Η Helga ήταν το μεγαλύτερο από τα έξι παιδιά του
Goebbels, και σίγουρα το πιο αγαπημένο του. Ήταν περήφανος γι αυτήν, και πάντα
έτρεχε στο κρεβάτι της τα βράδια όταν επέστρεφε απ το γραφείο, για να την
αγκαλιάσει. Ήταν το κοριτσάκι του μπαμπά, που ποτέ δεν έκλαιγε, και που άκουγε
με προσήλωση τα ακαταλαβίστικα λόγια των διάφορων ναζί μεγαλόσχημων, με τα
γαλάζια αθώα ματάκια της να λαμπιρίζουν.
Ο Χίτλερ, που αγαπούσε τα παιδιά, την έπαιρνε επίσης
αγκαλιά τα βράδια, την ώρα που μιλούσε ακατάπαυστα. Ο Joseph Goebbels και η
σύζυγός του Magda Quandt είχαν μαζί 6
παιδιά: Τα ονόματά τους Helga Susanne, Hedwig Johanna, Helmut Christian,
Hildegard, Holdine Kathrine και Heidrun
Elisabeth, άρχιζαν όλα με το γράμμα Χ, υποτίθεται προς τιμήν του Χίτλερ…
Όταν ο φανατικός ναζιστής υπουργός Προπαγάνδας
αντιλήφτηκε ότι η Γερμανία θα χάσει τον πόλεμο, αποφάσισε να πεθάνει μαζί με
τον αρχηγό του. Οι άλλοι υψηλόβαθμοι ναζί είχαν ήδη φροντίσει για τις οικογένειες
και τα παιδιά τους, στέλνοντάς τα στα βουνά, ή εκτός Γερμανίας, όμως το ζεύγος Goebbels
ήταν αποφασισμένο να «φύγει έντιμα» από τη ζωή, μαζί με τα παιδιά τους.
Προς το τέλος, μέσα στο καταφύγιο (Führerbunker),
την ώρα που οι γραμματείς του Χίτλερ προσπαθούσαν να απασχολήσουν και να
κρατήσουν χαρούμενα τα παιδάκια, μια από αυτές, η Traudl Junge, έγραψε πως η Helga
έδειχνε εμφανώς ταραγμένη. Την περιέγραψε να έχει μια θλιμμένη έκφραση στα
μάτια της, και πίστευε ότι το κοριτσάκι είχε καταλάβει το ψέμα που της είπαν οι
γονείς του, και σίγουρα διαισθάνονταν τον επερχόμενο κίνδυνο.
Οι Goebbels κανόνισαν ώστε ο οδοντίατρος των SS
Helmut Kunz να κάνει από μια ένεση μορφίνης στα παιδιά τους ώστε να χάσουν τις αισθήσεις
τους, και στη συνέχεια να σπάσουν από μια κάψουλα με κυάνιο μέσα στο στόμα τους.
Σύμφωνα με την μετέπειτα κατάθεση του οδοντίατρου, όντως έκανε τις ενέσεις,
αλλά το κυάνιο το έδωσαν στα κοριτσάκια η μαμά τους και ο προσωπικός γιατρός
του Χίτλερ, ο Ludwig Stumpfegger. Μόλις
πέθαναν και τα έξι, η Magda και ο Joseph
Goebbels βγήκαν στον κήπο της καγκελαρίας και εκεί αυτοκτόνησαν μαζί.
Ακολουθώντας τις οδηγίες που είχε δώσει από πριν
ο Goebbels, ένας στρατιώτης των SS πυροβόλησε μερικές φορές το νεκρό κορμί του.
Στη συνέχεια άλλοι στρατιώτες περιέλουσαν τα δυο πτώματα με πετρέλαιο, και τα
έκαψαν χωρίς όμως να τα θάψουν. Τα μισοκαμμένα πτώματα βρέθηκαν το απόγευμα της
2ας Μαίου από τον ρωσικό στρατό. Τα πτώματα των έξι κοριτσιών βρέθηκαν άθικτα
στο υπόγειο, πάνω στα κρεβατάκια τους, ντυμένα με τις πιτζάμες τους, και με
κορδέλες στα μαλλιά τους.
Το να αφήσουν τα παιδιά τους να ζήσουν θα πήγαινε
κόντρα σε κάθε πιστεύω των Goebbels. Ήταν άλλωστε ικανοί να δεχτούν την
δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων προκειμένου να δημιουργήσουν τον δικό τους «νέο
άνθρωπο». Πίστευαν ειλικρινά στον νέο καλύτερο κόσμο που θα έφτιαχναν, και γι
αυτό συνέδεσαν την ύπαρξη και το μέλλον των παιδιών τους με αυτό του ναζισμού.
Αυτού του είδους η τυφλή αφοσίωση ήταν άκρως
σεβαστή όσο υπήρχε το εν λόγω καθεστώς. Όταν όλα κατέρρευσαν, η μόνη επιλογή
ήταν να σβήσουν την ύπαρξή τους, αντί να χαμηλώσουν τον πήχη των προσδοκιών τους.
Όταν έχεις μπει τόσο πολύ μέσα στα βαθιά νερά, όσο οι Goebbels, είναι πολύ
δύσκολο να κάνεις την κωλοτούμπα. Γι αυτό και η δολοφονία των παιδιών τους, όσο
αποκρουστική κι αν είναι, εν τούτοις είχε κάποια λογική.
S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου