Μίλησα σήμερα με Αλβανό μετανάστη που ζει εδώ
και 20 χρόνια στην Ελλάδα, έχει μια μικρή ατομική επιχείρηση, οικογένεια και
παιδιά και μιλάει άριστα θα έλεγα τα ελληνικά. Τον ρώτησα ευθέως για την ζωή
στην Αλβανία κάτω από το κομμουνιστικό καθεστώς. Πραγματικά έπαθα σοκ απ' αυτά
που άκουσα! Δεν περίμενα, δεν μπορούσαν καν να περάσουν από το μυαλό μου αυτά τα
πράγματα.
Και τι δεν μου είπε, τον διέκοπτα συνεχώς και
τον ρωτούσα επανειλημμένα αν αληθεύουν όντως αυτά που μου έλεγε και μου
απαντούσε μονότονα ναι και ότι "αν δεν ζήσεις αυτήν την κατάσταση ποτέ δεν
θα καταλάβεις". Πολύ περιληπτικά και επιγραμματικά τι μου είπε, χωρίς
σάλτσες:
- Αν ήσουν αντίθετος με το καθεστώς,
φυλακιζόσουν ή εξαφανιζόσουν, πολλές φορές μαζί με όλη την οικογένειά σου…
- Απαγορευόταν κάθε ιδιοκτησία! Ούτε καν
μοτοποδήλατο! Ούτε καν αγελάδα! Τα πάντα ανήκαν στο κομμουνιστικό κόμμα-κράτος.
Κι εσύ ο ίδιος, δεν είχε διαφορά τελικά αν είσαι άνθρωπος ή αντικείμενο.
- Απαγορευόταν αυστηρά, με ποινή θανάτου, να
προσπαθήσεις να φύγεις από την χώρα! Χώρα-φυλακή δηλαδή.
- Κάθε οικογένεια στο χωριό που ζούσε,
εδικαιούτο 2 φραντζόλες ψωμί την ημέρα, μία από σιτάρι και μία από καλαμπόκι
που δεν τρωγόταν με τίποτα! Πάντα έτρωγαν πρώτα το ψωμί από το καλαμπόκι γιατί
αυτό είχε την ιδιότητα να πετρώνει πολύ γρήγορα! Επίσης έπαιρναν γάλα κάθε
δεύτερη μέρα (2 λίτρα). Το κρέας ήταν δυσεύρετο και πολύ σπάνιο!
- Οποιαδήποτε κριτική σε οποιονδήποτε, όχι μόνο
τον Χότζα αλλά οποιοδήποτε κομμουνιστικό στέλεχος του κράτους ή αξιωματούχο
(π.χ. Δήμαρχο) ήταν πάρα πολύ επικίνδυνη και κυριολεκτικά έπαιζες την ζωή σου
κορώνα-γράμματα. Π.χ. θυμήθηκε ένα περιστατικό στο χωριό όπου ένας χωρικός
πρότεινε να φτιάξουν έναν δρόμο κάπου στο βουνό με...χαλίκια για να αποκτήσουν
πρόσβαση κάπου αλλού. Ο "υπεύθυνος" του χωριού (κομμουνιστικό
απόβρασμα του κράτους) είπε ειρωνικά στον χωρικό "σιγά τι θέλεις τώρα εσύ;
Μήπως θέλεις να γίνουμε και Αμερική;" (δρόμος με χαλίκι!!!). Ο χωρικός του
απάντησε "Ναι γιατί να μη γίνουμε;", ε λοιπόν ο φίλος μου είπε ότι
αυτός ο χωρικός, μετά απ' αυτήν την "τρομερή" συζήτηση υπέφερε για 2
χρόνια, μέσα κι έξω από την φυλακή!!!!!!
- Επειδή κάποιες κότες που ήταν χύμα έτρωγαν
σιτάρι από τα χωράφια, το καθεστώς κάποια στιγμή ανάγκασε τους χωρικούς να
έχουν τις κότες μέσα στα σπίτια τους! Ή μέσα στο σπίτι ή κότες γιοκ!
- Οι αγελάδες απαγορεύονταν!!! Κάποια στιγμή το
καθεστώς "μαλάκωσε" και επέτρεψε να έχουν από μία αγελάδα οι χωρικοί
που ζούσαν σε χωριά ψηλά στα βουνά. Αν ο χωρικός ήθελε να κατεβεί πιο κάτω σε
πεδινά εδάφη, απαγορευόταν να πάει μαζί με την αγελάδα του! Η αγελάδα έπρεπε να
είναι ψηλά στο βουνό, μακριά από τα πεδινά!
- Δεν υπήρχαν κόμματα, συνδικάτα, οργανώσεις,
σωματεία, εφημερίδες, έντυπα, ραδιόφωνα που δεν ελέγχονταν 100% από το
κομμουνιστικό κόμμα-κράτος. Οποιαδήποτε αντίθετη φωνή αντιμετωπιζόταν με
φυλακή, βασανιστήρια, εξαφάνιση. Πολύ σύνηθες ήταν το φαινόμενο να υποφέρει
ολόκληρη η οικογένεια του αντιφρονούντος, ως ύποπτη και συνένοχη.
- Απαγορευόταν 100% το εμπόριο και τα μαγαζιά.
Δεν υπήρχαν μαγαζιά, αγορές, προϊόντα, επιλογές. Όλοι ζούσαν σαν σκλάβοι, χωρίς
καμία ελπίδα και επιλογή στην ζωή τους. Το καλύτερο που θα μπορούσαν να
περιμένουν ήταν να γίνουν "στελέχη" (χαφιέδες) του
κομμουνιστικού-κόμματος-κράτους για να "ανέλθουν" στην κοινωνική ζωή
τους.
Το καλύτερο σας το έχω για το τέλος. Όπως
αντιλαμβάνεστε άνθρωπος που έχει ζήσει τέτοιες παρανοϊκές καταστάσεις, δεν έχει
και την καλύτερη άποψη για τους αριστερούς και τους κομμουνιστές. ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
λοιπόν και χωρίς να του πω εγώ κάτι (άλλωστε είχα πάθει σοκ απ' αυτά που
άκουγα), μου είπε το εξής: "Αυτό το ΠΑΜΕ ξέρεις τι θέλει; Θέλει να τους
βάλουν μια αλυσίδα γύρω γύρω όπως είναι όλοι μαζί και να αρχίσουν να τους
χτυπάνε μέχρι το τέλος." (!!!)
Εγώ δεν θέλω να βάλω...αλυσίδα γύρω από το ΠΑΜΕ
και να αρχίσω να τους χτυπάω, ο Αλβανός μετανάστης το θέλει. Αναρωτηθείτε το
γιατί αριστερούληδες με τον χαμηλής νοημοσύνης εγκέφαλο και ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΣΑΣ…
Γιάννης Χριστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου