Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
30.11.12
Ο πελοποννησιακός πόλεμος της Μέσης Ανατολής!
Σε κάποια φάση, το Ισραήλ και η Χαμάς θα έχουν συμπληρώσει
τόσες πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ τους, που θα πρέπει να αρχίσουν να τις αριθμούν
για να τις ξεχωρίζουν. Και μάλιστα, στο μέλλον, αυτές οι συγκρούσεις θα είναι
πολύ χειρότερες.
Μέχρι στιγμής, οι συγκρούσεις τους είναι απλά αψιμαχίες.
Καμιά από τις δυο πλευρές δεν έχει σκοπό να κερδίσει κάποιο
αποφασιστικό πλεονέκτημα με το οποίο θα άλλαζε η παρούσα κατάσταση, που ισχύει
από το 2007, οπότε και η Χαμάς απέκτησε τον έλεγχο της Γάζας.
Το F1fan.gr στο McLaren Technology Center!
Ο βασιλιάς είναι γυμνός!
Όλοι αναγνωρίζουμε ότι τα πρώτα χρόνια του ανθρώπου είναι
και τα πιο κρίσιμα. Αυτά που διαμορφώνουν τον μετέπειτα χαρακτήρα του, τον
καθιστούν χρήσιμο πολίτη, για αυτό και η
εκπαίδευση των παιδιών έχει ανατεθεί σε καταρτισμένους δασκάλους, οι οποίοι σπούδασαν και αποφοίτησαν από
παιδαγωγικές ακαδημίες, κλπ.
Στη συνέχεια, υπάρχει η εξίσου κρίσιμη, αλλά και απαραίτητη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που επίσης διεξάγεται από καθηγητές (εκπαιδευτικούς) πτυχιούχους
ΑΕΙ.
Και τέλος έχουμε την ανώτατη εκπαίδευση, που παράγει
επιστήμονες, την οποία παρέχουν κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων, και γενικά προσοντούχοι
πανεπιστημιακοί «δάσκαλοι».
29.11.12
Χίλια χρόνια Ηρακλής!
Μεγάλη ημέρα σήμερα!
Για τον Ηρακλή, για τη Θεσσαλονίκη,
για τη Μακεδονία, για την Ελλάδα. Τα 104α γενέθλια των «κυανόλευκων» (τα χρώματα
της σημαίας μας) δεν είναι γενέθλια μιας ιστορικής, μιας μεγάλης αθλητικής
οικογένειας.
Είναι γενέθλια αγώνων και προσφοράς στο Έθνος μας από μια μεγάλη αθλητική οικογένεια.
Δυστυχώς όμως, μήτε η Πολιτεία ως όφειλε, μήτε η οι φορείς της ως
είχαν υποχρέωση έκαναν τον κόπο, να τιμήσουν την επέτειο των 104 χρόνων του
Ηρακλή.
Και κλεμμένος και δαρμένος
Τα 3 χρόνια του πηγαιμού
Κανείς δε φανταζόταν εκείνη την τελευταία Κυριακή του Νοέμβρη του 2009, όταν ο Σαμαράς έμπαινε στη Ρηγίλλης ως αρχηγός του κόμματος στο οποίο ανδρώθηκε πολιτικά, για κάποιους πολλά χρόνια αργότερα από ότι του άξιζε, την πορεία που θα ακολουθούσε τα επόμενα τρία χρόνια.
Όχι φυσικά γιατί δεν τον θεωρούσαμε πραγματικό φορέα ελπίδες, ούτε, αυτό κι αν εννοείται, γιατί υιοθετούμε τις ιαχές του λόμπι της δραχμής που βγάζει τα πιο βρωμερά του αλλά κύκνεια άσματα αυτές τις μέρες.
Η χαμένη γενιά της Ευρώπης της κρίσης.
