίας.
To ζήτημα των απολύσεων στο δημόσιο και τον ευρύτερο
δημόσιο τομέα μοιάζει περισσότερο με κοινωνικό ταμπού.
23.2.13
Τέτοιος είναι ο Σαμαράς!
Όταν ο πρωθυπουργός πρέπει να ασχολείται από τα... γυαλιά
του στρατηγού και τις αποσπάσεις προσωπικού στον ΕΟΠΥΥ μέχρι τα νέα υπηρεσιακά
και πειθαρχικά συμβούλια και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ προς τις περιφέρειες,
προφανώς κάτι χωλαίνει στο σύστημα διακυβέρνησης.
Και, όμως, στη μνημονιακή Ελλάδα της κρίσης, μείζονος
σημασίας αποφάσεις υλοποιούνται μόνον εάν ο κ. Αντ. Σαμαράς σηκώσει το τηλέφωνό
του και καλέσει τους, κατά περίπτωση, αρμοδίους.
Η χώρα ανήκει στους επαναστάτες.
Ολόκληρος
στρατός εισέβαλε στο εργοτάξιο των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική, ακινητοποίησε
τους φύλακες – απειλώντας με όπλα – πυρπόλησε αυτοκίνητα, φορτηγά, μηχανήματα
και μπουλντόζες και προς επίρρωση των προθέσεών του πυροβόλησε τις
εγκαταστάσεις.
Ξεκίνησε … «επανάσταση» ή «ακτιβιστές»
αγνώστων λοιπών στοιχείων (!) αποφάσισαν να αλλάξουν τακτική και να την κάνουν
ακόμη πιο «τρομοκρατική» όπως ήδη τη χαρακτήρισε – προς έκπληξη πολλών – ο
Δήμαρχος Θεσσαλονίκης;
Μέχρι τώρα ήξερα, ότι αντιδρώντες στην επένδυση της
Χαλκιδικής, διαφωνούσαν και διαδήλωναν με πλακάτ, συνθήματα, καθιστικές
διαμαρτυρίες και …τηλεβόες.
Άντε «έπεφτε και καμιά ψιλή» σε προπηλακισμούς με τα ΜΑΤ.
Όμως αυτή τη φορά τα πράγματα, δείχνουν ξεκάθαρα ότι
έχουν ξεφύγει!
Αλέξης: Ο πατερούλης του κιτς.
Μερικές φορές στην πολιτική, όση σοβαροφάνεια και αν
επιστρατεύσεις, αν είσαι κιτς δεν γίνεται να το κρύψεις.
Τι είναι κιτς;
Ο πιο γοητευτικός ορισμός έχει δοθεί από τον Κούντερα,
στην «Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι»: «Το κιτς», γράφει ο τσέχος συγγραφέας,
«είναι το αισθητικό ιδεώδες όλων των πολιτικών, όλων των κομμάτων και όλων των
πολιτικών κινημάτων. Ό,τι παρενοχλεί το κιτς εξοστρακίζεται από τη ζωή: κάθε
εκδήλωση ατομικισμού [...]. Ο αντίπαλος του ολοκληρωτικού κιτς είναι ο άνθρωπος
που θέτει ερωτήσεις».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)