Το MEGA δεν έχει καθαρίστριες;

Κλείνει το MEGA, ένα κανάλι που μας συντρόφευσε  με τα καλά και τα κακά του για είκοσι και κάτι χρόνια. 900 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στο δρόμο, τεχνίτες, καθαρίστριες, γραμματείς, καμεραμεν, τεχνικοί, τηλεφωνήτριες, μακιγιέζ, και πολλές άλλες ειδικότητες. Άνθρωποι χαμηλόμισθοι, πιθανώς πολλοί με πτυχία, αλλά χωρίς Βο(υ)λευτή να τους προσλάβει στην ΕΡΤ.

Πολλοί λένε "δεν θα κλάψω για την Τρέμη ή τον Πρετεντέρη", και κανείς δεν σκέφτεται να κλάψει για τους 900 που δεν είναι Τρέμηδες και Πρετεντέρηδες και θα προστεθούν στους άνεργους…

Αυταπάτες και απάτες…

Ήταν αρκετή μία μικρή φράση του πρωθυπουργού για να έλθει στο προσκήνιο η πολύ σοβαρή ασθένεια που μαστίζει σχεδόν όλον τον νεότερο ελληνισμό. 

Αυταπάτες –για την (ανα)κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, για την Κόκκινη Μηλιά, για την Μεγάλη Ιδέα και τις χαμένες πατρίδες. Αυταπάτες ότι όλοι οι ξένοι μάς επιβουλεύονται, μάς ζηλεύουν, μάς μισούν, μάς υποβλέπουν, μάς «ραντίζουν», θέλουν να μάς εξαφανίσουν, θέλουν να μάς πάρουν την ιστορία μας, την πατρίδα μας, την …ωραιότερη πατρίδα στον κόσμο, τα πλούτη που διαθέτει το υπέδαφός μας.

Αυταπάτη, εν πολλοίς, ότι όλοι θέλουν το κακό μας. Αλλά και ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια, θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ, θα μειώσουμε τους φόρους, θα αυξήσουμε τις συντάξεις, θα ξαναφέρουμε τον 13ο μισθό, θα διορθώσουμε την παιδεία, την νοσηλεία, την ασφάλεια, την δικαιοσύνη και άλλα ηχηρά παρόμοια...

Ο Μαρξ στον… ζόφο!

Στο περίφημο έργο του «ο Μαρξ στο Σόχο», ο Χάουαρντ Ζιν περιγράφει τη νεκρανάσταση του διανοητή. Ο Μαρξ επιστρέφει για λίγο από τον Άλλο Κόσμο μόνο για να αποδείξει πως οι ιδέες του δεν έχουν πεθάνει. Ομολογεί πως πάντα φοβόταν ότι κάποιοι θα τον ερμηνεύσουν λάθος.
Ποτέ όμως δεν θα φανταζόταν πως τα ίδια τα δισέγγονα του θα ήταν αυτά που θα έδιναν τη χαριστική βολή.

Με τα όσα ψήφισε η κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου λοιπόν, αναγνώρισε την πραγματική υπεροχή του φιλελευθερισμού, έριξε λευκή πετσέτα κι αποδέχθηκε πως όλα όσα υποστήριζε η εγχώρια – γιατί όχι και η παγκόσμια ίσως - αριστερά ήταν απλά ένα παραμύθι. Μια ουτοπία. Μια …αυταπάτη…

Ακαδημαϊκοί μαϊντανοί (καθηγητές του κώλου)!

Θυμόσαστε πριν από μερικά χρόνια που ένα πανεπιστήμιο της Κύπρου προσέλαβε ( δείτε εδώ ) ως καθηγήτρια (υποκριτικής) την … Μιμή Ντενίση; Ε λοιπόν, υπάρχουν και χειρότερα. Και μάλιστα όχι στην ευρύτερη μπανανία μας, αλλά στην Αμερική. Εκεί που τα μεγέθη είναι σαφώς μεγαλύτερα, άρα μεγαλύτερα είναι και τα αντίστοιχα ρεζιλίκια.

Μαθαίνω λοιπόν ότι υπάρχει ένα ιδιωτικό «πανεπιστήμιο» στη Νέα Υόρκη, το Legacy Business School, που εδρεύει στον ουρανοξύστη Trump Tower, με παράρτημα στο Ντουμπάι, και τα ετήσια δίδακτρα του οποίου είναι $106.000 !!!!! Και μάλιστα όχι για απόκτηση πτυχίου, αλλά για ένα απλό πιστοποιητικό. Και ποιος ή ποια είναι πρόεδρος του διοικητικού του συμβουλίου (μπορεί και πρύτανης); Η Kris Jenner, η μαμά δηλαδή του ριάλιτι Keeping Up with the Kardashians. Η σύζυγος εκείνου του πρώην ολυμπιονίκη (που στα 70 του είδε το φως, και που εγχειρίστηκε για να γίνει γυναίκα), και μητέρα της Κιμ, εκείνης της μπίμπο που καθημερινά βγάζει δεκάδες φωτογραφίες τον πισινό της, αποκομίζοντας εκατομμύρια…

Λαιμητόμος διαρκείας - Ξεπούλημα διαρκείας …

Η πλήρης αποκτήνωση των εξουσιαστικών κτηνών που απαρτίζουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν αποτελεί πλέον είδηση. Δε θα πρέπει, όμως, να περνάει και ασχολίαστη.

Αυτοί που μέχρι και πριν από μερικούς μήνες (στην προηγούμενη Βουλή) ειρωνεύονταν τον Χρυσοχοΐδη για τη μνημειώδη παραδοχή του ότι δεν είχε διαβάσει το πρώτο Μνημόνιο, γιατί είχε άλλες δουλειές, ψηφίζουν τεράστια σε όγκο νομοσχέδια, τα οποία αλλάζουν την ίδια τη μορφή του πολιτεύματος, χωρίς να μπορούν να ισχυριστούν ότι τα διάβασαν έστω και διαγωνίως…

Είδε τον ΣΥΡΙΖΑ ως ευκαιρία επαγγελματικής αποκατάστασης!

"Είναι παράδοξο η κ. Σακοράφα, η οποία μάλλον είδε την πορεία της στον ΣΥΡΙΖΑ ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για επαγγελματική αποκατάσταση, να παριστάνει τον διαπρύσιο κήρυκα της ηθικής και της αγωνιστικότητας" απάντησε το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στη Σοφία Σακοράφα, η οποία χθες το πρωί είχε δημοσιεύσει δήλωση στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων:

"Μόνο ντροπή νιώθω που κάποτε ήλπισα μαζί σας. Μόνο ντροπή που προέτρεψα και τον λαό μας να ελπίσει μαζί σας. Και μόνο μια πολιτική υπόσχεση: Κάποτε -και παλεύω ώστε αυτό το κάποτε να μην είναι μακρινό- τα όνειρα θα πάρουνε εκδίκηση"…

Sister Morphine...

The Rolling Stones

Το Ν0 1 αγαπημένο μου τραγούδι όλων των εποχών...
S.A.

Έχει και τα καλά του ο Τρίτος Κόσμος…

Δημοσιεύσαμε χθες εδώ στον  Ορθογράφο   (σε μετάφραση-απόδοση) ένα άρθρο της εφημερίδας Guardian, που περιέγραφε την «μόδα» του «επαναστατικού τουρισμού», κάτι σαν τον σεξοτουρισμό, σύμφωνα με την οποία διάφοροι διεθνείς μεγαλόσχημοι μαϊντανοί σελέμπριτις, επισκέπτονταν κάθε τόσο την Βενεζουέλα του Τσάβεζ (και αργότερα του Μαδούρο), προκειμένου να συμπαρασταθούν στην «επανάσταση» και να ζήσουν το «αριστερό» τους όνειρο, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν ζαβοί παντού, και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Μιλάμε για αστέρια διεθνούς βεληνεκούς όπως ο Σον Πεν, ο Όλιβερ Στόουν, η Ναόμι Κάμπελ, και άλλοι τέτοιοι ζάπλουτοι, πλην όμως «αριστεροί»… χα χα χα.

Αστέρια που έσπευδαν αγεληδόν στο Καράκας για να ζήσουν από κοντά το «όραμα», και να φωτογραφηθούν πλάι  στον μεγάλο ηγέτη που τα έβαλε με τον αμερικανικό «ιμπεριαλισμό»… μέσα όμως στον οποίο ζουν πλουσιοπάροχα, και χάρη στην οικονομική και πολιτιστική κυριαρχία του οποίου, οι ίδιοι έγιναν αυτό που έγιναν...

Με γεια τον ρόλο!

Η απώλεια της Β. Κατριβάνου ήταν για την κυβέρνηση ευχής έργον: έφυγε μια προβληματική βουλευτίνα από την Κ.Ο. και την αντικατέστησε ένας υπάκουος και συνεργάσιμος, ο Γ. Κυρίτσης – δεν θα μπορούσε να είχε καλύτερη έκβαση η περιπέτεια.

Είχαμε, επίσης, και διάφορους γραφικούς με έφεση στην αυτογελοιοποίηση: ένας, λ.χ., δήλωσε με τον δέοντα στόμφο ότι «θρηνεί» για την ψήφο του υπέρ του νομοσχεδίου, ενώ ένας άλλος χειρότερος είπε ότι διαφωνεί μεν απολύτως, ψηφίζει δε εκθύμως για να τη σπάσει στην αντιπολίτευση. (Κι εγώ που νόμιζα ότι δεκαεξάχρονα μόνο στη Βουλή των Εφήβων επιτρέπονται...).

Η ρεβάνς της Ιστορίας…

Πάντως είναι μία πικρή ικανοποίηση. Να σε κανοναρχούν και να σε ελέγχουν και να σου επιτίθενται μια ζωή, επειδή δεν είσαι επαρκώς επαναστάτης, επειδή ποτέ δεν σε έπεισε ο Τσε, έστω ως ωραίος γκόμενος, ο Τρότσκι, που προηγήθηκε σε εγκλήματα, πριν να τον στείλουν αδιάβαστο με διαλεκτική αξίνα στο κεφάλι, ο Μάο (διάβασε τους “Αγριόκυκνους”) με τους 20 εκατ. εξοντωμένους στη λεγόμενη Πολιτιστική Επανάσταση, ο σαλταρισμένος Αλτουσέρ και οι λοιποί.

Να σε στιγματίζουν, επειδή δεν είσαι σαν κι αυτούς, να σε έχουν πρήξει, να σε έχουν καταγγείλει (μεταξύ τους), να σε έχουν ονειδίσει χίλιες φορές και να τους βλέπεις τώρα, μόλις πήραν την εξουσία, παγιδευμένους να μοντάρουν νυχθημερόν επικύψεις, να ενδίδουν σε οποιαδήποτε απαίτηση των φιλελέ εταίρων, να πλειοδοτούν μάλιστα, να σέρνονται και να ευχαριστούν γλοιωδώς κάθε παραχώρηση των ξένων…