Όπως γράφει
η ολλανδική TROUW, 14 εκατομμύρια νέοι της Ευρώπης δεν εργάζονται,
αλλά ούτε και σπουδάζουν. Και οι αριθμοί
τους αυξάνονται λόγω της κρίσης, με τους κοινωνιολόγους να ανησυχούν για τις κοινωνικές
και όχι μόνο συνέπειες αυτού του δυσάρεστου φαινομένου.
Σε όλες τις χώρες
της Ευρώπης, όλο και πιο πολλοί νέοι απομακρύνονται από την αγορά εργασίας.
Το ρευστό πολιτικό σκηνικό του σήμερα.
Για πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια πραγματοποιείται
μια μετατόπιση του εκλογικού σώματος, και όχι των κομμάτων πάνω σε αυτό.
Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η Χ.Α. έλκουν ψηφοφόρους προς τις
θέσεις τους, χωρίς τα ιδία να αλλάζουν σημαντικά προγραμματική θέση.
Δημιουργείται λοιπόν μια τάση συσπείρωσης του κόσμου στα
δυο άκρα του πολιτικού φάσματος.
Ταυτόχρονα, το αραιωμένο κέντρο κυριαρχείται από τη ΝΔ.
Η επόμενη «αραβική άνοιξη» θα οφείλεται στο ακριβό πετρέλαιο.
Οι διαδηλωτές που έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους του Αμμάν
εδώ και δυο εβδομάδες, απαιτώντας την ανατροπή του βασιλιά Abdullah (κάτι που
αποτελεί ποινικό αδίκημα στην Ιορδανία), δεν το κάνουν επειδή ζητούν δημοκρατία,
αλλά επειδή αυξήθηκαν οι τιμές των καυσίμων, μετά από την κυβερνητική απόφαση
να παύσουν οι κρατικές επιδοτήσεις.
Οι Ιορδανοί δεν είναι οι μόνοι που έχουν εξοργιστεί με το
ζήτημα της τιμής του πετρελαίου.
Δεν είναι άδικο;
Κατά καιρούς έχω γράψει διάφορα πράγματα, τόσο εδώ, όσο
και στο φιλόξενο Antinews για τον ελληνικό δημόσιο τομέα.
Και όλα σχεδόν ήταν αρνητικά.
Αποτελεί πάγια πεποίθησή μου ότι το ελληνικό δημόσιο δεν
σώζεται με τίποτα…
Ίσως αν διαλύονταν εκ βάθρων και το φτιάχναμε ξανά από
την αρχή, και από μηδενικής βάσης…
Μερικές σκληρές αλήθειες....
Ένα από αυτά τα πράγματα που πάντα
με ενοχλούσαν, είναι η γκρίνια πολλών για τα στραβά του συστήματος, της οικονομίας,
αλλά και της δημοκρατίας μας.
Κυρίως η γκρίνια για τα
οικονομικά ζητήματα, τις αδικίες, κλπ.
Έτσι, όταν γκρινιάζουμε (στα
καφενεία) είμαστε όλοι εν δυνάμει Μπολσεβίκοι, καταγγέλλοντας τους πλουτοκράτες,
τους τραπεζίτες, και γενικά το «σύστημα».
Όταν όμως τρέχουμε στις κάλπες,
ξεχνάμε την επαναστατικότητα μας και ρίχνουμε το κουκί μας σε αστικά κόμματα,
διαιωνίζοντας έτσι τον καπιταλισμό, που κατά τα άλλα … μας ενοχλεί σφόδρα.
Αν μιλήσουμε για πορείες,
διαδηλώσεις, συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις, κλπ. εκεί τα πράγματα
χειροτερεύουν, αφού οι περισσότεροι αφήνουμε τους λίγους να βγάλουν το φίδι από
την τρύπα.
28.11.12
Λευτεριά στον … ξάδελφο Σαντίκ!
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, μια 15άχρονη Αφγανή δολοφονήθηκε άγρια από τον ξάδελφό
της, στο βόρειο Αφγανιστάν, επειδή αρνήθηκε να τον παντρευτεί.
