12.5.15

Πού στην ευχή τους βρήκε ο Τσίπρας όλους αυτούς τους απίθανους τύπους;



Χτες υποστήριξα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Φίλη που είπε πως το εμπόριο "θαυματουργών οστών" πρέπει να σταματήσει (ή τουλάχιστον να μην το πληρώνουμε εμείς).



Είχε πει με δηκτικό τρόπο: «Δηλαδή δυο αρχηγοί κρατών επισκέφτηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ την Ελλάδα και είναι το 'Αγιο Φως και τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας». Λίγες ώρες αργότερα η Εκκλησία κατηγόρησε τον Φίλη ότι μας γυρίζει στον Μεσαίωνα “αφού επιδιώκει να περιορίσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της θρησκείας‘, πράγμα που είναι φυσικά η μπούρδα του αιώνα γιατί στον Μεσαίωνα η θρησκεία έλυνε και έδενε και σκότωνε επίσης…


Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ όμως βρέθηκαν δύο τύποι που όχι μόνο άδειασαν τον Ν. Φίλη αλλά δίνουν και το δικό τους αλλοπρόσαλλο σόου.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μιχελογιαννάκης δήλωσε χτες στην τηλεόραση ότι το AIDS μεταδίδεται με το σάλιο, κι ότι τα οστά έχουν θαυματουργές δράσεις: «Τη συμβολή των [ιερών] λειψάνων στη γιατρική την έχω δει - "θαυματουργή η δράση των λειψάνων - η θεία χάρις... εμποδίζει το AIDS.... να μεταδοθεί μέσω της θείας κοινωνίας".
Οι ανεκδιήγητες -αντιεπιστημονικές- δηλώσεις του θα θεωρούνταν απλώς γραφικές αν δεν ήταν και επικίνδυνες. Και θα το καταλαβαίναμε από κάποιον τυχαίο, όχι όμως από έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνει με περηφάνεια πως είναι γιατρός (!!!).
Ο δε Υπουργός Υγείας Π. Κουρουμπλής, επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, θα συνοδεύσει τα "θαυματουργά" λείψανα σε Νοσοκομείο. Υπουργός Υγείας που δίνει τέτοιο μήνυμα, ότι κάτι κόκαλα μπορούν να ενισχύσουν ή και να υποκαταστήσουν την ιατρική είναι σαφώς ντροπή και για το επάγγελμά του και για την ιδιότητά του ως Υπουργός Υγείας.
Και το ερώτημα είναι: Πού στην ευχή τους βρήκε, συγκεκριμένα αυτούς τους δύο, ο Αλέξης Τσίπρας;
Και γιατί, παρ' ό,τι ελάχιστη σχέση έχουν με τις παραδοσιακές αξίες της προοδευτικής αριστεράς τους αξιοποίησε στα ψηφοδέλτια και τη στελέχωση Υπουργείων;
Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι απλή. Ναι, ΠΑΣΟΚ.
Ο κύριος Κουρουμπλής, με αγώνες στα νεανικά του χρόνια (συγκρούστηκε με τους αντιδραστικούς κατεστημένους μηχανισμούς του κράτους, της εκκλησίας και των διαχειριστών της φιλανθρωπίας και διώχθηκε με το Νόμο 4000) πασοκοποιήθηκε και κατόπιν συντηρητικοποιήθηκε και μετά από δεκαετίες στο ΠΑΣΟΚ, όταν αυτό έχασε τη λάμψη και τα λεφτά, βρήκε καταφύγιο και Υπουργείο στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δε Μιχελογιαννάκης ήταν με το ΠΑΣΟΚ σε εκλογές απ' το '98, διατέλεσε Πρόεδρος Δ.Α.Ο.Η., Κ.Ο.Δ.Η., Αντιδήμαρχος Οικονομικών και Πρόεδρος της Δ.ΕΠ.Τ.Α.Η.. Παράλληλα, ήταν αιρετό μέλος, επί χρόνια, της Νομαρχιακής Επιτροπής Πα.Σο.Κ. Ηρακλείου.
Στο τελευταίο συνέδριο του Πα.Σο.Κ. επανεκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου. Στις Εθνικές εκλογές του 2009 ήταν υποψήφιος βουλευτής του Πα.Σο.Κ. στο νομό Ηρακλείου Κρήτης και τον τίμησαν με την ψήφο τους περίπου 28.500 ψηφοφόροι. Διετέλεσε βουλευτής με το Πα.Σο.Κ. από την 11η Ιανουαρίου 2011 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2012, οπότε και καταψήφισε το Μνημόνιο ΙΙ, με αποτέλεσμα την διαγραφή του από την Κ.Ο. Πα.Σο.Κ.
Μετά ανεξαρτητοποιήθηκε, μετά πήγε στη ΔΗΜΑΡ (που τότε έμοιαζε πως θα ήταν το νέο ΠΑΣΟΚ) και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ (που έμοιαζε πιο πολύ πως θα είναι το νέο ΠΑΣΟΚ). Και οι δύο, με δυο λόγια, ήταν ΠΑΣΟΚ τις χρυσές εποχές της alleged λαμογιάς του ΠΑΣΟΚ, τότε που διόριζε και ξόδευε τα λεφτά φέροντάς μας (με την πολύτιμη συμβολή του Καραμανλή φυσικά) στη χρεοκοπία.
Κι όταν το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν πια δημοφιλές το παράτησαν για να πάνε κάπου αλλού, οπουδήποτε, αρκεί να ξαναϋποσχόταν τα ίδια ακριβώς. Και το έκαναν.
Η απάντηση στο γιατί τους πήρε ο Τσίπρας (με τα γνωστά, αλλοιωτικά της αριστερής ιδεολογίας σημερινά αποτελέσματα) είναι επίσης η ίδια:
ΠΑΣΟΚ. Ψήφοι, ίματζ, συνειρμοί.
Με το ζόρι μπορούσε να γίνει ανεκτή η άλωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απ' τους θρησκόληπτους εθνικιστές ΑΝΕΛ.
Ακόμα δυσκολότερο να χωνευτούν όμως πλέον είναι οι ανάλογοι πρώην Πασόκοι. Ελπίζω η δεύτερη φορά αριστερά να είναι καλύτερη απ' την πρώτη.
Κυρίως όμως να είναι αριστερά.

Άρης Δημοκίδης

1 σχόλιο:

  1. Εσύ κανονικά, εφόσον μισείς τη βλακεία, θα έπρεπε να μισείς τον εαυτό σου. Ή μήπως γι’ αυτό το λόγο τη μισείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή