Τι γνώριζε ο γέροντας;

Τα τελευταία αυτά δύσκολα χρόνια που ζούμε, και εξαιτίας της βαθιάς πρωτόγνωρης κρίσης που βιώνουμε, πολλοί συνέλληνες αναζήτησαν εκ νέου καταφύγιο στην ορθόδοξη παράδοσή μας.

Και ψάχνοντας τα αρχαία κιτάπια, ανακάλυψαν και τις προφητείες, που είχαν διατυπώσει διάφοροι σοφοί γέροντες, όσιοι, μοναχοί, ιερείς, ερημίτες, κ.ά.

Προφητείες, που αν τις αναλύσει κανείς, βλέπει το σήμερα!

Ένας από τους εύστοχους αυτούς γέροντες του παρελθόντος ήταν και ο όσιος Στρέιντζ, ο αποκαλούμενος «ποταπός», που έζησε στα τέλη του 18^ου αιώνα, περιφερόμενος στη Μακεδονία, και διδάσκοντας την αρετή, αλλά και το … μέλλον!

Λέγεται ότι ο συγκεκριμένος όσιος, που τα είχε βάλει με τους προύχοντες της εποχής, τους τσορμπατζήδες, διαβάλθηκε και συκοφαντήθηκε, με αποτέλεσμα το 1798 να τον παλουκώσουν οι Τούρκοι, σε ένα χωράφι έξω από τον Λαγκαδά, κοντά στα διάσημα λουτρά του.

Οι διδασκαλίες του, που είχαν «επιζήσει» προφορικά, σύντομα ξεχάστηκαν, όπως ξεχάστηκαν για πολύ καιρό και οι διάφορες προφητείες του για το μέλλον, που οι χωρικοί της εποχής δεν μπορούσαν να καταλάβουν, και τις απέδιδαν στο κακό χτικιό από το οποίο λέγεται πως έπασχε ο γέροντας.

Το 1956, σκάβοντας τυχαία στο κτήμα του, ο γεωργός Κούλης Καραπίπας, ανακάλυψε ένα πήλινο κιούπι όπου μέσα του περιείχε ένα παλιό κιτρινισμένο «τετράδιο», με διάφορα κολυβογράμματα σκαλισμένα πρόχειρα (με βρεγμένη στάχτη) στα ετοιμόρροπα φύλλα του φτιαγμένα από φύλλα καπνού.

Ο τυχερός και συνάμα ευσεβής αγρότης  παρέδωσε το «τετράδιο»στον παπά, ο οποίος με τη σειρά του το έχασε στα χαρτιά στον αγροφύλακα της περιοχής, ο οποίος το έκρυψε στο σπίτι του, όπου και ξεχάστηκε.

Ανακαλύφτηκε από την κόρη του το 1979, η οποία ψυλλιασμένη πως ίσως και να είναι πολύτιμο, το έστειλε στο ινστιτούτο Smithsonian της Αμερικής, όπου μελετήθηκε εκτενώς από ομάδα καθηγητών του πανεπιστημίου Jonestown.

Πριν από πέντε περίπου μήνες, το επιστημονικό περιοδικό Religion & Science δημοσίευσε για πρώτη φορά τμήμα του περιεχομένου του τετραδίου, και πιο συγκεκριμένα μερικές από τις «προφητείες» του όσιου Στρέιντζ.

Διαβάζοντάς τις κανείς σήμερα, στην Ελλάδα, εύκολα μπορεί να αναρωτηθεί: Τι ακριβώς γνώριζε ο «πειραγμένος» αυτός γέροντας;

Και γιατί αυτή η αρρωστημένη εμμονή με τον «αψηλό που φκιάνει σαμάρια»;

Σας  παρουσιάζουμε λοιπόν αυτούσιες τις προφητείες, και βγάλτε εσείς τα δικά σας συμπεράσματα:

-«Όταν το λυσσασμένο κουνάβι και η τραβηγμένη από τα αυτιά μάγισσα βγουν στο χρωματιστό κουτί να παινέψουν τον ζαβό με το στραβό το στόμα, τότε είναι που θα ανοίξουν οι ουρανοί και οι έλληνες θα τον κυνηγήσουνε ως τη κόκκινη μηλιά, με μπροστάρη τον αψηλό που φκιάνει σαμάρια...».