Το ανήλικο κορίτσι, η Γκίζα, αποκεφαλίστηκε από τον
ξάδελφό της, τον Σαντίκ, στην περιοχή Χαναμπάντ της επαρχίας Κουντούζ όταν η
ίδια και η οικογένειά της απέρριψαν την πρόταση γάμου που της έκανε.
Σοβαρότης μηδέν...
Yπήρχε κάποτε μια αχνή ελπίδα πως μες στη
θολούρα του εγχώριου πολιτικού σκηνικού, έτσι όπως το διαμόρφωσαν οι συγκυρίες,
θα μπορούσε μια στοιχειωδώς υπεύθυνη πολιτική δύναμη να σώσει τα προσχήματα.
Υπήρχε μια υποψία ότι το ανακάτεμα της τράπουλας από την κατάρρευση των παλιών
κομματικών σχηματισμών θα έβγαζε κάτι αν όχι απαραίτητα καλό τουλάχιστον
συμπαγές. Κάτι τέλος που θα έπειθε τον ταλαιπωρημένο ψηφοφόρο ότι πλέον μπορεί
να απαγκιστρωθεί από το άρμα ενός δίπολου που κατάφερε να καθιερωθεί μέσα από την
επί δεκαετίες συστηματική εξαπάτηση του. Τζίφος.
Το Eurogroup και το χαμένο χαμόγελο.
Aς χαμογελάσουμε. Γιατί φαίνεται ότι όλη αυτή η περίοδος με τα μνημόνια, τα
μέτρα που συζητιούνται και ξανασυζητιούνται αλλά αργούν να συμφωνηθούν, τις
περικοπές και όλη αυτήν την ταινία που θα μπορούσε να λέγεται «Η Ελλάδα στην
εποχή των μνημονίων» μας πήρε κάτι που ήταν σήμα κατατεθέν των Ελλήνων: την
αισιοδοξία και το χαμόγελο.
Που είναι οι φιλέλληνες;
Καημένη Ελλάδα!
Υπήρχε μια εποχή, στις
αρχές του 19ου αιώνα, που όλοι οι καλλιτέχνες, οι ποιητές, και οι μεγάλοι διανοητές της
Ευρώπης, από τον Chateaubriand ως τον Byron,
και από τον Delacroix ως τον Pushkin,
έσπευδαν να βοηθήσουν την Ελλάδα, συμμετέχοντας στο κίνημα των Φιλελλήνων.
Σήμερα όμως, απέχουμε πολύ
από όλα αυτά.
Μάχιμες γυναίκες, και «γιωτάδες» άνδρες.
Στην Ελλάδα. όπου η
στρατιωτική θητεία έχει γίνει πλέον 9μηνη ή 6μηνη (ούτε καν ξέρω), με κέτεριγκ,
συνεχείς εξόδους, άδειες, κλπ, υπάρχουν ακόμη διάφοροι μπούληδες «παραέλληνες» (ουκ ολίγοι), που
κάνουν τα πάντα για να την αποφύγουν, όπως π.χ. τελευταία ο «κομάντο» γκόμενος
εκείνης της τηλεοπτικής μπίμπο, που αν
και εκλήθη στα 45 του να υπηρετήσει για… 45 μέρες, την βγάζει στα αναρρωτήρια
και στα ΚΨΜ, κοροϊδεύοντας το «σύστημα», και μαζί μ’ αυτό και όλους εμάς…
Κανονικός τσολιάς!
Που να είχαμε και πόλεμο
δηλαδή!
Τέλος πάντων, τέτοιοι
είμαστε, και καλά να πάθουμε αφού αυτή η ανοχή απέναντι στους πάσης φύσης
προβληματικούς που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας, μας έφερε εδώ που είμαστε
σήμερα, να τρέχουμε χωρίς να φτάνουμε για να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.
H ιδεολογική ηγεμονία της δεξιάς είναι κοντά
Παρότι στην Ελλάδα η αριστερά παραμένει το ιδεολογικό ιερατείο, έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα και έχουν αλλάξει πολύ σημαντικά στοιχεία ώστε το ιδεολογικό ρεύμα πλέον να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οι αλλαγές αυτές προκλήθηκαν κυρίως από τις συνθήκες που αυτή τη στιγμή υπαγορεύουν τον ρεαλισμό.
27.11.12
ΠΡΟΣΟΧΗ: Κίνδυνος - Θάνατος!
Κάποιοι κόβουν το κάπνισμα,ή και το ποτό, για να είναι υγιείς.
Αλλά μετά το ρίχνουν στις κοκα κόλες, και στις γκαζόζες για να ξεχνιούνται.
Τα αναψυκτικά όμως, δεν βλάπτουν μόνο τα δόντια.
Η κατανάλωση ενός και μόνο αναψυκτικού σε καθημερινή βάση,
αυξάνει τα ρίσκα εμφάνισης επιθετικού καρκίνου του προστάτη στους άνδρες, κατά 40%!!!!!!
Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον Μήτσο και τη Σούλα του Strange;
Οι πιο ψύχραιμοι από τα "παπαγαλάκια" του
δραχμολάγνου συστήματος και της πανελλήνιας ένωσης μιζέριας, αφού κατανόησαν
ότι γίνονται ρεζίλι με τα ήξεις αφίξεις της αντιπολιτευτικής γραμμής (εδώ
γελάμε) του ΣΥΡΙΖΑ, είπαν να το ρίξουν στο αγαπημένο τους παιχνιδάκι: Για τον
εαυτούλη μου τι;
Οπότε, ας δούμε, τι λένε οι γνωστοί νεοέλληνες που τόσο αγαπάει
να αναφέρει ο φίλος Strange Attractor στα ψυχογραφήματα του περί της σημερινής
μας κοινωνίας, δηλαδή ο Μήτσος ο πάλαι ποτέ μπουζουκόβιος, και η Σούλα η
κομμώτρια με το ντεκαπέ μαλλί. Τι έχουνε άραγε να περιμένουνε από τη χθεσινή
απόφαση;
Η κατάσταση αγριεύει.
Εδώ και καιρό, τα πανό στο στάδιο Camp Nou της Βαρκελώνης
διατυμπανίζουν πως «η Καταλονία δεν είναι Ισπανία».
Πρόσφατα, αυτή η άποψη κέρδισε ακόμη περισσότερο έδαφος,
μετά την εκλογική νίκη των κομμάτων της Καταλονίας που θέλουν την ανεξαρτητοποίησή
της, και ενισχύθηκε η επιθυμία της εν λόγω επαρχίας για δημοψήφισμα, παρά τις
σθεναρές αντιδράσεις του κεντροδεξιού πρωθυπουργού της χώρας Mariano Rajoy, πως κάτι
τέτοιο είναι αντισυνταγματικό.
Η κρίση στην Ισπανία είναι τέτοια, που ο Rajoy δήλωσε τον
περασμένο Ιούνη πως η χώρα του δεν είναι Ουγκάντα, αναγκάζοντας τον υπουργό
Εξωτερικών της αφρικανικής χώρας να αντικρούσει λέγοντας πως «η Ουγκάντα δεν
θέλει να είναι Ισπανία».
Ήταν μια οδυνηρρρρρή ήττα!!!!!
Ο αγώνας ήταν σκληρός, και καθόλου δεν βοήθησε το
γεγονός ότι παίχτηκε σε ξερό γήπεδο,
και μάλιστα εκτός έδρας.
Παρόλα αυτά, η νίκη, έστω στις καθυστερήσεις,
έδωσε μια σημαντική βαθμολογική (και όχι μόνο) ανάσα στην ομάδα μας.
Ευτυχώς, ο Ευρωπαϊκός είχε στις τάξεις του το καλό δεκάρι τον Σαμαρά, ο οποίος είχε
κέφια, και πήρε επάνω του το παιχνίδι, θυμίζοντας πως το ποδόσφαιρο, εκτός από
ωμή δύναμη, χρειάζεται φινέτσα και
μυαλό.
Οι μύθοι του κινηματογράφου.
Σας παρουσιάζουμε σήμερα μια
«αμερικανιά», έτσι για χαλάρωμα, η οποία όμως έχει και κάποια δίκαια εδώ που τα
λέμε…
Όλοι μαθαίνουμε τρόπους
συμπεριφοράς από τα τις ταινίες που παρακολουθούμε, αλλά θα πρέπει να είμαστε
προσεκτικοί.
Οι ταινίες, συνήθως, είναι
γεμάτες από παραπληροφόρηση.
Αν δείτε πολλές, τότε θα
αρχίσετε να πιστεύετε σε πράγματα που απλά δεν ισχύουν στην καθημερινή μας ζωή.
Μάλιστα, μπορεί να
αρχίσετε να τα πιστεύετε, χωρίς καν να αντιληφθείτε ότι τα πιστεύετε.
Ιδού λοιπόν 12 «παραμύθια»
του κινηματογράφου, που όμως δεν ισχύουν:
26.11.12
ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΝ ΑΓΑΛΜΑ…
ΣΑΝ ΤΗΝ
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΤΟΥ ΚΑΡΡΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΑΛΑΜΑ…
Πριν λίγα χρόνια, έγραφε και τραγουδούσε ο Μάλαμας την Πριγκιπέσα.
Ένα πειραγμένο ζεϊμπέκικο, με τον ευθύ και συνάμα ανατρεπτικό στίχο, του γνωστού
τραγουδοποιού.
Ένα τραγούδι, που μόνο το κοινό του το ήξερε και το
σιγοτραγουδούσε μαζί του στις συναυλίες του.
Ο πολύς κόσμος, του μπουζουκιού, του συνθεσάιζερ, του Τσίβας, και του «στου παιδιού μου τη χαρά έσφαξα έναν κόκορα», πετούσε τα λουλούδια στα πόδια των αοιδών.
Άκουγαν Μάλαμα και
έβγαζαν μπιμπίκια.
Ώσπου έγινε το μπαμ!
Νοικιάζονται αγανακτισμένοι διαδηλωτές!
Την δεκαετία του `90, το είχα δει με τα μάτια μου για πρώτη
φορά στα περίφημα τότε μπλόκα των αγροτών, αλλά πάντα νόμιζα ότι είναι μια ακόμη
νεοελληνική πατέντα-εξυπνάδα.
Μιλάω για τους «νοικιασμένους» Αλβανούς, που για ένα μικρό
μεροκάματο φυλούσαν τα τρακτέρ των αγροτών, την ώρα που εκείνοι έπαιζαν πρέφα
στα καφενεία, ή έπιναν τα τσίπουρά τους, αφού οι ίδιοι έρχονταν στα μπλόκα (αναψοκοκκινισμένοι)
μόνο στη διάρκεια των δελτίων ειδήσεων των 8!
Και βέβαια, για κάθε έναν Αλβανό, που φυλούσε τα τρακτέρ,
εμείς πληρώναμε και από μια διμοιρία ΜΑΤ για να φυλάει αυτόν, και να διαφυλάττει
τα δίκαια μπλόκα των αγροτών!
Να όμως, που παρόμοιες πατέντες γίνονται κι αλλού.
Η ευτυχία φέρνει… χρήματα.
Η άποψη που επικρατεί
γενικά είναι πως τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία. Και οι γνώμες επ’ αυτού
διίστανται.
Ισχύει όμως το αντίθετο.
Και αποδεικνύεται επιστημονικά.
Κάποιοι ερευνητές
ανακάλυψαν πως όσοι εξ’ ημών είναι ευτυχισμένοι ως έφηβοι, καταλήγουν να
κερδίζουν περισσότερα χρήματα από τους υπόλοιπους συνομήλικούς τους, όταν
φτάνουν τα τριάντα!
25.11.12
Χάσαμε και το ξυπνητήρι….
Αυτές τις μέρες παίζονται πολλά. Ίσως και οι επόμενες δυο
γενιές Ελλήνων.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τις αυριανές αποφάσεις.
