Ακούγεται τρελό· όμως, ας το έχουμε υπ’ όψιν και
αυτό, διότι ένα είδος τρέλας μάς κυβερνά.
Οι παρατηρητές των ΑΝΕΛ (είδος το οποίο, για
ευνόητους λόγους, απαντά αποκλειστικά στον χώρο της Ν.Δ.) διαπιστώνουν ότι τον
τελευταίο καιρό –και ειδικά μετά την υπόθεση των βλημάτων της Σαουδικής
Αραβίας– ο κυβερνητικός εταίρος διακατέχεται από την αγωνία για την εξασφάλιση
του μέλλοντός του, καθώς οι ΑΝΕΛ κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να
επιβιώσουν από τις επόμενες εκλογές, όποτε και να γίνουν αυτές…
Εφόσον λοιπόν η κυβέρνηση πάει σε εκλογές με
σημαία της το υποτιθέμενο «τέλος των μνημονίων», φαντασθείτε τον Π. Καμμένο να
παραδίδει την ηγεσία του κόμματος και να πολιτεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκλόγιμη
θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Βεβαίως, ακούγεται απίθανο – πόσα απίθανα,
όμως, έχουμε δει να συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια; Επιπλέον, έχει και το
μειονέκτημα της σχετικής πολυπλοκότητας: κυρίως, πώς θα καταπιεί κάτι τέτοιο η
Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. (Οπως και τόσα άλλα, είναι μια απάντηση· ιδίως αν πιέζουν
οι εκλογικές αναγκαιότητες...)
Πάντως, η διαδοχή στους ΑΝΕΛ δεν θα είναι
πρόβλημα· εύκολα θα βρεθεί ψώνιο με άγνοια κινδύνου. Οσο για τον ίδιο τον Π.
Καμμένο, η μετάβαση θα είναι περίπατος. Θα πει ότι τήρησε την υπόσχεσή του: ότι
ολοκλήρωσε το δικό του, ούτως ειπείν, «τάμα στο έθνος» και «απελευθέρωσε» τον
λαό από τα μνημόνια· θα μιλάει όλο και περισσότερο για εθνική ενότητα και θα
πλασάρεται ως υπερκομματικός.
Επί της ουσίας, το σενάριο είναι γελοίο. Ομως,
αφενός συζητείται και κυκλοφορεί, αφετέρου η γελοιότητα είναι μόδα. Εχουμε δει
άλλωστε τέρατα και σημεία, σε βαθμό πια ώστε τίποτε να μη μας κάνει εντύπωση...
Στέφανος Κασιμάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου