11.5.15

Το τελευταίο σάλπισμα…



Πριν από πολύ καιρό σε ετούτη τη στήλη είχα γράψει το παρακάτω περιστατικό που είναι αληθινό αλλά έχω λησμονήσει την πηγή, πάντως η ουσία είναι αναλλοίωτη και το δίδαγμα διαχρονικό.
Το θυμίζω.



Στον Μεσαίωνα χρειάστηκε να μεταφερθεί μια ίλη ιππικού με καράβι.
Το ταξίδι ήταν μακρινό και έγινε ακόμα πιο μεγάλο εξαιτίας κάποιας τρικυμίας που επέμενε επί μέρες.
Ηταν επόμενο να τελειώσει η ζωοτροφή των αλόγων και τα ζώα άρχισαν να γίνονται νευρικά και ανήσυχα λόγω της πείνας…


Αρχισαν να χτυπούν δυνατά με τις οπλές το ξύλινο κατάστρωμα με συνέπεια η συντονισμένη δύναμη των πεταλωμένων οπλών να αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την πρόκληση ρήγματος.
Το θέμα δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί και οι αρμόδιοι ζητούσαν λύση που δεν φαινόταν.
Τότε κάποιος αξιωματικός σκέφτηκε το εξής τέχνασμα. Εβαλε τον σαλπιγκτή να χτυπήσει το γνώριμο στα άλογα σάλπισμα που σήμαινε ότι θα ακολουθήσει τάισμα. Τα ευγενή ζώα ηρέμησαν περιμένοντας επιτέλους την τροφή.
Η υπακοή τους κράτησε για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά και πάλι άρχισαν την ταραχή με μεγαλύτερη ένταση και εκνευρισμό αλλά και πάλι το ψεύτικο σάλπισμα τα καλμάρισε.
Αυτό επαναλήφθηκε και άλλες φορές μέχρι που εξαντλήθηκαν και δεν είχαν δύναμη να χτυπήσουν με τα πέταλα το κατάστρωμα.
Αυτή η αλληγορία ταιριάζει στον ελληνικό λαό και στη συμπεριφορά του απέναντι στην απελπιστική οικονομική κρίση και την πείνα.
Διάφοροι ημεδαποί και αλλοδαποί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες σαλπίζουν επί πέντε χρόνια συσσίτιο που δεν έρχεται και ο λαός έχει παραλύσει πλέον και δεν έχει τη δύναμη να αντιδράσει.
Το τελευταίο σάλπισμα το κάνει τις ημέρες αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς τα... άλογα περιμένουμε τροφή που δεν θα έρθει ούτε αυτή τη φορά, όμως πιστεύουμε αφελώς ως ζώα ότι θα φέρει ζωοτροφή ο κ. Τσίπρας!
Είναι βέβαιο ότι θα γίνει ό,τι και με τα προηγούμενα σαλπίσματα, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, η τρικυμία εμποδίζει τον ανεφοδιασμό.
Και κάτι ευφυές που άκουσα χθες από τον φίλο μου μπάρμαν Γιώργο Νταργαρά. Εχει την πρόταση για τη σωτηρία της χώρας με τη μετατροπή της σε απέραντο μεταλλείο, δηλαδή όλη η Ελλάδα να γίνει όπως είναι οι Σκουριές στη Χαλκιδική. Θα παράγει η χώρα τεράστιες ποσότητες μεταλλεύματος και θα τις εξάγει εφόσον έχει τόσα πολλά σκουριασμένα μυαλά.
Μήπως πρέπει να τον ακούσουμε;

Βασίλης Γκουρογιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου