9.12.12

Ο «εχθρικός» για το ΠΑΣΟΚ τύπος, οι «πραιτοριανοί» και η «στραβή»!


Πριν λίγα χρόνια ο  «εχθρικός» τύπος για το ΠΑΣΟΚ, αυτός που υποτίθεται πως … πολεμούσε τον Γιώργο Παπανδρέου, τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ (και σύμφωνα με όσα δήλωνε ο ίδιος), είχε ξεσπάσει σε με μια λυσσώδη επίθεση κατά του Καραμανλή, ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες της κυβέρνησης της ΝΔ το 2009.

  
Πέρα από τη συνολική εχθρική αντιμετώπιση του ιδίου του Καραμανλή και της κυβέρνησής του, είχε σχηματοποιήσει μέσα από τις αράδες του, μια κατακίτρινη όψη της πολιτικής και της επικαιρότητας, η οποία καμιά σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα και την αλήθεια.

Οι «τιμητές» του Καραμανλή πολιτικοί του αντίπαλοι, σε τελική ανάλυση έκαναν αντιπολίτευση, έστω κι αυτή την κακή, στείρα, αποπροσανατολιστική, αναχρονιστική και ενίοτε εκφραστικά και λεκτικά απαράδεκτη αντιπολίτευση.
Ο (κατά τα άλλα) «εχθρικός» για το ΠΑΣΟΚ τύπος, δεν είχε κανένα λόγο να συμπεριφέρεται με τον τρόπο αυτό απέναντι σε μια εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση, δεδομένου πως η δημοσιογραφία ως κυρίαρχο συστατικό πρέπει να έχει πάντα και χωρίς εκπτώσεις, την αλήθεια, την οποία αλήθεια υποτίθεται πως πρέπει να υπηρετεί όλο το κύκλωμα, που απευθύνεται –έστω και θεωρητικά- στην ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Στην Ελλάδα η αλήθεια και η δημοσιογραφία δεν συμβαδίζουν, δεν συνυπάρχουν, δεν διασταυρώνονται, δεν αλληλοεπηρεάζονται και μένουν στο διηνεκές η δημοσιογραφία έκθετη και η αλήθεια «βιασμένη», αφού επ’ αυτής δεν ασελγούν μόνο οι εκδότες, αλλά και οι παρακατιανοί τους κολαούζοι, σαν αφηνιασμένα στίφη υπό ανισόρροπους ηγέτες.
Δε θα κάνουμε το λάθος να σας πούμε πως τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα λειτουργούν στη βάση συμφερόντων και με τους δικούς τους κώδικες, κάτι που είναι και γνωστό και ολοφάνερο.
Θα πούμε κάτι άλλο: Πως η δημοσιογραφία νοσεί βαθύτατα και πως τα εξ αυτής παραγόμενα είναι άσχημα, ζοφερά, καταχρηστικά, επικίνδυνα και αναχρονιστικά για τον τόπο και την ελληνική κοινωνία. Δεν μιλάμε ούτε για σήψη ούτε για διαφθορά, που αποτελούν τον εύκολο τρόπο χαρακτηρισμού καταστάσεων, είναι άλλωστε το χαρακτηριστικό κλισέ της ελληνικής δημοσιογραφίας και της περιρρέουσας γύρω από αυτή ατμόσφαιρας.
Η δημοσιογραφία δεν προσφέρει τίποτα άλλο στην ελληνική κοινωνία πέρα από έναν ατέλειωτο δημοσιογραφικό κιτρινισμό πακέτο με DVD επιπέδου Oscar αλλά και χυδαιολογημάτων.
Δεν προσφέρει τίποτα άλλο πέρα από «ακριβά» βιβλία σε φτηνό αναγεννημένο δημοσιογραφικό χαρτί πακέτο με όλο το κιτς «κατιναριό» σε σελίδες και οθόνες, που αμβλύνουν τα ήθη και κατακρεουργούν τις αξίες, τα ιδανικά, το φιλότιμο, την ευγένεια, τη ζωή την ίδια, η οποία δεν μπορεί να είναι το γέννημα και το θρέμμα της ασύδοτης κρατικοδίαιτης και «λοιπής» οιονεί δημοσιογραφίας, που έχει εκ των πραγμάτων αντικαταστήσει το μελάνι με χλιαρή και υγρή λάσπη για να πιάνει παντού.
Η συνεχής αποπληροφόρηση που επιχειρήθηκε τότε εναντίον του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησής του κατάφερε τελικά να βρει στόχους, άλλωστε ο λόγος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του «εχθρικού» της τύπου, είναι ένας λόγος αποπροσανατολιστικός, χωρίς ερείσματα μεν και χωρίς ουσία, βάρος και προοπτική, αφού δεν είχε να προτείνει τίποτα πέρα από τα αερολογήματα και τις εκθέσεις της πέμπτης δημοτικού του κ. Παπανδρέου.
Ο ίδιος και το κίνημά του, είχαν και εξακολουθούν να έχουν τη μέγιστη και καθοριστική ευθύνη για όλα όσα μύρια κακά κατατρύχουν τη χώρα σήμερα.
Όσο και να ευθύνονται κάποιοι άλλοι από άλλα πολιτικά στρατόπεδα, που δεν τόλμησαν, η εικόνα της χώρας, συντίθεται από τα υπόλοιπα του υπαρκτού σοσιαλισμού, που ευδοκίμησαν εδώ, από τα έπεα πτερόεντα του τότε αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, από την «ανυπακοή», που κηρύσσει στο διηνεκές το ΚΚΕ, από την παιδική χαρά του ΣΥΡΙΖΑ, από τους κουκουλοφόρους, τους ληστές τραπεζών και τους κρανοφόρους με τις μολότοφ και τους σιδερένιους λοστούς.
Πολλά μπορούν να αναφερθούν, τα οποία μπορούν να «στολίσουν» ακόμα αυτή την εικόνα, όμως ο νυχθημερόν βομβαρδιζόμενος με πομφόλυγες λαός, έχει σχηματίσει ακόμα καλύτερη από τη δική μας εικόνα…
Παρ’ όλα αυτά όμως ο ίδιος  λαός, συνεπικουρούμενος από τον «εχθρικό τύπο», εξακολουθεί να μη ξέρει τι θέλει…
Αφού πήρε πρώτα τα «λεφτά υπάρχουν» του κ Παπανδρέου και έπεισε τους Έλληνες πως «λεφτά υπάρχουν», εξακολουθεί ακόμα και σήμερα από τη μια να κάνει πως στηρίζει την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά, ενώ από την άλλη στηρίζει παντοιοτρόπως όλους αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή… Ολοφάνερο είναι και αλίμονο σ’ αυτόν που δεν μπορεί να δει.
Θυμηθείτε άλλωστε την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», η οποία μαζί με άλλες εφημερίδες είχαν στείλει τον Αντρέα Παπαντρέου στο ειδικό δικαστήριο, πώς μεταβλήθηκε σε υπερασπιστή του και πώς πανηγύρισε την αθώωσή του!
Φυσικά στο κείμενο αυτό κάθε άλλο παρά είναι πρόθεσή μας να συμβουλέψουμε ή να συστήσουμε στον κ. Σαμαρά να προσέχει, αν και … timeo Danaos et dona ferentes.
Ο Πρωθυπουργός έχει τους δικούς του συμβούλους, οι οποίοι έχουν αφήσει διάτρητο το περιβάλλον γύρω του σε σημείο, που το κάθε φτέρνισμά του ακόμα να γίνεται θέμα στον «εχθρικό» για το ΠΑΣΟΚ τύπο, όπως το προσδιορίσαμε παραπάνω. Διαρροές – ποταμοί από το δικό του περιβάλλον, μασημένη τροφή στον «εχθρικό» για το ΠΑΣΟΚ τύπο!
Εκτός τούτων, ο κ. Σαμαράς έχει πρόβλημα και με κάποιες ηλεκτρονικές σελίδες, που λειτουργούν πλέον ως «πραιτοριανοί»!
Με δεδομένο πως ο ίδιος δεν είναι πραίτορας, δημιουργείται ένα ανακόλουθο σχήμα, αταίριαστο και εν πολλοίς άχρηστο, ως μη εκπροσωπών τίποτα και κανέναν…
Προφανώς δεν διαφεύγει της προσοχής του ακόμα και το ότι οι πραιτοριανοί αποτελούσαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τον πραίτορα, όταν γίνονταν η «στραβή», αν και ο ίδιος δεν είναι πραίτορας…     

tak

1 σχόλιο:

  1. Συνέντευξη του κ. Τσίπρα στον REAL FM,
    29 Φεβρουαρίου 2012:
    «Η Ελλάδα είχε δυνατότητες και διαπραγμάτευσης και αναζήτησης εναλλακτικών πηγών δανεισμού.
    Δεν το έκανε ποτέ όμως, γιατί ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του υλοποιούσε προειλημμένες αποφάσεις.
    Πρόκειται για ένα προμελετημένο και προσχεδιασμένο έγκλημα, το οποίο αρνήθηκε να υλοποιήσει ο Καραμανλής και γι αυτό και αποχώρησε στην ουσία από την εξουσία, δέχθηκε όμως με θέρμη να το υλοποιήσει ο κ. Παπανδρέου.»
    Ο πολιτικός και ταξικός αντίπαλος του Καραμανλή δέχεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός ηττήθηκε από την άρνησή του να παραδώσει κοινότητα υπό επιτροπεία στην θέση του κράτους που παρέλαβε.
    Οι παλαιότεροι -ως πολίτες- εξ υμών θυμούνται, ίσως, πόσα νέα Δεκεμβριανά, πόσα ακοστολόγητα -ακόμα- Βατοπέδια και πόση …κούραση μεσολάβησαν μεταξύ του «αρνήθηκε να υλοποιήσει» και «αποχώρησε από την εξουσία».
    Αυτά, βεβαίως, δεν αναιρούν το ότι από την πενταετία της πρωθυπουργίας του θα μπορούσε να αντλήσει κανείς χίλια δυό περιστατικά για να κάνει σοβαρή -επί πολιτικού- κριτική εναντίον του (και να απελπιστεί).

    ΑπάντησηΔιαγραφή