«“Μέρα της Μαρμότας” (αγγλικά: Groundhog Day) είναι αμερικανική κωμωδία,
παραγωγής 1993. Η ταινία έχει ως επίκεντρο τον φανταστικό ήρωα Φιλ Κόνορς, έναν
αλαζόνα μετεωρολόγο της τηλεόρασης, ο οποίος, κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ
στην ετήσια Μέρα της Μαρμότας, βρίσκει τον εαυτό του παγιδευμένο στον χρόνο και
αναγκασμένο να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά...».
Αυτά αναφέρει η Βικιπαιδεία για την ταινία, αλλά
όλως παραδόξως δεν αναφέρει το παραμικρό για το «Ετος της Μαρμότας» που ζουν οι
Ελληνες…
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή «Μεγάλες ουρές
επισκεπτών δημιουργήθηκαν χθες στα πέριξ της Ακρόπολης, καθώς ο αρχαιολογικός
χώρος παρέμεινε κλειστός κατά το τρίωρο 8 - 11 π.μ., λόγω της στάσης εργασίας
των αρχαιοφυλάκων σε όλα τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους του νομού
Αττικής» («Καθημερινή» 7.7.2017). Τι κι αν χιλιάδες έχουν ταξιδέψει από κάθε
γωνιά της γης να δουν τον Παρθενώνα, και παρεμπιπτόντως να αφήσουν τα λεφτά
τους στη χώρα μας; Το έθιμο θέλει την εποχή της μεγάλης τουριστικής κίνησης να
απεργούν οι αρχαιοφύλακες.
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής, οι «αγρότες
ζεσταίνουν τις μηχανές των τρακτέρ», όπως λέει και το δημοσιογραφικό κλισέ. Το
κλείσιμο των οδικών αρτηριών γίνεται τον Νοέμβρη, όχι διότι τότε έχουν ζεσταθεί
καλά οι μηχανές, αλλά διότι τότε τελειώνουν οι δουλειές στα χωράφια και το
καφενείο κάθε μέρα δεν αντέχεται. Το φθινόπωρο επίσης αρχίζουν οι κλαυθμοί για
τα σχολεία, τα οποία συνήθως δεν έχουν καθηγητές και καμιά φορά βιβλία. Με τα
πρώτα χιόνια και τις στολισμένες για τα Χριστούγεννα προθήκες των καταστημάτων
το Ετος της Μαρμότας αποκτά οσμή. Η ΠΟΕ-ΟΤΑ θα κηρύξει την ετήσια απεργία των
οδοκαθαριστών για τη μονιμοποίηση των νυν συμβασιούχων και την πρόσληψη νέων. Η
απεργία συνήθως επαναλαμβάνεται και καλοκαίρι, κατά προτίμηση την περίοδο του
καύσωνα, για να την οσμιστούμε καλύτερα. Κατά το τέλος της άνοιξης και λίγο
πριν αρχίσουν οι Πανελλαδικές, κάποιος υπουργός θα υποσχεθεί την κατάργησή τους
και η ΟΛΜΕ απειλεί να το κάνει πράξη, απεργώντας την ώρα που τα παιδιά θέλουν
να δώσουν εξετάσεις. Σύνηθες αίτημα, «Μόνιμους διορισμούς για να καλυφθούν τα
πραγματικά κενά. Κανείς αναπληρωτής δεν περισσεύει. Αύξηση των δαπανών για τη
δημόσια εκπαίδευση» (ΟΛΜΕ 10.5.2016).
Μ’ αυτά και μ’ αυτά περνά ο χρόνος. Οι
συνδικαλιστές κάνουν πορείες για να ξορκίσουν την κρίση και να βρέξει λεφτά.
Αλλά με την κάνουλα των δανεικών κλειστή, οι νεροποντές είναι πιο πιθανές από
τις αυξήσεις.
Η ταινία του 1993 έχει happy end. Ο αλαζών
μετεωρολόγος γίνεται καλύτερος άνθρωπος και τελικά σπάει την κατάρα της
επανάληψης. Να ευχηθούμε το ίδιο και για τη χώρα;
Πάσχος Μανδραβέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου