Καθημερινές ιστορίες πολιτικού σουρεαλισμού…

Πολλές, καταιγιστικές, και ενδιαφέρουσες, θα έλεγα, οι πολιτικές, οικονομικές, και άλλες εξελίξεις το τελευταίο διάστημα.

Έτσι, μετά την ιστορική συμφωνία των Πρεσπών, η κυβέρνηση δια του κ. Κοτζιά βάζει μπρος να κλείσει όλες τις ανοιχτές υποθέσεις, που επί δεκαετίες ταλανίζουν τη χώρα.

Αλλοδαπός επενδυτής του ΟΑΣΘ

Π.χ. το ζήτημα των Τσάμηδων, το «βορειοηπειρωτικό», και ίσως και εκείνο της Δ. Θράκης, ή ακόμη και της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.

Ότι προλάβει ο θίασος λίγο πριν την οριστική αυλαία.

Ακόμη και τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας κόπτονται να πετύχουν, για να έχουν μετά να λένε…

Μη ζηλεύετε τις αεροσυνοδούς…

Τα παλιά καλά χρόνια, τότε που τα αεροπορικά ταξίδια ήταν για τους λίγους, ένα από τα πιο γκλάμορους επαγγέλματα ήταν κι εκείνο της αεροσυνοδού.

Ειδικά στην Ελλάδα, και ειδικά στην Ολυμπιακή, που είτε την είχε ο Ωνάσης είτε το δημόσιο, οι αεροσυνοδοί της ήταν «κούκλες», ιδιαίτερα καλοπληρωμένες, και η μύτη τους πετούσε πιο ψηλά κι απ τα αεροπλάνα…

Αργότερα, όταν είχε κυριαρχήσει για καλά η πλέρια δημοκρατία του Ανδρέα, τα κριτήρια πρόσληψης έπεσαν, αφού δεν χρειάζονταν πια τόσο η ομορφιά όσο ένα τηλεφώνημα από κάποιο στέλεχος του Πασόκ, με αποτέλεσμα να βλέπουμε αεροσυνοδούς ακόμη και υπέρβαρες, που δεν χωρούσαν καλά καλά να διασχίσουν το διάδρομο του αεροσκάφους…

Πρόκειται περί… Μαραντόνα!

Χθες η Αργεντινή νίκησε με τα χίλια ζόρια, και με τη βοήθεια του Λιονέλ Μέσι, την Νιγηρία, με αποτέλεσμα να προκριθεί στον επόμενο γύρο. Αν δεν το πετύχαινε αυτό θα ήταν μια ύβρις… μια ιεροσυλία.

Μεγάλη εντύπωση όμως προκάλεσε η παρουσία του Μαραντόνα στις κερκίδες, με τον διάσημο αυτό «μάγο της μπάλας» τη μια να κοιμάται, και την άλλη να χτυπιέται σαν μαϊμού, δείχνοντας στους αντιπάλους τα μεσαία του δάχτυλα.

Όσοι δεν  ξέρουν περί τίνος πρόκειται, εξεπλάγησαν. Κάποιοι μάλιστα σοκαρίστηκαν. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Ρωτούσαν…

Ο Μαδούρο, ο Ερντογάν, και ο… Αλέξης!

Πριν από ένα μήνα, ο «φάρος της ανθρωπότητας» (κατά τη Δούρου) Νικολά  Μαδούρο, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα, κάτι που σημαίνει ότι και για τα επόμενα έξι χρόνια η πετρελαιοπαραγωγός αυτή χώρα θα συνεχίσει να ζει το σοσιαλιστικό όραμα που της άφησε παρακαταθήκη ο Ούγκο Τσάβεζ, άλλο ένα ίνδαλμα των δικών μας κυβερνώντων, που όμως έφυγε νωρίς...

Και μπορεί ο λαός της περήφανης αυτής χώρας να ξημεροβραδιάζεται στις ουρές των ελάχιστων καταστημάτων που διαθέτουν κάποιο εμπόρευμα, ή μπορεί οι πολίτες να ξοδεύουν έως και δέκα μηνιάτικα για να αγοράσουν τέσσερα ρολά χαρτιού υγείας, όμως το γεγονός είναι ότι στις εκλογές που λέγαμε, ο Μαδούρο πήρε 5.8 εκατομμύρια ψήφους έναντι 1.8 εκατομμυρίων που πήρε ο αντίπαλός του Ανρί Φαλκόν...

Ο απόλυτος yesman… που όμως έχει άστρο!

Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με σύνθημα την άρνηση. Ως κλασικός αριστερός της μπανανίας μας. Άρνηση για την άρνηση και στείρα αντιπολίτευση στα πάντα.

Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι όπως έχουν τα πράγματα, αποκλείεται ποτέ η «ριζοσπαστική» αριστερά να αναλάβει ευθύνες εξουσίας, οπότε και αυτός έκανε επάγγελμα την «καταγγελία», όπως τόσοι άλλοι πριν απ αυτόν, ελπίζοντας πως θα περνάνε τα χρόνια, θα τον ακούνε ως «άφθαρτο» αριστερό τα χαϊβάνια «που ψηφάνε»,  και ο ίδιος θα συνεχίσει να σιτίζεται από τον κρατικό κορβανά, είτε ως βουλευτής, είτε ως κομματικό στέλεχος μέσω της κρατικής επιδότησης του κόμματός του, στηλιτεύοντας οποιαδήποτε πολιτική οποιουδήποτε κυβερνώντος, αφού ο ίδιος είναι αριστερός όπως είπαμε… και δεν έχει σχέση με το παλιό σαθρό πολιτικό σύστημα. Αρκούμενος σε ένα 3-6%, ίσα ίσα για να πέφτει ανελλιπώς η κρατική επιχορήγηση που λέγαμε.

Κούνια που τον κούναγε. Ήρθε η κρίση, και όλα τα συμπαρομαρτούντα της, ήρθαν όλα πάνω κάτω, και ο αγαναΧτισμός τον οποίο είχε σαν μόνιμη παντιέρα έγινε πλέον καθεστώς, με αποτέλεσμα τα γίδια που λέγαμε να τον στείλουν στο Μαξίμου για να μας σώσει.

Και κείνος πήγε, χωρίς να ξέρει και χωρίς να ρωτάει περί τίνος πρόκειται. Σαν το κουτάβι που βγαίνει πρώτη φορά χωρίς λουρί  στη πολύβουη λεωφόρο… αγνοώντας τους κινδύνους. Βυθισμένος μέσα στην άγνοιά του, και κυρίως μεθυσμένος από την λατρεία του ζαλισμένου πλήθους, που ανακάλυψε στο πρόσωπό του έναν νέο ηγέτη, έναν νέο μεσσία, και που πίστεψε τις σαχλαμάρες που υπόσχονταν για κατάργηση του μνημονίου, των ΜΑΤ, κλπ…

Η περιοχή με τους πιο πολλούς ψυχοπαθείς…

Δεν ξέρω αν υπάρχει ανάλογη έρευνα ή επιστημονική μελέτη για κράτη, αλλά αν υπήρχε η Ελλάδα θα ήταν σίγουρα ανάμεσα στα 5 πρώτα, όσον αφορά στους ψυχοπαθείς που κατοικούν σε αυτά.

Ειδικά επί Συριζανέλ… Εξάλλου μη ξεχνάμε το 64% του δημοψηφίσματος που από μόνο του αποτελεί μπούσουλα για το ποιόν μας.

Πάντως η μελέτη έγινε στην Αμερική, για τις 50 πολιτείες που απαρτίζουν την χώρα.

Η νικήτρια όμως δεν ήταν κάποια από αυτές αλλά η Washington DC, που δεν είναι πολιτεία, αλλά περιφέρεια. Λογικό πάντως το αποτέλεσμα, μιας κι εκεί κατοικοεδρεύουν κυρίως πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους…

Το ομορφότερο πλάσμα στον κόσμο…

Έγιναν πάλι φέτος, για 30^η φορά,  τα καθιερωμένα ετήσια καλλιστεία για τον πιο άσχημο σκύλο του κόσμου, και νικητής αυτή τη φορά αναδείχθηκε ένα αγγλικό μπουλντόγκ ονόματι Zsa Zsa.

Τα καλλιστεία έγιναν χθες Σάββατο στην πόλη Πεταλούμα της Καλιφόρνιας, και η 9χρονη πανάσχημη Zsa Zsa ανακηρύχθηκε επίσημα ως το πλέον κακάσχημο σκυλί του πλανήτη, με τον επικεφαλής των κριτών να αναρωτιέται αν «η γλώσσα της είναι αληθινή»…

ΜΥΘΟΙ ΚΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ: Η Παρθενογένεση!

Πως Μυρίζοντας το Κρίνο Γεννήθηκαν οι Συριζανέλ και οι Ψηφοφόροι τους. Και Όχι απ’ το Μοιραίο 1981-2010! 

Τρία παιχνίδια τη μέρα αδύνατο να δεις. Χτες βράδυ στο τρίτο με πήρε ο ύπνος τόσο βαθειά, που πέρασε όλη η μεταπολίτευση μπρος στα μάτια μου.
Όταν πιτσιρικάς στη Ρόδο έβλεπα Φιλανδούς τουρίστες πιο φτωχούς από μας και Σουηδούς-Νορβηγούς στο ίδιο οικονομικό επίπεδο με μία Ελλάδα ελάχιστα δανεισμένη και με μεγάλες προοπτικές.

Σαν σφαίρα πέρασε μπροστά μου όλη η περίοδος Αντρέα, Μένιου, Κοσκωτά, των πάμπερς, του υπερδιπλασιασμού του δημοσίου, της παρότρυνσης στους ΔΥ "είπαμε να κλέβετε αλλά όχι τόσα πολλά".
Των μαφιόζικων συνδικάτων των ΣταμουλοΚολάδων, του άκρατου δανεισμού, των υποτιμήσεων, των θαλασσοδανείων σε χρεοκοπημένες εταιρίες.
Κανονική Σοβιετία, όταν στη δύση ξεκινούσε η τεράστια τεχνολογική και ιατρική επανάσταση…

Σαν από καιρό σχεδιασμένα…

Κάποτε, πριν από πολλές δεκαετίες, στα πλαίσια κάποιων ερευνών που έκανα λόγω σπουδών (σε ξένο πανεπιστήμιο), είχαν πέσει στα χέρια μου παλιά απόρρητα διαβαθμισμένα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που είχαν «ανοίξει» πρόσφατα, και με βάση τα οποία υπήρχε από τη δεκαετία του ‘50 σχέδιο (επί χάρτου) των Αμερικανών για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, ανεξαρτητοποίηση της Δ. Θράκης, και πρόσβαση της Γιουγκοσλαβίας στον Θερμαϊκό, με κοινή χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στο οποίο θα δημιουργούνταν μεγάλη ελεύθερη εμπορική ζώνη.

Η δε Θεσσαλονίκη προορίζονταν για μια πολυεθνική, πολυπολιτισμική, εμπορική (και όχι μόνο) πρωτεύουσα των κάτω Βαλκανίων.

Μιλάω για εποχή ψυχρού πολέμου, πολύ πιο πριν από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, και πολύ πιο πριν από ΑΟΖ κλπ...

Αυτούς θέλαμε, αυτοί μας κυβερνούν…

Όταν ήταν στο 3% ήταν όλο μαγκιά. Ολημερίς ξημεροβραδιαζόντουσαν στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, και στα τηλεοπτικά πάνελ, έχοντας ως «επάγγελμα» το να καταγγέλλουν, να λοιδορούν, να βρίζουν, να φτύνουν, και να απειλούν τους όποιους κυβερνώντες, οι οποίοι όλοι ανεξαιρέτως ήταν τσιράκια και ενεργούμενα των ξένων συμφερόντων, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μοιράζοντας άχυρο στον ζαλισμένο λαό.

Άρνηση για την άρνηση, και καταγγελία των πάντων. 

Αυτοί ήταν οι συριζαίοι, οι άδολοι αγωνιστές, που αν ποτέ κυβερνούσαν θα μας δίδασκαν δημοκρατία, ήθος,  και αξιοπρέπεια. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε ήξεραν πολύ καλά τι κάνουν. Όποιος ήταν τρόφιμος των «λαοδικείων» του Μάκη, του πολυπράγμονα Αυτιά, ή όποιος έστηνε μια πρόχειρη «επανάσταση» σε κάποια πλατεία, κατέληξε βουλευτής ή ακόμη και υπουργός. Τυχαίο;

Ο Ρωμανιάς, μου λένε, κοιμόνταν σε τροχόσπιτο στο πάρκινγκ του ΣΚΑΙ, για να είναι φρέσκος κάθε πρωί χαράματα να ξεδιπλώσει στον Αυτιά το όραμά του για πλέρια δημοκρατία και για αυξήσεις των συντάξεων.

Και μετά ήρθαν τα πάνω κάτω, κι από δω παν κι άλλοι…

Let Me Show You The World In My Eyes...

Depeche Mode

Αντί για λαό έχει τη Γερμανία…

Ο ίδιος φιλοδοξεί να τον κρίνει η ιστορία. Αν ήξερε πόσο αμείλικτη είναι ίσως το απευχόταν. Γιατί η ιστορία θα γράψει ότι δεν πέρασε από τη χώρα πρωθυπουργός πιο υποκριτής, πιο ψεύτης, πιο αμοραλιστής. Μπροστά στον οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου ωχριά ως λαοπλάνος. Με τη διαφορά ότι ο Ανδρέας δεν πούλησε την πατρίδα του.

  

Τον Ιανουάριο του 2015 πάνω από 2,5 εκατομμύρια ψηφοφόρων τον ψήφισαν για πρωθυπουργό. Όχι επειδή ήταν νέος και ωραίος, αλλά επειδή υποσχόταν να ορθώσει ανάστημα στους δανειστές που ταπείνωναν τη χώρα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις…

Αλέξη… διάλεξες πλευρά!

Αξίζει κανείς να δει τι τους σούρνουν στο διαδίκτυο. Προσβάλλονται λέει που τους αποκαλούν "προδότες". Όταν προδίδεις τα όνειρα και τα πιστεύω του 73% του Ελληνικού Λαού πως θέλεις να σε αποκαλούν; Ηγέτη; Ηγέτης ήταν ο Μ Αλέξανδρος, το όνομα της Μακεδονίας που γεννήθηκε ο στρατηλάτης το ξεπούλησες, πως να σε αποκαλούν;

Νόμιζες ότι ο κόσμος δεν θα μιλήσει, όπως δεν μίλησε για το τρίτο Μνημόνιο. Αμ δε, η Πατρίδα πονά. Και πονά το 73% του Λαού. 

Αυτόν τον Λαό που τον φλόμωσες στο ψέμα από το 2015 με τα παχιά τα λόγια, θα σας δώσω πάλι τη 13η και 14η και τώρα τους παίρνεις και την 12η και την 11η και την 10η. 

Αυτόν τον Λαό που θα του αύξανες το αφορολόγητο και τελικά το μείωσες στα 5000…

Η βραδιά των μπουτούδων…

Ακόμη θυμάμαι εκείνο το ηρωικό καλοκαίρι. Τότε που το γελαστό παιδί, παρέα με τον Δρα Μπαρουφάκη, και αγκαλιά με τον λαό, έδειξαν τα δόντια τους στην Ευρώπη των τοκογλύφων, διδάσκοντας αξιοπρέπεια.

Ακολουθώντας τις προτροπές μπαρουτοκαπνισμένων αγωνιστών και πούρων ιδεολόγων, όπως ο σπινθηροβόλος Στρατούλης, που έλεγε ότι θα μας παρακαλάνε να μας δανείσουν, ή όπως ο (Σουηδός) Σκουρλέτης, που υπόσχονταν να βαρέσει τα νταούλια (ή τα κλαρίνα, δεν θυμάμαι καλά) για να χορέψει η μαντάμ Μέρκελ στους ρυθμούς του Σύριζα…

Τότε που ο δόκτορας που λέγαμε, έκλεισε τις κακές τράπεζες, που μας ρουφάνε το αίμα με μπουρί, γλεντώντας το βράδυ με τη συμβία του, και έστειλε τον λαό, νέους αλλά και υπερήλικες, στις ουρές των ΑΤΜ, κουρασμένους και ζαβλακωμένους από τη ζέστη μεν, περήφανους ως Αίλυνες δε...

Τα πιο ακλόνητα… «τετελεσμένα»…

Πρώτη ιστορική παρατήρηση: Τέλη Σεπτεμβρίου του 1938, οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης «πανηγύριζαν» για τη «νέα θεμελίωση» της Ειρήνης που επιτεύχθηκε τότε στο Μόναχο…

Οι «εμβριθείς αναλυτές» της εποχής, με ακλόνητα «λογικά» επιχειρήματα, διαλαλούσαν ότι η Ειρήνη κατοχυρώθηκε πια σε «στέρεες βάσεις», αφού «εξαλείφτηκαν με μιας» τα πιθανά αίτια μιας μελλοντικής σύγκρουσης. Ο Χίτλερ είχε πάρει ό,τι ζητούσε με το παραπάνω. Είχε δημιουργήσει το «ζωτικό χώρο» της Μεσευρώπης, όπως διακήρυσσε…

Η Χιτλερική Γερμανία είχε ήδη προσαρτήσει την Αυστρία (Anslchluss) λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάρτιο του 1938, κατά παραβίασιν της Ειρηνευτικής Συνθήκης των Βερσαλλιών, του 1919. Είχε ενώσει τη Γερμανία με την Αυστρία! Και στο Μόναχο «τακτοποιούνταν» πλέον και η υπόθεση με τους Γερμανούς της Σουδητίας και το διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας.

Επομένως, οι σημαντικότερες απαιτήσεις της Χιτλερικής Γερμανίας γίνονταν πλέον αποδεκτές από Βρετανούς και Γάλλους. Άρα «ευλόγως» όλοι οι αναλυτές, διαβεβαίωναν εαυτούς και αλλήλους, ότι η Ειρήνη είχε πλέον «διασφαλιστεί». (Κι ύστερα ξύπνησαν πολύ δυσάρεστα όλοι τους…)

Ο Σαλβίνι ανακατεύει την τράπουλα της ΕΕ…

Τρία χρόνια μετά από τη μεγαλύτερη εισροή μεταναστών στην Ευρώπη από την εποχή του Β’ΠΠ, και οι παλιές πληγές ανοίγουν και πάλι.

Οι υποβόσκουσες πολιτικές εντάσεις γύρω από το άλυτο ζήτημα της διαχείρισης της μετανάστευσης προς την Ευρώπη έχουν έρθει και πάλι στο προσκήνιο, και το αντίκτυπο τους μεταμορφώνει  συμμαχίες, ενώ παράλληλα αναζωπυρώνει παλιές αντιζηλίες από τη Ρώμη ως το Βερολίνο, το Παρίσι, και τη Βιέννη...

Ά la guerre comme à la guerre…

Την περασμένη Τρίτη σε διαμαρτυρία για την απεργία πείνας του Κουφοντίνα, ο Ρουβίκωνας έκανε ντου στο κτίριο της οδού Μασσαλίας. Πέταξαν φέιγ βολάν, μπογιές στους τοίχους, έσπασαν μια τζαμαρία και έφυγαν. Συνηθισμένα δηλαδή πράγματα. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η αμερικανική πρεσβεία διαμαρτυρήθηκε με ένα tweet. Την κυβέρνηση την έπιασε το επάρατο πορνιόκο.

Μέσα σε ώρες η αστυνομία είχε συλλάβει στα Εξάρχεια έναν 26χρονο και μία 23χρονη, η ασφάλεια τους είχε ταυτοποιήσει και είχε σχηματιστεί δικογραφία σε βάρος τους, για διακεκριμένες φθορές, ληστεία, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, απείθεια και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα...

Ο μυστηριώδης θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου...

Μια μικρή ανάσα για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια των «νοτιομακεδονομάχων»

Μιας και μας έπιασε όλους το «μακεδονικό» μας, και επειδή οι εξελίξεις είναι ιδιαίτερα δυσάρεστες με αυτούς που μπλέξαμε, είπα να ασχοληθώ λίγο με τον τιτανοτεράστιο Αλέξανδρο (όχι τον Τριανταφυλλίδη, αλλά τον άλλον), μπας και ελαφρύνω σε έναν ελάχιστο βαθμό το βαρύ κλίμα που έχει σκεπάσει τη χώρα, με τον κάθε τυχάρπαστο να εκφέρει και άποψη, πολλές φορές για τα μπάζα.

Άσχετα αν προσωπικά νομίζω ότι ο σοφός λαός θα δεχτεί χωρίς σοβαρή αντίδραση και αυτή τη σφαλιάρα από τον Αλέξη και την παρέα του, και σε λίγες μέρες το όλο θέμα της εκχώρησης του ονόματος θα ξεχαστεί, με τους συνέλληνες να επικεντρώνονται στα «σώβρακα και τις φανέλες» του Μουντιάλ. Ας ελπίσουμε ότι κάνω λάθος…  Όπως και να έχει όμως, οι ευθύνες θα αποδοθούν κάποτε… έστω και από τους ιστορικούς του μέλλοντος…

Έξω πήγε καλά το ξεπούλημα… μέσα όμως;

Όπως όλα δείχνουν, άπαντες οι φίλοι, σύμμαχοι, εταίροι, και δανειστές, έχουν κατενθουσιαστεί με την «κατάπτυστη» συμφωνία που κατάφερε ο Αλέξης (σε αγαστή συνεργασία με τον Κοτζιά), προκειμένου να εκχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία (και όχι μόνο) στους Σκοπιανούς γείτονές μας.

Μια ακόμη εξαπάτηση δηλαδή του λαού, που τον ψήφισε δις, για να μας φέρει την εθνική αξιοπρέπεια.

Έτσι, οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, η Ουάσιγκτον, το ΝΑΤΟ, ακόμη και το … Κόσοβο, δηλώνουν σούπερ ικανοποιημένοι με την συμφωνία, που προχώρησαν  οι αριστερές κυβερνήσεις των δυο χωρών, και με βάση την οποία η ΠΓΔΜ θα ονομάζεται στο εξής Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, αν βέβαια συμφωνήσει και ο λαός των Σκοπίων σε δημοψήφισμα που θα γίνει στους επόμενους μήνες…

Μια συμφωνία- ραδιουργία…

Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Η συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ για τα Σκόπια δεν είναι συμφωνία. Είναι κατ’ αρχήν συμφωνία. Και δεν είναι τελική. Είναι προσωρινή. Δεν είναι καν δεσμευτική. Υπόκειται σε αλλαγές και ανατροπές. Και δεν αφορά σ’ αυτήν την κυβέρνηση απαραίτητα! Μπορεί να πέσει στην επόμενη! Πρόκειται για κέντημα ραδιουργίας περισσότερο παρά συμφωνίας.

Συγκεκριμένα:

1.       Ο κ. Τσίπρας συμφώνησε σε παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας από την Ελλάδα ερήμην της ελληνικής Βουλής. Η συμφωνία του με τον Ζαεφ προβλέπει ότι το θέμα θα έρθει στην ελληνική Βουλή για έγκριση όταν και όποτε περάσει από τη Σκοπιανή Βουλή, από το σκοπιανό δημοψήφισμα, από την αναθεώρηση του σκοπιανού Συντάγματος. Δηλαδή, πιθανώς μετά και από τις ελληνικές εκλογές του 2019…

Λαϊκιστές μεν, αποτελεσματικοί δε…

Μπορεί πάρα πολλοί, μεταξύ των οποίων κι εγώ, να λοιδορήσαμε την πρόσφατη επιλογή του ιταλικού λαού, που ψήφισε κάποιους «σαλεμένους χαϊκάληδες» για να τον σώσουν, όμως κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύει ότι οι εν λόγω λαϊκιστές ουδεμία σχέση έχουν με τους αντίστοιχους δικούς μας, και ότι μάλλον θα μακροημερεύσουν, αλλάζοντας στο ενδιάμεσο και την Ευρώπη.

 

Γυναικόπαιδα...

Προς το παρόν, η νέα ιταλική κυβέρνηση έβαλε σε δεύτερο πλάνο την αποχώρηση από το ευρώ (και καλά έκανε), επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στο πιο καυτό ζήτημα όλων, το μεταναστευτικό…

Ένα ένα να τα λύνουμε τα ζητήματα…

Χρόνια το λέω: Ο Αλέξης δεν παίζεται. Το είπε και το έκανε.

Έτσι είναι αυτό το παιδί… όταν θέλει κάτι το πάει μέχρι τέλους. Δεν μπορεί τις μισές δουλειές.

Δεν καταλαβαίνει Χριστό, και ούτε κάνει πίσω. Πάνω απ’ όλα το όραμα. Ειδικά όταν πρόκειται για σημαντικά ζητήματα εθνικού βεληνεκούς.

Έτσι, μετά το δημοσιονομικό, το ασφαλιστικό, το μεταναστευτικό κ.ο.κ. έλυσε επιτέλους και το «μακεδονικό» ζήτημα που ταλάνιζε τη χώρα επί δεκαετίες, και που πολλοί προηγούμενοι δήθεν πολιτικοί άνδρες δεν μπόρεσαν να λύσουν.

Και το έκανε χωρίς να ανοίξει μύτη, και χωρίς να αντιδράσει κανείς, πλην κάποιων αμετανόητων και μισαλλόδοξων ντεμέκ πατριωτών, που δεν ξέρουν το καλό της πατρίδας, και η οποία πατρίδα τους έχει φτύσει προ πολλού. Μιλάμε για κάτι «γραφικά εθνίκια», όπως πολύ σωστά τους χαρακτήρισε ο σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού του πρωθυπουργού, κ. Καρανίκας…

Η 15χρονη Σούλα και ο … Αμπντούλ!

Αγαπημένε μου μπαμπά,

λυπάμαι πολύ που βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να σου πω πως έφυγα με το καινούριο μου αγόρι. Βρήκα επιτέλους την αληθινή αγάπη!

 

Αχ, να μπορούσες μόνο να τον έβλεπες!
Είναι τόσο όμορφος με τα τατουάζ και τα σκουλαρίκια, και τόσο αγέρωχος πάνω στη μεγάλη και γρήγορη μηχανή του!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό..Επιτέλους είμαι έγκυος…

Οι «μπουτούδες» δικαιώθηκαν… ο χορός συνεχίζεται!

Θα σκίζανε τα μνημόνια…

Υπέγραψαν άλλα τόσα!

Θα καταργούσαν τον ΕΝΦΙΑ…

Τον αυξάνουν!

Θα απαγόρευαν τις κατασχέσεις μισθών…

Γίνονται πάνω από 2.000 την ημέρα!

Θα ακύρωναν τους πλειστηριασμούς κατοικιών…

Εδώ γελάνε!

Ο Κουφοντίνας… Βίκυ Σταμάτη;

Αν μη τι άλλο είναι χρήσιμη η κλασική απεργία πείνας του serial killer της 17Ν, γιατί δείχνει την άμεση πια σχέση που υπάρχει μεταξύ Ρουβίκωνων, αιματοβαμμένων τρομοκρατών, Τόσκα και υπόγειων Κουμουνδούρου. Οι ίδιοι οι «τουρίστες με τις βαριοπούλες» το είπαν άλλωστε επισήμως ότι δεν αντιμετωπίζουν καμία κρατική καταστολή, αν εξαιρέσεις το ότι τους τρώνε τις ώρες σε προεξοφληθείσες αθωώσεις, χωρίς να τους δίνουν καν οδοιπορικά.

Η φιλοτρομοκρατική κυβέρνηση έκανε ΕΔΕ και δίωξη στον αστυνομικό φρουρό του Βαρβιτσιώτη που πυροβόλησε στον αέρα αμυνόμενος κατά των κουκουλοφόρων και δυο μέρες μετά οι Ρουβίκωνες μπήκαν ανενόχλητοι και στο υπουργείο Προστασίας του... Συμμορίτη…

Μα… τόσο άχρηστοι;

Είχα σήμερα μια συζήτηση με ένα παλιό καλό φίλο, με τον οποίο χάθηκα τελευταία, πλην όμως παρακολουθεί τα διαδικτυακά μου παραληρήματα.
Είναι από εκείνους που μνημονεύω ως «συριζαίους πρώην πασόκους», που μαγεύτηκαν από τα «μπιχλιμπίδια» που υπόσχονταν η τρελοπαρέα του Αλέξη, και που τον ψήφισαν δυο φορές, και μάλιστα με τα δυο χέρια.

Τελευταία τον είχα δει δια ζώσης την εποχή των σαμαροβενιζέλων. Τότε που «όλα τα έσκιαζε η φοβέρα… μπλα μπλα».Ήταν αεράτος, και μάλιστα μου είχε επιτεθεί με οργή, διότι «δεν έβλεπα μπροστά», και ήμουν «γονατισμένος»! Χώρια το ότι έγραφα αηδίες στο «ιντερνέτι», διότι προφανώς ήμουν πληρωμένο τσιράκι των «κακοί κσαίνοι τοκογλύφοι».
Σήμερα όμως ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Σαφώς πιο καταβεβλημένος και σαφώς πιο προσγειωμένος. Νηφάλιος θα έλεγα...

Οι άθλιοι…

  

Κατά τις δημοσκοπήσεις (όλες τις σχετικές δημοσκοπήσεις) οι Έλληνες στη συντριπτική τους πλειονότητα, ΔΕΝ θέλουν να δοθεί στα Σκόπια το όνομα της Μακεδονίας, υπό οποιαδήποτε μορφή και πρόσχημα. Σε ποσοστό 66%-78% είναι κατηγορηματικά αντίθετοι!

Από τους υπόλοιπους, υπάρχει ένα 10% που «δεν γνωρίζει, δεν απαντά»…

Ενώ το ποσοστό όσων «δεν έχουν πρόβλημα» να δοθεί το όνομα της Μακεδονίας δεν ξεπερνά το 20%.

Κι από αυτούς, όμως, αρκετοί βάζουν περιορισμούς – να δοθεί το όνομα, αλλά να απαλειφθούν πλήρως οι αλυτρωτικές προβλέψεις από το Σύνταγμα των Σκοπίων, και βεβαίως, να μην αναγνωριστεί επισήμως από την Ελλάδα «μακεδονική εθνότητα»…

Η γενικευμένη ατιμωρησία και οι επαναστάτες της φακής…

Με αφορμή την τελευταία ακτιβιστική πράξη του Ρουβίκωνα, το ντου δηλαδή στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, θυμήθηκα κάτι που ανέκαθεν μου έκανε εντύπωση.

Επί χούντας ήμουν μικρός, αλλά λόγω επειδής να ‘ουμ έχω μνήμη ελέφαντα, κάποιες εικόνες και κάποιες παραστάσεις έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου.

Έτσι, εκτός από τις αφίσες παντού με το πουλί της χούντας, και τις πινακίδες του στυλ «Ο Κομμουνισμός Είναι Εχθρός της Πατρίδας», εκτός από τους φαντάρους σκοπούς στις γωνίες κάθε τετραγώνου (ειδικά στις αρχές), εκτός από τους αγριεμένους στρατιωτικούς, αστυνομικούς, ακόμη και εισπράκτορες στα λεωφορεία, εκτός από τις βέργες και τα σκαμπίλια των δασκάλων, επίσης θυμάμαι την γενικότερη απάθεια που χαρακτήριζε τους συμπατριώτες μας. Σαν να μην έτρεχε τίποτα... ειδικά σε δημόσιους χώρους, διότι μέσα στα σπίτια τους ήταν όλοι «αντιστασιακοί». Με κορυφαία αντιστασιακή πράξη το να ακούνε Ντόιτσε Βέλε στο ραδιόφωνο…

Ρήγμα στις σχέσεις Salvini με δημάρχους του Νότου…

Αγνοώντας τις εντολές της νέας κυβέρνησης, που «έκλεισε» τα ιταλικά λιμάνια για τους μετανάστες από τη Λιβύη, ο δήμαρχος του Παλέρμο Leoluca Orlando δήλωσε πως θα επιτραπεί σε πλοίο που μεταφέρει 629 μετανάστες να δέσει στο λιμάνι της σικελικής πρωτεύουσας.