-«Όταν το παλουκάρι με το στραβό το στόμα και τα χίλια δράμια μαγκιάς που γέρνει και στο πλάι, κλωτσήσει τη καρδάρα με το γάλα, τότε είναι που ο αψηλός που φκιάνει σαμάρια θα στεριώσει για καλά στο γκουβέρνο και θα βασιλέψει ίσαμε και δυο τέρμινα, και θα χαλάσει τα ταγκαλάκια και τους αβράκωτους κλεφταράδες».

-«Όταν οι Φράγκοι θα ψάχνουν στα πελάγη το σιδερένιο κοράκι που χάθηκε, και όταν το ζαβό παιδαρέλι με το στραβό το στόμα τα βάλει με το γκουβέρνο, τότε είναι που ο αψηλός που φκιάνει σαμάρια θα βασιλέψει για δυο τέρμινα με υποκόμη του τον προγναθικό μινιστέρο, και θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ οι ρέμπελοι φαρμακοτρίφτες και οι γαλατάδες του Μωριά».

-«Όταν ο αψηλός ατσούμπαλος που φκιάνει (σικ) σαμάρια μας κλέψει τις ώρες της ζωής μας, και ο προγναθικός μινίστερος λαλέψει τους φαρμακοτρίφτες, τότε θα έρθει το ξανθό γένος και θα τσακίσει την τουρκιά και τα ντόπια ταγκαλάκια στα μαρμαρένια αλώνια που τραγουδάνε οι κουβάδες για ζυμαρικά και κιμάδες».

-«Όταν χαθεί το σιδερένιο πουλί πάνω από τον παράδεισο, οι φαρμακοτρίφτες θα πάθουν μεγάλο κάζο από τον προγναθικό μινίστερο, που θα τους λαλέψει με εντολή του αψηλού που φκιάνει(σικ) σαμάρια...».

-«Θα’ρθουνε μέρες και καιροί, που ο παχύς συγκαμένος μπέης θα τρίξει τα ντουβάρια του μεγάλου σπιτικού, και θα παρασύρει με τα λόγια του κόσμο και κοσμάκη. Μαζί με τον δανδή με το στραβό το στόμα.

Τότε όμως θε να γίνη χαλασμός, με τον αψηλό που φκιάνει σαμάρια να σπάει καρύδια με τα τέτοια του και να τους σούρνει όλους στην αυλή, παρέα με τον δικό του τον παχύ, μαζί και τον προγναθικό μινίστερο, και να τα κάνει όλα καλά όπως πρότερα…».

 -«Την εποχή που θε να ανθίσουν οι αμυγδαλιές, και να αλλάξουνε οι ώρες, μέγας σαματάς θε να γενεί κάτω από την Ακρόπολη.

Φαρμακοτρίφτες, γαλατάδες, και άλλοι σελέμηδες θε να κινήσουν γη και ουρανό, να κάμουν επανάστασιν.

Τους κλαδεύει όμως ο αψηλός που φκιάνει σαμάρια, και τους κυνηγά με τα στρατά στα πέρα τα λιβάδια… εκεί που είναι τώρα η παλιά τουρκιά, κοντά στη πόλη».

-«Θα’ ρθουν χρόνια και καιροί που όλοι θα πεινάνε, και ο ουρανός θα κλαίει με τους ραγιάδες να περιμένουνε το ξανθό το γένος για να τους ταίσει.

Αυτοί όμως μπεκρουλιάζουνε και δεν κουνάνε ρούπι τα στρατά τους, μήτε για βοήθεια μήτε για πόλεμο.

Και τότε θε να εμφανιστεί από τον μολυβένιο ουρανό ο κοντόχοντρος σωτήρας που χει το χάρισμα του Άη Αρτέμη, και με τσέκια και πουγγιά θε να τα σιάξει όλα…»!

Όσιος Στρείντζ ο ποταπός, 1761(;)-1798

Strange Attractor