Πως φτάσαμε όμως εδώ;
Τι έγινε;
Σαν χθες θυμάμαι
που δεν είχαμε με τίποτα το σοβαρό να ασχοληθούμε, και ασχολούμασταν με
την Γιουροβίζιον.
Η οικονομία «πετούσε», τα Καγιέν πλημμύριζαν την άσφαλτο,
και όλα πήγαιναν ρολόι.
Η δε πολιτική μας, ήταν μια αλληλουχία βαρεμάρας.
Παρόλα αυτά εμείς γκρινιάζαμε.
Και για να φύγει ο «κουρασμένος», ψηφίσαμε Γιωργάκη.
Και τότε είναι που άρχισε το πατιρντί…
Διότι μαζί με τον Γιωργάκη, πλάκωσε και η κρίση.
Λες και ήταν συνεννοημένοι!
Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν.
Ο Τσόρτσιλ είχε πει ότι κανένας δεν υπήρξε νέος αν δεν ήταν
κομμουνιστής, και κανένας δεν ωρίμασε αν δεν έγινε συντηρητικός.
Αυτός είναι ο ρόλος των ελίτ στις δημοκρατίες: να βγάζουν
συντηρητικούς ηγέτες που τα παιδιά θα επαναστατούν μέχρι και αυτά να γίνουν
συντηρητικά, έχοντας όμως προχωρήσει την κοινωνία.
Οι βόρειοι λαοί ζουν περισσότερο!
Ανέκαθεν είχα την αφελή πεποίθηση πως το κρύο κάνει καλό
στην υγεία, και στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αφού, έλεγα, η ψύξη διατηρεί την φρεσκάδα των τροφίμων,
γιατί να μην ισχύει το ίδιο και για τους ανθρώπους;
Γιατί αυτοί που ζουν σε κρύα κλίματα να μην είναι πιο «φρέσκοι»,
και να μη ζουν περισσότερο;
Ποιος το έλεγε πως κάποτε θα επιβεβαιωνόμουν από την
επιστήμη, αλλά όχι για τους λόγους που ισχυριζόμουν εγώ.
Ναι, αλλά εμείς είμαστε Έλληνες!
Όποιος ειδικός ή μη (δεν έχει σημασία) θέλει να μελετήσει
την συμπεριφορά και την ψυχοσύνθεση του σύγχρονου Έλληνα, δεν έχει παρά να πάει
έξω από κάποιο σούπερ μάρκετ, και μάλιστα Σάββατο πρωί.Ποια κρίση, και ποιες αηδίες.
Σαν τις ακρίδες προσέρχονται οι εποχούμενοι «αγανακτισμένοι»,
και αρχικά εφορμούν επί δικαίων και αδίκων, για μια θέση πάρκινγκ, η οποία και
θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κεντρική είσοδο.
Οι προκαθορισμένες θέσεις για τα αυτοκίνητα των ΑΜΕΑ
αγνοούνται κανονικά, με τις διάφορες κυράτσες, με το βαμμένο ξανθό μαλλί, να τις
καταλαμβάνουν αδιάκριτα.
Παγκόσμια αναβίωση της φυματίωσης.
Εδώ και χρόνια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) πιέζει
τα κράτη να επικεντρώσουν τις προσπάθειες θεραπείας της φυματίωσης, στα περιστατικά
ασθενών που είναι και τα πιο εύκολα.
Αυτή η στρατηγική όμως παρουσιάζει ένα μεγάλο πρόβλημα.
Έχει επιτρέψει την ανάπτυξη μορφών της ασθένειας που είναι
ανθεκτικές στα φάρμακα.
Τώρα, ο ΠΟΥ αναθεωρεί τις μεθόδους και τις στρατηγικές
του, όμως το κακό έχει ήδη γίνει.
24.11.12
Σήμερα, όλοι είμαστε εκδότες!
Μέχρι πριν από περίπου δέκα χρόνια, ήταν σχεδόν αδύνατο
να μπορέσει κάποιος να δημοσιεύσει κάτι, και να το εκπέμψει στον κόσμο.
Ίσως να μπορούσε να πληρώσει για μια δημοσίευση, ή να τυπώσει
φυλλάδια και να τα μοιράζει στον δρόμο χέρι χέρι.
Υπήρχαν βέβαια και οι πειρατικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί.
Σε γενικές γραμμές όμως, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας βρίσκονταν
στα χέρια κάποιων λίγων, και όχι των πολλών.
Ο «μαϊμού» κομμουνισμός της Κίνας!
Τα παιδάκια αναζήτησαν καταφύγιο από το κρύο σε έναν μεγάλο κάδο απορριμμάτων, μέσα στον οποίο όμως άφησαν την τελευταία τους πνοή, πεθαίνοντας από ασφυξία.
Γιαλαντζί κομμουνιστές και Χριστιανοί…
Στην προσπάθειά του να αντικρούσει τους χαρακτηρισμούς της
Χρυσής Αυγής περί «αδελφής», ο «αριστερός»
Πέτρος Τατσόπουλος έχασε την ψυχραιμία του και αμόλυσε μια παπαριά, με αποτέλεσμα
να πάρει φωτιά το διαδίκτυο, με σάτιρα, αλλά και γενικευμένη λοιδορία εις βάρος
του.
Μάλιστα και εδώ στον αρθρογράφο συμμετείχαμε στο πάρτι (Λευτεριά στον Τατσόπουλο ), που αν
μη τι άλλο, πρόσφερε έναν καλοδεχούμενο αντιπερισπασμό από τις δύσκολες
στιγμές που ζούμε ως χώρα, και ως οικονομία.
Μια ιστορική ... πατάτα.
Έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στην
ιστορία της μουσικής!
Οι Beatles, ως γνωστόν, είχαν κάνει ένα δοκιμαστικό για την
εταιρία Decca την
πρωτοχρονιά του 1962, αλλά οι υπεύθυνοι του δισκογραφικού αυτού κολοσσού, τους απέρριψαν,
θεωρώντας πως τα γκρουπ με κιθάρες δεν θα έχουν πλέον πέραση….
Αντί λοιπόν για τα σκαθάρια, υπέγραψαν συμβόλαιο με ένα άλλο
μουσικό συγκρότημα ονόματι …. Tremeloes!!!!
Που βέβαια δεν το θυμάται σήμερα κανείς.
Η ζωή είναι σκληρή, και μετά … πεθαίνεις.
Δεν έχω ιδίαν άποψη, αφού δεν πολυβλέπω τηλεόραση, αλλά
ακούω και διαβάζω, πως αυτές τις ημέρες έκανε την επανεμφάνισή του σε κανάλι ο γκουρού
του τίποτα, και ο βασιλιάς της ευτέλειας, ο αμετανόητος Πέτρος Κωστόπουλος.
Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που η εκδοτική
του «αυτοκρατορία» κατέρρευσε, αφήνοντας δεκάδες εργαζόμενους απλήρωτους.
Αν είναι αλήθεια, και αν όντως επανέρχεται στο προσκήνιο της
γκλαμουράτης ανυποληψίας μας, τότε καλά είναι να θυμηθούμε το ακριβώς σήμαινε η
πτώση του εν λόγω "πετυχημένου".
Μη συγκρίσιμα μεγέθη....
Όταν πριν κάποια χρόνια οι εχθροί του σε μια πολύ
χοντροκομμένη προσπάθεια να πλήξουν την εικόνα του Κομαντάντε Μάρκος είχαν
βγάλει τη φήμη ότι είναι «αδελφή», η απάντηση του ηγέτη των Ζαπατίστας δεν ήταν
ότι “ο Subcomantante έχει πηδήξει το μισό Μεξικό. Αντίθετα επέλεξε μια πολύ πιο
πολιτική δήλωση, η οποία ενίσχυσε σε σημαντικό βαθμό τη δημοτικότητα του
κινήματος:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)