Η δήλωσή του έρχεται ως συνέχεια της νέας σκληροπυρηνικής πολιτικής του υπουργού Εσωτερικών και ηγέτη της ακροδεξιάς Λέγκας Matteo Salvini, που μόλις χθες αποφάσισε να μην επιτρέπεται στο εξής η είσοδος τέτοιων πλοίων στα ιταλικά λιμάνια, ξεκινώντας από το σκάφος Aquarius, το οποίο ήδη αρνήθηκε να δεχτεί και η Μάλτα, ισχυριζόμενη πως βάσει του διεθνούς δικαίου θα πρέπει να το δεχτεί η Ιταλία...

Τραμπ εναντίον Τριντό (και όχι μόνο)…

Αποχωρώντας χθες από την συνάντηση των G-7 στον Καναδά, ο Ντόναλντ Τραμπ, με το γνωστό πομπώδες  ύφος του, απηύθυνε μια αυστηρή προειδοποίηση στους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, να μη τολμήσουν να επιβάλλουν αντίποινα μετά από την απόφασή του να επιβληθούν δασμοί στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου στη χώρα του.

 

Είναι λουλού...

Παρ’ όλες δε τις διαφορές με τους εταίρους του, δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει πως «η Αμερική έχει καταπληκτικές σχέσεις μαζί τους»!

«Αν όμως τολμήσουν να αντιδράσουν, αυτό θα είναι μεγάλο λάθος», είπε.

Στη συνέχεια έφυγε με προορισμό τη Σιγκαπούρη, και με ενδιάμεση στάση στη Σούδα για ανεφοδιασμό, όπου θα συναντηθεί με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιογκ Ουν…

Να ποιοι αλλάζουν την Ευρώπη…

Ο Σύριζα είναι αυτός που υποτίθεται πως θα άλλαζε την Ευρώπη, αλλά οι φανφαρόνικες υποσχέσεις του ήταν τζούφιες, κι αυτό γρήγορα βγήκε προς τα έξω, με αποτέλεσμα όχι μόνο να καταντήσει εγχώριο ανέκδοτο, αλλά σήμερα να του έχουν γυρίσει την πλάτη ακόμη κι όλοι εκείνοι οι Ευρωπαίοι περιθωριακοί, που μαζί με εμάς εδώ στο Ελάντα, του έδωσαν φτερά.

Αυτοί όμως που ήρθαν από το πουθενά, το είπαν και το έκαναν (ή μάλλον θα το κάνουν), είναι οι αντίστοιχοι «σαλεμένοι» της Ιταλίας, που μπορεί  στις μεγαλόστομες υποσχέσεις και στην φλογερή  ρητορική να μοιάζουν κάπως με τους συριζαίους, αλλά αυτοί προτείνουν λύσεις … προς το παρόν τουλάχιστον.

Έτσι, η νέα ιταλική (συγ)κυβέρνηση απειλεί όντως να αλλάξει την Ευρώπη όπως την ξέραμε, τουλάχιστον από το 1945 και μετά…

Ανοίξανε οι ουρανοί, χολή να ρίξουν οι λωλοί

Παιδιά, λίγο να το πιάσουμε αλλιώς. Δε γουστάρετε θρησκείες, χριστιανούς (κυρίως, γιατί αν είναι κάνας ταλιμπάν που εκσφενδονίζει γκέη από ταράτσες είναι τόσο γλυκούλης) κλπ., γιατί χαλάνε την πορεία σας στην γενική ενοποίηση των νόμων της φυσικής και το Νόμπελ, ασούμε, οκ.

Τώρα που βρήκαν τον παπά, να θάψουνε καμπόσους!

Μερικές απαντήσεις στα θέματα της επικαιρότητας:

Ερώτηση: Κάνουν καλό ή κακό στην Εξωτερική Πολιτική τα Συλλαλητήρια;

Απάντηση: Τα Συλλαλητήρια ούτε χαράζουν ούτε μπορούν να χαράξουν Εξωτερική πολιτική…

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, στέλνουν «μηνύματα» που στέλνουν μπορούν να ενισχύσουν τις εθνικές θέσεις σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις.

  

Τα Συλλαλητήρια δεν μπορούν να υπαγορεύσουν τι να κάνει μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Μπορούν όμως να βροντοφωνάξουν τι να ΜΗ κάνει!

Να θέσουν και να διαμηνύσουν τα όρια των εθνικών υποχωρήσεων.

Για να μην μας ζητούνται περισσότερες από τους ξένους.

Ο διεθνής παράγοντας δεν αναζητά ποιο είναι το «δίκαιο» και ποιο είναι το «σωστό». Αν συνέβαινε αυτό, δεν θα υπήρχαν μεγάλα διεθνή προβλήματα άλυτα…

Ο Σαμαράς... απαντά στην «εφημερίδα των εθνομηδενιστών»!

Θέλει ο εθνομηδενιστής να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει. Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η νέα εκστρατεία λάσπης κατά του Σαμαρά από τη γνωστή εφημερίδα που έχει πάρει εργολαβία να πείσει τον κόσμο ποσό καλό είναι για τη χωρά το ξεπούλημα της Μακεδονίας.

Βλέπετε, η καθαρή στάση του Σαμαρά από το 90’ για το Σκοπιανό δυσκολεύει τον Τσίπρα και την παρέα του να ολοκληρώσουν την προδοσία τους και καταφεύγουν στα «δημοσιογραφικά τους πιστόλια» για να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα.

Μάταιες όμως οι προσπάθειές τους, καθώς καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Το μόνο που καταφέρνουν με τα βρώμικα χτυπήματα κατά του πρώην πρωθυπουργού είναι να ενισχύουν την πατριωτική πολιτική του που κράτησε και κρατά όρθια τη Μακεδονία.

Επειδή, αυτά που γράφουν τα διαβάζει ο κόσμος και γελά, αναδημοσιεύουμε άρθρο του Α. Σαμαρά στην Καθημερινή το 2008 με τίτλο «Τότε και έκτοτε» προς αποκατάσταση της αλήθειας…

Το πλεονέκτημα της ανηθικότητας…

«Γιατί, οι άλλοι καλύτεροι ήταν;». Αυτή ήταν η επωδός κάθε συζήτησης για τα πρώτα κρίματα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη διακυβέρνηση του τόπου, αμαρτήματα που ήταν ανησυχητικά πολλά για μια εξουσία λίγων μηνών.

Το ρητορικό αυτό ερώτημα ενσωμάτωνε μια μπαγαποντιά. Οι «άλλοι», δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., μετρούσαν σαράντα χρόνια εξουσίας. Σε αυτή τη μακρά περίοδο πήραν τις μεγάλες στρατηγικές αποφάσεις, έβαλαν τη χώρα στον πυρήνα της Ευρώπης, άλλαξαν τη μοίρα των πολιτών προς το καλύτερο…

Ο Ντοστογιέφσκι, ο Πούσκιν, και οι Ευρωπαίοι λαϊκιστές…

Στην Ευρώπη ξανάρθε στη μόδα ο Ντοστογιέφσκι. Μπορεί και ο Πούσκιν. Κι αυτό διότι πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος ανέφερε μια ομιλία του πρώτου για τον δεύτερο, στη διάρκεια μιας πρες κόνφερανς μαζί με τον Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη, στις 24/5/18, στην οποία ομιλία  ο μεγάλος αυτός  Ρώσος συγγραφέας έκανε μια δραματική έκκληση για την καθολικότητα.

Λίγο αργότερα, ο νέος λαϊκιστής πρωθυπουργός της Ιταλίας Κόντε, παράφρασε (μάλλον λάθος έκανε) τον ίδιο λόγο του Ντοστογιέφσκι, στην πρώτη δική του ομιλία στην ιταλική Γερουσία.

Ο Ντοστογιέφσκι έβγαλε τον εμψυχωτικό του λόγο το 1880 στη διάρκεια επίσημης τελετής για την αποκάλυψη αγάλματος του Πούσκιν, του Ρώσου ποιητή που ήταν και ο νονός της ρωσικής λογοτεχνίας. Στον λόγο του, ο συγγραφέας ερμήνευσε το επικό ποίημα του Πούσκιν Eugene Onegin, προσαρμόζοντάς το στη δική του εκδοχή για τον κόσμο, θεωρώντας την ηρωίδα του Τατιάνα ως την αποθέωση της ρωσικής θηλυκότητας, και προσφέροντας ένα εκστατικό όραμα της ρωσικής ψυχής ως εργαλείο-φορέα της αλήθειας.

Τελείωσε δε με ένα ευρύ όραμα των σχέσεων της Ρωσίας με την Ευρώπη, που κολάκευε τόσο τους σλαβόφιλους όσο και τους φιλοδυτικούς, δυο ρωσικές σχολές σκέψεις που υπάρχουν ακόμη και σήμερα…

Εθνομηδενιστές! Η χειρότερη μορφή λαϊκισμού...

Συχνά ο κόσμος παρασύρεται και καταδημαγωγείται. Συχνά τον ξεσηκώνουν, τον ξεγελάνε, του λένε ψέματα, τον παρασύρουν και, τελικά, τον προδίδουν. Και το χειρότερο: ο κόσμος μοιάζει να μην αντιδρά. Να τα δέχεται όλα αυτά παθητικά…

(Ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει κάνει όλα αυτά - δεν χρειάζεται να ψάξετε πάρα πέρα…)

Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που ο κόσμος ξεσηκώνεται και επιμένει για να βρει τον δίκιο του, για να μη χάσει τον εαυτό του, για να υπερασπιστεί την αλήθεια του…

Ενάντια σε όσους με ψέματα προσπαθούν να τον χειραγωγήσουν. Ξεσηκώνεται όχι εξ αιτίας της «πλύσης εγκεφάλου» που του κάνουν, αλλά παρά την «πλύση εγκεφάλου» με την οποία προσπαθούν να τον παραπλανήσουν…

Ξεσηκώνεται όχι για να διχαστεί σε ψεύτικα διλήμματα –απ’ όσους προσπαθούν να τον ποδηγετήσουν. Αλλά για να παραμείνει ενωμένος σε κρίσιμα εθνικά συμφέροντα– ενάντια σε όσους προσπαθούν να τα «ξεπουλήσουν».

Σε αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις δεν ξεσηκώνεται από ψεύτες και δημαγωγούς.

Ξεσηκώνεται και κατατροπώνει ψεύτες δημαγωγούς…